Η νέα χρονιά ξεκίνησε και ήδη έτρεξε με γεγονότα και γοργούς ρυθμούς. Ο χρόνος ποτέ δε μας περιμένει. Ακόμα και σε περίοδο που λόγω πανδημίας δείχνει να σταμάτησε. Όχι, ο χρόνος δεν σταματά ποτέ. Δε μας αφήνει περιθώρια, δε μας δίνει την επιλογή.
Όσο και αν ζούμε με τη ψευδαίσθηση καθημερινά, πως έχουμε χρόνο, είναι μια αυταπάτη. Από αυτές που δημιούργησε ο άνθρωπος για να νιώθει, να πιστεύει πως έχει τον έλεγχο της ζωής του. Ίσως και για τις ζωές των άλλων.
Πρώτο άρθρο για το 2021 και έχουμε περάσει ήδη στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουάριου. Έχω χρόνο να γράψω σκεφτόμουν, θα προλάβω, έχω τόσες ιδέες. Θα τις απλώσω στο ψηφιακό χαρτί, θα τις δημοσιεύσω από τις πρώτες ημέρες της χρονιάς. Και πέρασαν οι ώρες, οι ημέρες, οι εβδομάδες. Πόσοι από εσάς λέγατε το ίδιο στον εαυτό σας την Πρωτοχρονιά; Πόσα σχέδια καταστρώσατε; Μέσα στο μυαλό σας, πόσα σενάρια έτρεξαν για όσα θέλετε να κάνετε; Ιδέες, όνειρα, σχέδια που έγιναν ήδη αναμνήσεις. Ίσως και να χάθηκαν τόσο γρήγορα όσο τα σκεφτήκατε.
Καλά καταλάβατε, το σημερινό θέμα μου είναι ο χρόνος. Αυτός που έχουμε, αυτός που χάνουμε, αυτός που δημιουργούμε και αυτός που ξοδεύουμε αδυσώπητα. Γιατί πάντα θα υπάρχει, γιατί πάντα θα είναι εκεί. Εμείς μπορεί να μην είμαστε, αλλά αυτό δε θα το σκεφτούμε. Όχι, δε μπορεί μια τόσο βαριά σκέψη να μπαίνει εμπόδιο στο χρόνο μας. Πως τολμάει μια τέτοια σκέψη να εμφανιστεί μπροστά μας και να γκριζάρει την πολυάσχολη ζωή μας;
Δεν θα έχεις πάντα τον ίδιο χρόνο.
Όσο πιο γρήγορα το κατανοήσεις αυτό, τόσο καλύτερη διαχείριση του χρόνου σου θα κάνεις. Όσο αναβάλεις σχέδια, ευθύνες, πλάνα, υποθέσεις για μετά, τόσο χάνεις το χρόνο σου. Μέχρι πότε μπορείς να αναβάλεις κάτι που πρέπει να γίνει, οπωσδήποτε; Τα ρολόγια δε θα σταματήσουν να τρέχουν για χατίρι σου. Αυτό που έχεις να κάνεις, κάνε το. Αυτό που έχεις να πεις, πες το. Αυτό που σε προβληματίζει, που σε σκοτεινιάζει, που σε χαλάει. Αυτό που θα σε χαροποιήσει, αυτό που θα σε φωτίσει, αυτό που θα κάνει να χαμογελάσεις. Πρέπει να εκφράσεις τα συναισθήματα σου, να τα εξωτερικεύσεις, να τα μοιραστείς με αυτούς που πρέπει να τα ακούσουν.
