Συγκλονιστική συνέντευξη της νικήτριας του Μάστερ Σεφ με τύφλωση: “Τι βλέπεις όταν ονειρεύεσαι;”
Η Christine Ha είναι η πρώτη διαγωνιζόμενη και νικήτρια του Μάστερ Σεφ που είναι τυφλή και κατάφερε να κερδίσει στο τηλεοπτικό σόου στην 3η χρονιά προβολής του το 2012.
Έχασε την όραση της από μια αυτοάνοση ασθένεια που ονομάζεται Neuromyelitis Optica (NMO), που σημαίνει ότι τα οπτικά της νεύρα ατρόφησαν με το πέρασμα του χρόνου. Καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα οπτικά της νεύρα και στο νωτιαίο μυελό, ξεκίνησε να χάνει την όραση της το 2004 και ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά τυφλή μέχρι το 2007.
Παρέα με το Τόμυ θα εξερευνήσουν μερικές διαφορές ανάμεσα σε κάποιον που είναι τυφλός εκ γεννητής και κάποιον που έχασε την όραση του στην πορεία της ζωής του, όπως η Κριστίν. Αν παρατηρήσετε θα διαπιστώσετε πως έχουν μεγάλη διαφορά ακόμα και οι κινήσεις και ο τρόπος που εκφράζετε ο καθένας τους. Έχουν απίστευτο ενδιαφέρον και οι διαφορετικές απαντήσεις που δίνουν σε καίρια ερωτήματα
Μπορείτε να δείτε το βίντεο στο τέλος του κειμένου ή να διαβάσετε τα σημαντικότερα λεγόμενα τους και παρατηρήσετε τις διαφορές μετά. Η επιλογή είναι δική σας.
Μπορείς να περιγράψεις τι μπορείς να δεις;
Κριστίν: μπορώ να δω αυτό που λένε οι γιατροί, να μετρήσω δάχτυλα στις 10-12 ίντσες (25-30 εκατοστά) μιλώντας με ιατρικούς όρους. Πιο απλά περιγράφω την όραση μου σα να κοιτάζω μέσα από έναν καθρέφτη καλυμμένο από ατμό μετά από ένα καυτό μπάνιο. Αυτός είναι ο κόσμος μου, κάποια σχήματα και ομίχλη.
Τόμυ: εγώ δεν μπορώ να δω τίποτα, έχω μια ελάχιστη προοπτική από φως, όμως έχω καταρράκτη τώρα οπότε έγινε πιο σκοτεινό. Δεν βλέπω σκιές, ούτε χρώματα, δεν υπάρχει τίποτα.
Όταν ονειρεύεσαι βλέπεις εικόνες ως κάποιος που έχει την όραση του ή ως τυφλός;
Κριστίν: πολύ καλή ερώτηση. Ακόμα ονειρεύομαι με πλήρη όραση και πιάνω τον εαυτό μου να στεναχωριέται όταν ξυπνάω και δεν είναι αλήθεια. Ακόμα βλέπω χρώματα, ακόμα βλέπω πράγματα που θυμάμαι που μπορούσα να δω πριν, οπότε ακόμα φαντάζομαι τον εαυτό μου ως 20 χρονών. Θα είναι επίσης λυπηρό αν ποτέ ξανά έχω την όραση μου και με δω στον καθρέφτη πόσο μεγάλωσα!
Όλα τα όνειρα που θυμάμαι να έχω ονειρευτεί είναι με πλήρη όραση. Περπατώ ανεξάρτητη στα όνειρα μου, κάνοντας πράγματα όπως συνήθιζα να τα κάνω όταν έβλεπα.
Τόμυ: όταν ονειρεύομαι δεν βλέπω τίποτα, γιατί το υποσυνείδητο μου δεν ξέρει πώς να δει, οπότε δεν μπορώ να δω ούτε στα όνειρα μου. Βλέπεις η Κριστίν θυμάται πως είναι να βλέπεις στο μυαλό της, για μένα όμως όχι. Ονειρεύομαι με τις άλλες 4 αισθήσεις μου. Μπορώ να μυρίσω, να αγγίξω, να γευτώ και να ακούσω όμως δεν βλέπω κάτι.
