Αντιμέτωποι με τις ενοχές μας!!!
«Μετάνιωσα που έβαλα τις φωνές». «Επρεπε να βοηθήσω στη μετακόμιση». «Αν αλλάξω δουλειά, θα δυσκολέψω την οικογένεια». «Επρεπε να προσφέρω περισσότερο χρόνο στα παιδιά μου».
Δύσκολο συναίσθημα η ενοχή, αλλά εξελικτικό. Μας κινητοποιεί να διορθώσουμε λάθη, να βελτιώσουμε συμπεριφορές, να πάρουμε σωστές αποφάσεις. Υπάρχουν όμως και φορές που δεν μας εξυπηρετεί. Μια αχρείαστη αγωνία, πυροδοτούμενη από φόβους, που απλά μας κάνει να νιώθουμε φρικτά. Ακόμη κι αν διορθώσουμε την κατάσταση, οι τύψεις παραμένουν στο προσκήνιο. Για ποια ενοχή μιλάμε κάθε φορά;
Χρήσιμες ενοχές: Τις ξεχωρίζουμε όταν νιώθουμε ότι για κάτι έχουμε μετανιώσει. Οταν μια φωνή κάτι προσπαθεί να μας πει. Κάναμε κάτι ενάντια στις αξίες μας, κάτι κακό για κάποιον άλλον ή που δεν μας τιμά. Νιώθουμε υπεύθυνοι, αναγνωρίζουμε τις πράξεις μας και γι’ αυτό ακριβώς νιώθουμε άσχημα.
Τι πρέπει να διορθώσουμε για να βρούμε τη χαμένη μας ακεραιότητα; Στόχος στο τέλος είναι να μάθουμε κάτι, να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας, να βελτιώσουμε την αυτοεκτίμησή μας.
Αχρηστες ενοχές: Αποτέλεσμα συνηθισμένων αρνητικών σκέψεων μέσα από τα αμέτρητα «πρέπει», συγκρίσεις και το τι θέλουν οι άλλοι από μας. Μπορεί να μην έχουν και συγκεκριμένη αιτία, να είναι ο «δαίμων» της χαμηλής αυτοεκτίμησης ή κάτι που οι άλλοι μας υποβάλλουν.
Πόση σοφία μπορεί να έχει κάτι που ακόμη κι όταν το αλλάξουμε μας αφήνει κολλημένους σε έναν φαύλο κύκλο άσκοπου πόνου και αίσθησης αδιεξόδου;
Ας μην ξεχνάμε ότι η ενοχή είναι μια σκέψη, όχι η αλήθεια. Πώς θα αντιμετωπίσουμε την ανθυγιεινή συνήθεια να κατηγορούμε συνέχεια τον εαυτό μας;
Αξίζει να δούμε καθαρά ειδησεογραφικά τι πραγματικά συνέβη και τις «υπόγειες» δυνάμεις που ίσως μας χειραγωγούν. Υπάρχει κάτι για να μετανιώσουμε; Εχει να κάνει με μας ή με τα «πρέπει»; Πώς θα φτάσουμε στη συγγνώμη σε εμάς και όσους εμπλέκονται;
Δέσποινα Δασενάκη
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία
tanea.gr