Μίλησε σήμερα για όλα, βγάλε τα από μέσα σου. Αύριο μπορεί εσύ ή όσοι είναι γύρω σου να μην είναι ακόμα εκεί. Άφησε τα να πέσουν σαν τη βροχή, που όταν τελειώσει έχει ξεπλύνει το έδαφος και τις ψυχές μας. Μην το σκεφτείτε απαισιόδοξα. Αύριο μπορεί απλά κάποιοι να ζουν μακριά μας, να πάρουν αποφάσεις που αλλάζουν τις ζωές τους ή τις ζωές μας. Συνήθως ακούμε: μίλησε πριν πεθάνει κάποιος. Εγώ πάλι σας προτείνω να το κάνετε νωρίτερα και όχι στην ύστατη στιγμή, στο τελευταίο αντίο. Επιτέλους, ας μη γινόμαστε τόσο δραματικοί στις ζωές μας, λες και παίζουμε σε σαπουνόπερα όλοι μας. Όπως έλεγε και η λατρεμένη Ντένη Μαρκορά: Εκδηλώσου ρε, τι σου ζητάμε;
Να είσαι προτεραιότητα και όχι δεύτερη επιλογή.
Εκφράζεις τα συναισθήματα σου, τα θέλω σου. Βλέπεις όμως ότι δεν υπάρχει η ίδια ανταπόκριση. Ίσως να υπάρχει κάτι, όμως καταλαβαίνεις, το νιώθεις πως δεν είναι αμοιβαία. Σταματά να ξοδεύεις το χρόνο σου με ανθρώπους που δεν τρέφουν την ίδια εκτίμηση προς το πρόσωπο σου. Φύγε μακριά από όσους σε χρησιμοποιούν για όταν έχουν ελεύθερο χρόνο, αντί να φτιάχνουν χρόνο για να είναι μαζί σου. Ακόμα πιο σημαντικό, φύγε από ανθρώπους που δε σε δέχονται για αυτό που είσαι τώρα. Σε θέλουν για αυτό που ήσουν κάποτε, ενώ εσύ άλλαξες. Είτε αυτό καθρεφτίζει τη δουλειά σου, την οικονομική σου κατάσταση ή τις επιλογές της ζωής σου. Μπορεί να μη σε δέχονται λόγω της αναπηρίας σου, να θεωρούν πως είναι καλύτεροι από εσένα, ανώτεροι! Απομακρύνσου από όσους δεν θεωρούν φυσιολογικό, οτιδήποτε δε τους μοιάζει. Κατακρίνουν καθετί διαφορετικό, ξένο, ανεξέλεγκτο για τον μικρόκοσμό τους.
Δε σου χρειάζονται όλοι αυτοί. Η ζωή είναι τόσο μικρή αλλά και τόσο σημαντική για να την περνάς με ανθρώπους που δεν δέχονται τους άλλους. Όπως εσύ έχεις ελεύθερο χρόνο για αυτούς, ας βρουν και αυτοί. Όπως δεν τους έχεις ως δεύτερη επιλογή, ας μην σε έχουν και εκείνοι. Να είσαι προτεραιότητα! Αυτό φυσικά ισχύει και από τις δυο πλευρές, μη το ξεχνάς ποτέ. Το ότι εσύ με συμπαθείς, με αγαπάς, με θεωρείς μοναδικό άτομο στη ζωή σου, δε σημαίνει πως νιώθω και εγώ το ίδιο για σένα. Πιθανόν να το νιώθω για άλλους ανθρώπους της ζωής μου. Δεν κολλάμε όλοι με όλους, δε ταιριάζουμε με τους πάντες. Μάθε να διακρίνεις τη διαφορά και να μη νιώθεις ότι σε αφήνουν ή ότι αφήνεις κάποιον από έξω.
Σχέσεις, φιλίες, καριέρα, όλα πρέπει να αναθεωρούνται συχνά και συνεχώς.
