Μάλλον όχι, αφού αυτό ισχύει, σύμφωνα με έρευνα, για ένα ποσοστό των κατοίκων της Γροιλανδίας με παραλλαγή ενός γονιδίου.
Δεν θα ήταν πολύ ωραία η ζωή αν μπορούσαμε να τρώμε σοκολάτες και παγωτά για το καλό μας; Και όμως κάτι παρόμοιο φαίνεται να είναι ισχύει για ένα ποσοστό των κατοίκων της Γροιλανδίας. Συγκεκριμένα, οι ενήλικες κάτοικοι της Γροιλανδίας που φέρουν στο DNA τους μια παραλλαγή ενός γονιδίου, φαίνεται να έχουν χαμηλότερο βάρος σε σχέση με του υπόλοιπους που δεν την έχουν.
Επίσης, ο δείκτης μάζας του σώματός τους, είναι χαμηλότερος, όπως και τα επίπεδα χοληστερόλης και το ποσοστό λίπους στο σώμα τους.
Μαζί με άλλους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, ο καθηγητής Αlbrechtsen, ανάλυσε δεδομένα 6,5 χιλιάδων περίπου εθελοντών ενηλίκων κατοίκων της Γροιλανδίας. Στη συνέχεια, βάση όσων παρατήρησαν, εκτέλεσαν παρόμοιο πείραμα και σε ζώα εργαστηρίου ώστε να τα επιβεβαιώσουν.
Τι παρατήρησαν οι ερευνητές
Από τον πληθυσμό που μελέτησαν, βρήκαν ότι όσοι είχαν τα χαρακτηριστικά του χαμηλού βάρους κ.λπ που αναφέρθηκαν πιο πάνω, είχαν κάτι κοινό. Εμφάνιζαν μια παθολογική έκφραση ενός ενζύμου. Με απλά λόγια, ένα ένζυμο που υπάρχει στο έντερο του ανθρώπου, δεν λειτουργούσε φυσιολογικά.
Η κατάσταση αυτή είναι βέβαια ήδη γνωστή στους επιστήμονες και ονομάζεται «ανεπάρκεια σουκράσης-ισομαλτάσης». Όσοι εμφανίζουν αυτή την παθολογική κατάσταση, διασπούν εντελώς διαφορετικά τη ζάχαρη που καταναλώνουν.
Συγκεκριμένα, η ζάχαρη δεν απορροφάται από το λεπτό έντερο στο αίμα, αλλά συνεχίζει την πορεία της στο παχύ έντερο. Εκεί, τα βακτήρια που υπάρχουν πραγματοποιούν ζύμωση και τελικά παράγονται λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου.
Αυτά τα λιπαρά οξέα, είναι ιδιαίτερα επωφελή προς την ανθρώπινη υγεία. Ενδεικτικά, το βουτυρικό οξύ φαίνεται να έχει αντικαρκινικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Αντίστοιχα, το ακετοξικό οξύ καταστέλλει την όρεξη, ενισχύει την λειτουργία του ανοσοποιητικού και πιθανώς επιδρά στον βασικό μεταβολικό ρυθμό.
Γιατί μπορεί να έχουν αυτήν την παραλλαγή του γονιδίου συχνότερα οι κάτοικοι της Γροιλανδίας;
Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι η μέχρι τώρα διατροφή τους. Συγκεκριμένα, ο πληθυσμός αυτός κατανάλωνε εντελώς διαφορετική δίαιτα από τους υπόλοιπους δυτικούς για χιλιετίες. Η διατροφή τους, βασίζονταν κυρίως στο κρέας και το ψάρι και απείχαν από την κατανάλωση σακχάρων και απλών υδατανθράκων. Πιθανόν λοιπόν και ο οργανισμός τους να προσαρμόστηκε ανάλογα.
Η ηλικία παίζει ρόλο
Βέβαια, δεν φαίνεται η ενζυμική αυτή ανεπάρκεια να είναι το ίδιο ωφέλιμη με τους ενηλίκους και στα παιδιά που την εμφανίζουν. Τα παιδιά όταν καταναλώνουν απλά σάκχαρα, εκδηλώνουν διάρροιες. Αντίθετα, οι ενήλικοι όχι.
Άρα λοιπόν, οι ερευνητές πιθανολογούν πως επέρχεται μία προσαρμογή με την ηλικία. Η προσαρμογή αυτή αφορά τα βακτήρια του εντέρου (μικροχλωρίδα-μικροβίωμα), τα οποία σταδιακά «ωριμάζουν» και επιτελούν τη ζύμωση των υδατανθράκων καλύτερα.
Από την πραγματική ζωή στο εργαστήριο
Οι ερευνητές αποφάσισαν να προσομοιάσουν τις παρατηρήσεις τους σε συνθήκες εργαστηρίου. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποίησαν δύο ομάδες τρωκτικών. Στην πρώτη, με τεχνητές μεθόδους, παρενέβησαν και ανέστειλαν την ικανότητά του εντέρου τους να απορροφά μονοσακχαρίτες και δισακχαρίτες-ζάχαρη.
Την δεύτερη ομάδα την άφησαν ανέγγιχτη. Στη συνέχεια τους παρείχαν απεριόριστη ποσότητα τροφής και άρχισαν την παρατήρηση. Τα αποτελέσματα ήταν ελπιδοφόρα.
Η δεύτερη ομάδα τρωκτικών αύξησε το βάρος της κατά δύο φορές σε σχέση με την πρώτη και η παρατήρηση των ερευνητών λοιπόν επιβεβαιώθηκε.
Δήμζας Νικόλαος: Στρατιωτικός Κλινικός Διαιτολόγος,
docdiet.gr,Clickatlife.gr