Αγαπητέ άγνωστε,η κόρη μου διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση…
Αγαπητέ άγνωστε,
η κόρη μου διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση,απραξία και αισθητηριακής επεξεργασίας διαταραχή όλα στη διάρκεια μιας χρονιάς.Το λιγότερο που μπορούσα να πω ήταν ότι ήταν μια δύσκολη χρονιά.Είχαμε να πληροφορηθούμε για ένα σωρό διαταραχές.Μας πήρε από κάτω,όταν η κόρη μου έπρεπε να εγχειριστεί στη σπονδυλική στήλη την επόμενη χρονιά.Όταν το παιδί σου φαίνεται να έχει τόσα πλήγματα σε τόσο μικρή ηλικία ,τι πρέπει να κάνει ο γονέας;Να πανικοβληθεί;Το μυαλό σου τρέχει με χίλια:”Θα περπατήσει ποτέ;”,”Θα έχει κρίσεις όπως έχουν τόσα άλλα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση;”,”Ποιο σχολείο θα ήταν κατάλληλο γι’αυτήν;”,”Πώς θα τα καταφέρω οικονομικά με όλες της τις θεραπείες;”
Είναι τόσο εύκολο να πανικοβληθείς,ν’ανησυχήσεις και να αγχωθείς για όλα τα άγνωστα πράγματα. Αλλά ας το δούμε στην αληθινή του βάση, μπορούμε να χειριστούμε την κάθε στιγμή από 1 μήνα ως 5 χρόνια. Επομένως γιατί να το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας; Δεν γίνεσαι κακός γονέας,αν δεν έχεις ένα σχέδιο δράσης για το παιδί σου για 5 χρόνια,ειδικά με ένα παιδί με αναπηρία που οι ανάγκες του αλλάζουν διαρκώς.
Έτσι,ας χαλαρώσουμε λίγο κι ας πάρουμε ανάσα ένα λεπτό. Ας αναλογιστούμε κάθε εμπόδιο και δυσκολία που έχουμε ήδη περάσει. Μέχρι εδώ καλά λοιπόν; Πόσες φορές στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού δεν έχει αποτύχει το σχέδιο Α και τότε γίνεται αγώνας του τελευταίου λεπτού για να υπολογίσουμε το σχέδιο Β; Τότε το σχέδιο Β λειτουργεί αποτελεσματικά.
Παίρνουμε ένα –ένα τα πράγματα που έρχονται.Σας το υπόσχομαι.Ένα-ένα τα πράγματα.
Με τιμή,
Εδώ και τώρα.