Ο ψευδάργυρος (Zn) είναι ένα μέταλλο που ανήκει στην κατηγορία των ιχνοστοιχείων, δηλαδή ο οργανισμός μας χρειάζεται μικρές μόνο ποσότητες για να καλύψει τις ανάγκες του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι ασήμαντος.
Η πιο γνωστή δράση του ψευδαργύρου σχετίζεται με το κρυολόγημα, αφού έχει παρατηρηθεί ότι μπορεί να μειώσει τη διάρκεια των συμπτωμάτων και να επισπεύσει σημαντικά την ανάρρωση. Επίσης, το μέταλλο εμπλέκεται στην παραγωγή ορμονών, στην ανάπτυξη και στην πέψη και ταυτόχρονα έχει αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση.
Επειδή ο οργανισμός μας δεν διαθέτει σύστημα αποθήκευσης του ψευδαργύρου, πρέπει να τον λαμβάνουμε συστηματικά από τις τροφές.
Να σημειωθεί ότι οι κυριότερες πηγές ψευδαργύρου είναι ζωικής προέλευσης, επομένως τα άτομα που ακολουθούν χορτοφαγική διατροφή ή αποφεύγουν το κρέας είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν έλλειψη.
Πόσο ψευδάργυρο χρειαζόμαστε
Η συνιστώμενη πρόσληψη ψευδαργύρου εξαρτάται κυρίως από την ηλικία και δευτερευόντως από το φύλο και από ειδικές καταστάσεις όπως η εγκυμοσύνη και ο θηλασμός.
Πηγές ψευδαργύρου
Όπως ήδη αναφέρθηκε, ο ψευδάργυρος βρίσκεται κυρίως σε τροφές ζωικής προέλευσης, ωστόσο μικρές ποσότητες παίρνουμε και από ορισμένα φυτικά προϊόντα.
Τις καλύτερες διατροφικές πηγές ψευδαργύρου μπορείτε να δείτε αναλυτικά στην παρακάτω gallery.
Στρείδια: 74 mg/90g
Μοσχαρίσια μπριζόλα: 9,5 mg/100g
Καβούρι: 6,5 mg/90g
Αρνί στήθος: 5,1 mg/100g
Τσένταρ: 4,1 mg/100g
Αμύγδαλα: 3,3 mg/100g
Φέτα μπέικον: 2,2 mg/100g
Μπιφτέκι από φασόλια: 1,7 mg/100g
Χοιρινό λουκάνικο: 1,4 mg/100g
Κοτόπουλο στήθος: 1,1 mg/100g
Σαρδέλες: 0,9 mg/100g
Καστανό ρύζι: 0,9 mg/100g
Τόφου: 0,7 mg/100g
Σολομός: 0,6 mg/100g
ΠΗΓΗ: Onmed.gr , draxe.com , www.dailymail.co.uk , www.nih.gov