Κριστίν: να υποθέσω ότι τα όνειρα σου είναι πολύ ζωντανά με τις άλλες αισθήσεις σου;
Πάρα πολύ, ναι!
Μπορείτε να αναλογιστείτε κάποια πλεονεκτήματα του να είσαι τυφλός;
Τόμυ: για μένα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν πράγματα όπως να ανέβεις στο τρένο. Υπάρχει μια γραμμή τρένου στο Κονέκτικατ από όπου κατάγομαι και συνδέεται με τη Νέα Υόρκη. Και ποτέ δεν αγοράζω εισιτήριο και κάθομαι γιατί 8 στις 10 φορές δεν θα μου το ζητήσουν, είναι απίστευτο.
Ανεβαίνω στα αεροπλάνα πρώτος που είναι υπέροχο όμως το πρόβλημα είναι πως κατεβαίνω τελευταίος. Ένα ακόμη πράγμα που μου αρέσει είναι ότι δεν βλέπω τους ανθρώπους να γερνούν πολύ.
Κριστίν: σίγουρα πριν την επιβίβαση, το να περνάς την γραμμή των ελέγχων πιο γρήγορα. Νιώθω ότι οι φίλοι μου και ο σύζυγος μου που ταξιδεύουν μαζί μου το βρίσκουν περισσότερο ως πλεονέκτημα και όχι εγώ, γιατί μου λένε βγάλε έξω το μπαστούνι σου ώστε να περάσουμε την ουρά. Επίσης είμαι λιγότερο επικριτική από ότι ήμουν. Μου αρέσει αυτό γιατί δεν θέλω να είμαι όμως όλοι μας έχουμε κρίση βασισμένη στο πως μεγάλωσες ή σε τι έχεις εκτεθεί, όμως τώρα δεν μπορώ να βασίσω τίποτα πάνω στην εμφάνιση των ανθρώπων. Σίγουρα δεν μπορώ να κρίνω ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του και είμαι χαρούμενη για αυτό.
Τι είναι αυτό που θα ευχόσασταν να μπορείτε να κάνετε όμως δεν μπορείτε λόγω της τύφλωσης;
Κριστίν: να οδηγήσω! Νομίζω γιατί πάντα αγαπούσα την οδήγηση από όταν ξεκίνησα και είχα την όραση μου. Με κάνει να νιώθω πολύ ανεξάρτητη. Μεγάλωσα ως μοναχοπαίδι, έχασα τη μητέρα μου όταν ήμουν νέα, οπότε το να είμαι ανεξάρτητη ήταν ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου. Μου αρέσει να κάνω θελήματα μόνη μου, να κάνω πολλά πράγματα χρησιμοποιώντας το αυτοκίνητο ως όχημα. Οπότε όταν έχασα την όραση μου είναι αυτό που μου έλειψε περισσότερο.
Η οδήγηση δεν ήταν χόμπι ακριβώς όμως σίγουρα ήταν κάτι που μου άρεσε να κάνω για να περνάει η ώρα, ήταν οι στιγμές που έμενα μόνη μου. Το δεύτερο που μου λείπει περισσότερο είναι να βλέπω ξένες ταινίες με υποτίτλους
Τόμυ: για μένα το να πιάσω μια μπάλα. Θα ήθελα να είμαι ικανός να πιάσω μια μπάλα χωρίς να έχω κάποιον να μου λέει εντάξει Τόμυ, έρχεται σε σένα, σήκωσε τα χέρια, ετοιμάσου. Θα ήθελα να μπορώ να τη φτάσω και να πιάσω μια. Επίσης να μπορώ να χρησιμοποιήσω τον υπολογιστή χωρίς την ομιλία. Να κοιτάξω ολόκληρη την οθόνη, να δω τόσα πολλά πράγματα με τη μια. Όσοι βλέπουν, τρέχουν γρήγορα και κάνουν τα πάντα με ταχύτητα!
Κρατάτε τα μάτια κλειστά ή ανοιχτά και γιατί;
Κριστίν: εγώ τα κρατάω ανοιχτά γιατί ακόμα διατηρώ κάποια όραση και προσπαθώ να χρησιμοποιώ όσο περισσότερο μπορώ την αισθητική πρόληψη.
