Δίαιτα-αστραπή ίσως θεραπεύει τον διαβήτη σε 8 εβδομάδες
Μία ιδιαίτερα στερητική δίαιτα που διαρκεί οκτώ εβδομάδες και επιφέρει ραγδαία απώλεια βάρους, μπορεί να υποστρέφει τον τύπου 2 διαβήτη σε έναν στους τρεις ασθενείς που την ακολουθούν, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Η συγκεκριμένη δίαιτα, που γίνεται υπό ιατρική παρακολούθηση, συνιστά σε κάποια στάδιά της μόλις 600 θερμίδες ημερησίως – είναι δηλαδή κάτι παραπάνω από αυστηρή. Ωστόσο έθεσε σε ύφεση τον διαβήτη ακόμα και ανθρώπων που έπασχαν από αυτόν επί μία δεκαετία.
Έξι μήνες έπειτα από τη διακοπή της, εξ άλλου, οι ασθενείς εξακολουθούν να μην έχουν ενδείξεις διαβήτη.
Τα οφέλη αυτά οφείλονται στο ότι υποχώρησε το λίπος από το πάγκρεας των ασθενών, με αποτέλεσμα να αρχίσει το όργανο να παράγει ικανοποιητικές ποσότητες ινσουλίνης, λένε οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Diabetes Care» και είναι τα νεώτερα σε μία σειρά μελετών που διερευνούν τους τρόπους με τους οποίους επηρεάζει το πάγκρεας η στέρηση τροφής.
Οι ερευνητές του Νιούκασλ σπεύδουν να επισημάνουν ότι η μελέτη τους ήταν μικρή (συμμετείχαν μόλις 30 εθελοντές) και ότι δεν ωφελήθηκαν όλοι οι ασθενείς από την τήρηση του ιδιαίτερα αυστηρού διαιτολογίου (ύφεση του διαβήτη τους παρουσίασαν οι 13).
Επιπλέον, η ύφεση παρατηρήθηκαν σε όσους είχαν διαβήτη έως και 10 χρόνια, ενώ όσοι είχαν επί περισσότερα (έως και 23) φάνηκε να ωφελούνται σε μικρότερο βαθμό από την απώλεια βάρους.
Ωστόσο η ερευνητική ομάδα έχει ήδη αρχίσει μεγαλύτερη μελέτη με 280 ασθενείς για να εξετάσει αν τα ελπιδοφόρα ευρήματα μπορούν να επαληθευτούν. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης αναμένονται το 2018 και ελπίζεται ότι θα απαντηθεί, μεταξύ άλλων, το ερώτημα γιατί δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς στην αυστηρή δίαιτα.
Το πρόγραμμα
Όπως εξήγησαν οι ερευνητές, επικεφαλής των οποίων είναι ο καθηγητής Ιατρικής & Μεταβολισμού Ρόι Τέιλορ, το πρόγραμμα που ακολούθησαν οι εθελοντές τους είχε τρεις φάσεις:
1. Στερητική δίαιτα. Τις πρώτες οκτώ εβδομάδες ακολούθησαν μία δίαιτα πολύ χαμηλών θερμίδων (very-low-caloriediet – VLCD), η οποία τους παρείχε 600 έως 700 θερμίδες την ημέρα. Το ημερήσιο διαιτολόγιό τους περιείχε μόλις 3 ροφήματα αδυνατίσματος και 240 γραμμάρια από μη αμυλούχα λαχανικά.
2. Σταδιακή αναπροσαρμογή. Τις επόμενες δύο εβδομάδες, αύξαναν σταδιακά το φαγητό που έτρωγαν, ακολουθώντας μία σειρά από συγκεκριμένες οδηγίες που τους έδιναν οι γιατροί.
3. Συντήρηση. Τέλος, ακολούθησαν επί έξι μήνες ένα πρόγραμμα διατήρησης του βάρους ειδικά σχεδιασμένου για τον καθένα τους, με το οποίο η ποσότητα της τροφής που κατανάλωναν ήταν μειωμένη κατά το ένα τρίτο από εκείνη που κατανάλωναν πριν αρχίσει η μελέτη. Επιπλέον, κάθε μήνα επισκέπτονταν τους γιατρούς για εξετάσεις, παρακολούθηση και πρόσθετες συμβουλές.
Με την αυστηρή δίαιτα των πρώτων εβδομάδων, οι εθελοντές έχασαν κατά μέσον όρο 14 κιλά και, μολονότι δεν ανέκτησαν φυσιολογικό σωματικό βάρος αφού όλοι τους ήσαν πολύ υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, οι 12 παρουσίασαν σημαντική μείωση του λίπους στο πάγκρεας και υποστροφή του διαβήτη τους, η οποία διατηρήθηκε έως και το τέλος του εξαμήνου.
Ένας άλλος εθελοντής, εξάλλου, παρουσίασε την υποστροφή όχι στο στάδιο του αδυνατίσματος, αλλά στο στάδιο της συντήρησης.
Φυσιολογική HbA1c
Οι ασθενείς που παρουσίασαν υποστροφή της νόσου ήσαν αυτοί με την μικρότερη διάρκεια διαβήτη (από 0,5 έως και 10 χρόνια) και τα υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) νηστείας.
Στους ανθρώπους αυτούς η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c), που ήταν 7,1% κατά μέσον όρο πριν αρχίσουν την δίαιτα, είχε μειωθεί στο 5,8% όταν τελείωσαν την φάση της αυστηρής δίαιτας. Στο τέλος του εξαμήνου της συντήρησης, δε, ήταν 5,9% κατά μέσον όρο.
Η HbA1c είναι μία ουσία στο αίμα που δείχνει πόσο καλά είναι ρυθμισμένο το σάκχαρο κατά τους τελευταίους 2-3 μήνες, επομένως είναι πολύ πιο αξιόπιστος δείκτης για την κατάσταση του διαβήτη απ’ ό,τι η απλή μέτρηση του σακχάρου στο αίμα.
Σε αδρές γραμμές τα επίπεδά της είναι φυσιολογικά έως 6%, ενώ στους διαβητικούς θεωρούνται ικανοποιητικά αν είναι μόνο 7%. Αυτό σημαίνει ότι οι 13 εθελοντές απέκτησαν HbA1c εντός των φυσιολογικών ορίων, ενώ φυσιολογικό ήταν μετά την δίαιτα και το σάκχαρο νηστείας τους.
«Σε πρακτικό επίπεδο, τα ευρήματά μας απαντούν σε ένα ουσιώδες ερώτημα των ασθενών: “αν αδυνατίσω, θα φτιάξει το ζάχαρο”; Η απάντηση είναι “ναι”, όταν έχουν τον διαβήτη τους επί έως και 10 χρόνια», δήλωσε ο δρ Τέιλορ.
«Οι υπόλοιποι δεν πρέπει να απελπίζονται, αλλά να προσπαθήσουν με τη βοήθεια του γιατρού τους να χάσουν βάρος, διότι μπορεί να μην απαλλαγούν εντελώς από τον διαβήτη τους, αλλά θα βελτιώσουν πολύ το σάκχαρό τους.
»Σε πιο επιστημονικό επίπεδο, αυτό που αποδείξαμε είναι ότι υπάρχει πιθανότητα να επιτευχθεί υποστροφή του σακχαρώδους διαβήτη, ακόμα κι αν πάσχει κανείς από αυτόν επί πολύ καιρό. Απλώς θέλει προσπάθεια, κόπο και ασφαλώς αυστηρή ιατρική παρακολούθηση».
Πηγή : tanea.gr