Μία μητέρα έζησε την πιο τρομακτική, αλλά και συνάμα την πιο υπέροχη στιγμή της ζωής της. Πριν από ένα χρόνο αρρώστησε από κορωνοϊό, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.
Τον περασμένο Δεκέμβιο, η Μαρία Έστερ Ντίαζ γέννησε το δεύτερο παιδί της, ένα αγοράκι που το ονόμασαν Ντίλαν.
Ωστόσο, δεν βίωσε την χαρά της γέννας, καθώς ήταν διασωληνωμένη. Προσβληθηκε από τον κορωνοϊό στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της κι εκείνη την περίοδο τα εμβόλια δεν ήταν διαθέσιμα.
«Δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Μένω στον δεύτερο όροφο και δεν μπορούσα καν να ανεβώ τις σκάλες. Είπα στον σύντροφό μου να με πάει στο νοσοκομείο. Δεν άντεχα άλλο», εξομολογήθηκε η Μαρία στο NBC.
Φοβόμουν τόσο πολύ και ανησυχούσα και για το μωρό μου», σημείωσε.
Στην αρχή νοσηλεύτηκε για κάποιες εβδομάδες σε τοπικό νοσοκομείο, προτού μεταφερθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μέριλαντ. Εκεί μπήκε σε μηχανική υποστήριξη, καθώς οι πνεύμονές της δεν μπορούσαν να παράγουν επαρκές οξυγόν για να κρατήσουν εκείνη και το μωρό στη ζωή.
Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Η δρ. Άλισον Λανκφορντ, γυναικολόγος και μαιευτήρας, η οποία φρόντισε την γυναίκα κατά την παραμονή της στο νοσοκομείο δήλωσε, ότι οι γιατροί έκαναν τα συνεργάστηκαν όλοι μαζί στην εντατική για να πάρουν την κρίσιμη απόφαση να συνεχίσουν την εγκυμοσύνη ή να πάρουν το μωρό.
«Ήταν μία από τις πιο δύσκολες αποφάσεις. Ζυγίσαμε τα πλεονεκτήματα του τοκετού για τη μαμά, αλλά και τον κίνδυνο μίας προωρότητας», σημείωσε.
Με την μητέρα να μην μπορεί να στηρίξει τον εαυτό της και σε κατάσταση αναισθησίας, ο μικρούλης της γεννήθηκε στις 32 εβδομάδες με καισαρική τομή, ζυγίζοντας μόνο λίγα γραμμάρια.
Πάντως, έδωσε μεγάλη μάχη για τη ζωή της και δύο μέρες μετά την καισαρική, το στομάχι της άρχισε να πρήζεται, κάτι που έκανε τους γιατρούς να ελέγξουν αν πρόκειται για εσωτερική αιμορραγία.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ
Συνήλθε πλήρως τον Φεβρουάριο, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
«Όταν ξύπνησα, το πρώτο πράγμα που είδα ήταν μία μεγάλη τομή στην κοιλιά μου. Μετά φοβήθηκα, γιατί συνειδητοποίησα, ότι δεν μπορούσα να μιλήσω, καθώς ήμουν διασωληνωμένη. Έτσι, άρχισα να κλαίω», εξομολογήθηκε η μητέρα.
Μετά από αρκετές μέρες τελικά κατάφερε να ζήσει και πλέον μέσα από την ιστορία της προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τον κορωνοϊό, αλλά και το εμβόλιο.