Το πιο συχνό πρόβλημα του ανθρώπου, όσον αφορά τις σχέσεις του, είναι πως δεν τις αναθεωρεί. Τις θεωρεί δεδομένες και τέλος. Δεδομένη η οικογένεια, δεδομένοι οι φίλοι, δεδομένος ο μισθός, οι πελάτες, η αγορά. Γιατί εκτός από το χρόνο, θεωρείς δεδομένη κάθε κατάσταση. Ακόμα και άτομα που έχουν βιώσει μεγάλες ανατροπές και απώλειες στη ζωή τους, βλέπεις πως δεν έμαθαν το μάθημα τους. Πως δηλαδή, τίποτα δεν είναι δεδομένο, γιατί τίποτα δεν κρατά για πάντα. Μη το δείτε δραματικά για μια ακόμη φορά το αναφέρω. Ωραίο, υπέροχο συναίσθημα ο ρομαντισμός αλλά να βουτάμε κάπου κάπου και στη λογική.
Καλό είναι να εξετάζουμε τι συμβαίνει και τι υπάρχει γύρω μας. Μας ταιριάζει ακόμα ο ίδιος σύντροφος ή απλά έχουμε συνηθίσει να ζούμε με τον ίδιο άνθρωπο; Μας συνδέουν ακόμα ισχυροί δεσμοί με ένα φίλο ή μόνο το παρελθόν; Θέλουμε ακόμα να ξυπνάμε το πρωί της Δευτέρας για να πάμε στην ίδια δουλεία ή αλλάξαμε; Η ζωή μας αλλάζει συνεχώς, εμείς αλλάζουμε, όλοι γύρω μας είναι διαφορετικοί. Κάποιοι βιώνουν μικρές αλλαγές, άλλοι προβαίνουν σε πιο ριζικές μεταμορφώσεις. Κάποιοι μας κάνουν ακόμα, σε κάποιους ταιριάζουμε ακόμα και εμείς. Άλλοι θα ήταν καλό να τους απομακρύνουμε, να κρατήσουμε αποστάσεις.
Όχι να μαλώσουμε, ούτε να δημιουργήσουμε εχθρούς.
Ίσως ούτε καν να πούμε αντίο. Απλά κάποιες σχέσεις κάνουν το κύκλο τους, ολοκληρώνονται πιο γρήγορα από άλλες. Μερικές φορές μπορεί αυτός ο κύκλος να ξεκινήσει πάλι. Μια σχέση που έχει βάσεις, απλά να χρειάζεται ένα διάλλειμα. Η ζωή είναι για να τη μηδενίζεις και να ξεκινάς πάλι από την αρχή. Κάθε πότε; Οπότε το έχεις ανάγκη. Κάθε χρόνο, κάθε δεκαετία, κανείς δε θα ορίσει το διάστημα. Εσύ θα αποφάσεις πότε θα κάνεις την επανεκκίνηση της ζωής σου. Μην την αφήσεις ίδια για πάντα, μη βαλτώσεις στην επανάληψη. Μην κατηγορείς την καθημερινότητα που εσύ δημιουργείς και συντηρείς.
Μπορεί να μην έχουμε τη δύναμη να ελέγξουμε το χρόνο, να τον σταματήσουμε, αλλά μπορούμε να τον καθοδηγήσουμε. Έτσι ώστε να μας βολεύει. Να τον κατευθύνουμε σε πιο βολικά μονοπάτια για εμάς. Θα είναι άγνωστα, απάτητα, αβέβαια. Τι είναι όμως η ζωή χωρίς λίγο ρίσκο; Η προηγουμένη χρονιά μας απέδειξε περίτρανα πως τίποτα απολύτως δεν είναι δεδομένο. Όσοι δεν το πίστευαν αυτό, είμαι σχεδόν βέβαιος πως αναθεωρήσαν. Άδραξε τη ζωή σου, πήγαινε την εκεί που θες για τον επόμενο χρόνο. Αναθεώρησε την ξανά και ξανά. Πάμε από το μηδέν και πάλι. Μέχρι να βρεις τον εαυτό σου να χαμογελάει περισσότερο από πριν. Ένα γέλιο που θα βγαίνει μέσα από την καρδία και τη ψυχή σου!
Σας υπόσχομαι μια ακόμη χρονιά με πολλά, ενδιαφέροντα θέματα και άρθρα.
Συντάκτης: Βογιατζής Ηλίας
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com
.