Συνήθως οι γονείς ανησυχούν για τα ντροπαλά και συνεσταλμένα παιδιά τους και προσπαθούν να τους τονώσουν την αυτοπεποίθηση και να τα κάνουν να πιστέψουν στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους.
Ωστόσο όσο μειονέκτημα αποτελεί η χαμηλή αυτοεκτίμηση σε ένα παιδί, αλλά τόσα προβλήματα μπορεί να προκαλέσει και η υπερβολική αυτοεκτίμηση, που αγγίζει τα όρια του εγωισμού και της υπεροψίας.
Με τον όρο αυτοεκτίμηση εννοούμε την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και στα μικρά παιδιά αυτή η εικόνα δημιουργείται από τον τρόπο που τα βλέπουν οι άλλοι και κυρίως οι γονείς τους. Οι γονείς καθρεφτίζουν στο παιδί πώς πρέπει να νιώθει για τον εαυτό του.
Ωστόσο πολλές φορές στην προσπάθεια τους να κάνουν το παιδί τους να νιώσει σίγουρο για τον εαυτό του και να πατήσει γερά στα πόδια του, οι γονείς καταφεύγουν σε υπερβολικούς επαίνους, σχόλια και χαρακτηρισμούς, που δημιουργούν μια πλασματική εικόνα στο παιδί.
Σίγουρα οι προθέσεις των γονιών είναι καλές και όλες οι φιλοφρονήσεις γίνονται καλοπροαίρετα, όμως λέγοντας, για παράδειγμα, συνεχώς σε ένα παιδί που απλά τράβα δυο γραμμές στο χαρτί, τι υπέροχα που ζωγραφίζει, στην ουσία του λέτε ψέματα και ταυτόχρονα δεν το βοηθάτε να προσπαθήσει περισσότερο και να βελτιωθεί.
Τα θετικά σχόλια και οι έπαινοι πρέπει να γίνονται στη βάση του πραγματικού και όχι να φουσκώνουμε τα μυαλά των παιδιών μας και να ενισχύουμε την αυτοεκτίμηση τους με τεχνητό τρόπο.
Ένα παιδί με υπερβολική αυτοεκτίμηση, που δεν βασίζεται όμως σε γερά θεμέλια, είναι σίγουρο ότι στην πρώτη αποτυχία θα γκρεμιστεί. Επίσης, ένα παιδί με υπέρμετρο εγωισμό και υπεροψία θα δυσκολευτεί πολύ να ενταχθεί σε μια ομάδα και να κάνει φίλους.
Συνεπώς, είναι ευθύνη των γονιών να βρουν την χρυσή τομή και να προσπαθούν να ενισχύουν την αυτοεκτίμηση των παιδιών τους, χωρίς όμως να τα οδηγούν στον ναρκισσισμό και την ματαιοδοξία.
mother.gr