Τόμυ: τα κρατάω κλειστά τον περισσότερο καιρό. Να τα έχω ανοιχτά σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιώ μύες που δεν έχω συνηθίσει, είναι πολύ κουραστικό κρατώντας τα μάτια μου ανοιχτά για λίγα λεπτά. Χρειάζεται πολύ δουλειά για μένα να τα κρατήσω ανοιχτά. Νιώθω πιο χαλαρός όταν τα έχω κλειστά.
Θα προτιμούσατε να χάσετε την όραση σας ή να γεννηθείτε τυφλοί;
Κριστίν: είναι επίσης μια δύσκολη ερώτηση. Ξέρω μόνο το παράδειγμα μου, οπότε νομίζω θα έλεγα ότι είμαι χαρούμενη που είχα όραση και την έχασα, παρόλο που μπορώ να σκεφτώ την γνώμη κάποιου από την άλλη πλευρά. Όμως μπορώ να θυμηθώ πως ήταν ο σύζυγος μου Τζον όταν γνωριστήκαμε. Θυμάμαι χρώματα.
Τόμυ: νομίζω ότι αν είχα όραση και την έχανα δεν θα ήμουν τόσο αστείος όσο είμαι σήμερα. Θα ήμουν δύστροπος, πολύ θυμωμένος και αναστατωμένος. Νιώθω καλύτερα που δεν ξέρω τι χάνω οπότε μπορώ να κάνω τα πράγματα με τον δικό μου τρόπο και όλα είναι καλά. Αν ήξερα τι έχανα, θα με τρέλαινε.
Αν υπήρχε επέμβαση που θα σας βοηθούσε να δείτε, θα την κάνατε;
Κριστίν: ναι, για το χατίρι του συζύγου μου ώστε να μη χρειάζεται να οδηγεί πλέον.
Τόμυ: ξέρεις κάτι, ναι θα έπρεπε να το δοκιμάσω. Παρόλο που όπως έχω πει αν μπορούσα να δω θα είχα τρομακτικούς εφιάλτες τις πρώτες εβδομάδες. Όλες οι νέες πληροφορίες που θα έπρεπε να επεξεργαστώ που δεν έχω ζήσει στη ζωή μου πριν. Θα το δοκίμαζα και αν δεν μου άρεσε θα κρατούσα τα μάτια μου κλειστά και θα βρισκόμουν πίσω στον τρόπο που μου αρέσει.
Για κλείσιμο έκαναν από μια ερώτηση ο ένας στον άλλον
Κριστίν: είμαι περίεργη να μάθω, γιατί είσαι γνωστός ως ο τυφλός κριτικός ταινιών, μερικά από τα αγαπημένα σου φιλμ.
Τόμυ: Goodfellas, αγαπώ αυτή τη ταινία. Αγαπώ το Clerks, το πώς εξελίσσονται οι διάλογοι. Ίσως σε εκπλήξει η επόμενη, είναι το Hugo, προβλήθηκε πριν λίγα χρονιά. Το Manchester by the sea, The Moonlight επίσης τα απόλαυσα.
Τώρα θα σε ρωτήσω εγώ: πως διαλέγεις τα ρούχα σου ως γυναικά, γιατί ξέρω ότι είναι σημαντικό να δείχνεις ωραία;
Κριστίν: Καλή ερώτηση. Βασίζομαι στις φίλες μου και στην ξαδέρφη μου, που ξέρουν από μόδα και ξέρουν το γούστο μου. Ότι αγοράζω βασίζεται και στο γούστο τους και κάπως έτσι συνδυάζονται στο τέλος. Θα τους πω τι χρειάζομαι και πάμε για ψώνια μαζί ή μέσω Διαδικτύου. Μου τα περιγράφουν και τα δοκιμάζω. Εύχομαι να μπορούσα να κάνω περισσότερες αγορές μέσω Διαδικτύου, ανακάλυψα όμως ότι οι περιγραφές στα websites δεν είναι πολύ περιγραφικές όταν χρησιμοποιείς βοηθήματα στην οθόνη σου.
Δείτε το βίντεο της συνέντευξης εδώ
Μετάφραση – επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας Πηγή: The Tommy Edison Experience
.