8 Χρήσιμα πράγματα που ΔΕΝ βοηθούν πότε τους ανθρώπους με αναπηρία.

Αν δεν γνωρίζετε πως είναι η ζωή με προβλήματα υγείας ή αναπηρίας, δεν μπορείτε να καταλάβετε πως μπορείτε να βοηθήσετε πραγματικά. Ορίστε λοιπόν μερικές συμβουλές.

1. Να βοηθάς χωρίς να ρωτάς.

Είναι ωραία να βοηθάς, αρκεί πρώτα να ρωτήσεις. Αν ρωτήσεις κ σου αρνηθεί, φύγε και συνέχισε την μέρα σου ή ακόμα καλύτερα άρχισε μια συζήτηση.

2. Να αλλάζεις τον τρόπο που μιλάς.

Μια αναπηρική καρέκλα δε σε κάνει βαρήκοο ή χαζό. Σταματήστε να συμπεριφέρεστε έτσι. Αν κάποιος έχει προβλήματα ακοής, μην φωνάζετε ή μιλάτε αργά. Ομιλείτε κανονικά, σταθερά και καθαρά και θα σας καταλάβουν. Αν χρειαστούν εξηγήσεις  δεν θα ντραπούν να σας ρωτήσουν.

3. Να λες ¨Μα δεν φαίνεσαι…(άρρωστος , ανάπηρος κ.τ.λ.)

Άνθρωποι με ορατές ανωμαλίες ή αναπηρίες , χρόνιες ορατές ασθένειες , συχνά το ακούν, σαν δικαιολογία να μην σκέπτονται το πρόβλημά τους και να αισθάνονται φυσιολογικοί. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι φιλοφρόνηση αλλά κατηγορία. Αποτελεί εμπόδιο στην πραγματικότητα να πάρει την βοήθεια που χρειάζεται.

4. Να τους λυπάστε.

Μην τους λυπάστε για καταστάσεις που δεν ευθύνονται ή δεν μπορούν να κάνουν κάτι γι΄αυτό. Η λύπηση είναι συγκαταβατικότητα, αγνοεί τα ταλέντα του ατόμου, τις σχέσεις, τα επιτεύγματα και τις χαρές του.

5. Να προσφέρεις ιατρικές συμβουλές.

Σταματήστε να το παίζετε γιατροί. Μπορεί να έχουμε ή να είχαμε την ίδια πάθηση δε σημαίνει ότι θα μας γιατρέψει και το ίδιο φάρμακο. Υπάρχουν ειδικευμένοι γιατροί που με κουράρουν ή να με συμβουλέψουν κατάλληλα σύμφωνα με τις ιδιαιτερότητες μου.

6. Να τον προσφωνείς «γενναίο» ή «έμπνευση».

Ζώντας την ίδια ζωή με σένα ή κάνοντας τις ίδιες δραστηριότητες, είναι το φυσιολογικό και όχι να περιμένουν να έρθει το μοιραίο. Η φυσιολογική ζωή είναι ένα φάρμακο, μια απόδραση από τα προβλήματα τους. Η δύναμη και το κουράγιο προέρχονται από αυτά που κάνουμε και όχι από αυτό που είμαστε.

7. Να αδιαφορείς για μια ασθένεια που δε μπορείς να διακρίνεις.

Μπορεί να μην το βλέπεις αλλά ο άλλος να υποφέρει. Όταν λένε ότι πονάνε ή δεν αισθάνονται καλά, δεν λένε ψέματα, απλά δεν φαίνετε.

8. Να αποφεύγεις να τον κοιτάς στα μάτια ή να μην ενδιαφέρεσαι.

Οι ερωτήσεις δείχνουν ενδιαφέρον, είναι προτιμότερο από το να κοιτάς αμήχανα ή να τραβάς αλλού το βλέμμα σου αποφεύγοντας το προφανές και το διαφορετικό.

Θυμηθείτε  ο καθένας είναι διαφορετικός, έχει διαφορετικές ανάγκες και αισθήματα για την κατάστασή τους στην ζωή. Η συμβουλή μας είναι να συνομιλείτε και κυρίως να ρωτάτε πρώτα  αν μπορείτε να κάνετε κάτι να βοηθήσετε. Είτε θέλουν είτε όχι, δεν θα διστάσουν να την ζητήσουν βοήθεια ή την άποψη σας, αν όχι δε πειράζει, όλοι θα αισθανθούν καλύτερα, και εσείς ότι κάνατε το κοινωνικό σας καθήκον και ο ενδιαφερόμενος θα αισθανθεί ότι πλέον τον λογαριάζουν σαν έναν φυσιολογικό καθημερινό άνθρωπο.

* Επιμέλεια : Εύη Γεωργοπούλου.

 

.