Η παράδοση αυτή ξεκίνησε από το Μεσαίωνα, όταν οι άνδρες συνόδευαν τις κυρίες τους στην πόλη αλλά και στα χωράφια. Οι εποχές ήταν δύσκολες και εκείνοι έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο.
Σε περίπτωση λοιπόν, που προέκυπτε κάποια απειλή για να υπερασπιστούν την τιμή της καλής τους, απλά έβγαζαν το σπαθί από τη θήκη του (που βρισκόταν στην αριστερή πλευρά) με το δεξί τους χέρι, για μεγαλύτερη ευκολία. Άρα με απλά λόγια, το αριστερό χέρι έμενε ελεύθερο για τις κυρίες.
Μέχρι και σήμερα η παράδοση του αριστερού μπράτσου ισχύει, μόνο όμως όταν πρόκειται για εσωτερικούς χώρους.
Ο λόγος είναι απλός: τα αυτοκίνητα. Με την αύξηση των οχημάτων και των δρόμων, η σωστή εθιμοτυπία της συνοδείας των κυριών εξελίχθηκε.
Σήμερα, λοιπόν όταν κάποιος συνοδεύει μια γυναίκα σε εξωτερικούς χώρους, οφείλει να βρίσκεται από την εξωτερική πλευρά, πιο κοντά στο δρόμο προκειμένου να την προστατεύσει από την κυκλοφορία των οχημάτων, τις λάσπες, τα νερά, το πιτσίλισμα κ.λπ.