Ζήτημά ζωής για το 46% των ασθενών η καθυστερημένη διάγνωση του καρκίνου!
Σχεδόν ένας στους δύο πάσχοντες από καρκίνο μαθαίνει για τη νόσο του όταν ήδη είναι προχωρημένη, με συνέπεια να μειώνονται οι πιθανότητες επιτυχίας της θεραπείας και ίασης, σύμφωνα με μία νέα ανάλυση. Σε έκθεσή του που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα, ο οργανισμός Cancer Research UK γράφει ότι στο 46% των περιπτώσεων η διάγνωση του καρκίνου γίνεται σε προχωρημένο ή μεταστατικό στάδιο, δηλαδή στα στάδια 3 ή 4 του καρκίνου.
Η ανάλυση, που αφορά τα κρούσματα καρκίνου που καταγράφηκαν στην Αγγλία το 2012, έδειξε ακόμα πως τα ποσοστά έγκαιρης διάγνωσης είναι ιδιαίτερα υψηλά μόνο σε ορισμένες μορφές καρκίνου. Στην πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος, λ.χ., στο κακόηθες μελάνωμα, το 93% των κρουσμάτων ανιχνεύονται σε πρώιμο στάδιο, ενώ στον καρκίνο του μαστού το ποσοστό έγκαιρης διάγνωσης φτάνει το 83% των περιπτώσεων.
Στον καρκίνο του προστάτη, όμως, μόνο τα έξι στα δέκα κρούσματα (το 61%) ανιχνεύονται εγκαίρως, στον καρκίνο του πνεύμονα μόνο το 23%, στο μη-Χότζκιν λέμφωμα μόνο το 32%, στον καρκίνο των ωοθηκών μόνο το 44% και στον καρκίνο του παχέος εντέρου μόνο το 45%.
«Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου, δηλαδή πριν καν εξαπλωθεί τοπικά, έχει ζωτική σημασία για την ίαση και την επιβίωση», γράφουν οι επιστήμονες του οργανισμού. «Όταν οι καρκίνοι εξαπλώνονται, ιδίως όταν δίνουν απομακρυσμένες μεταστάσεις, η αντιμετώπισή τους είναι δύσκολη και οι πιθανότητες επιβιώσεως μειώνονται».
Στην περίπτωση του καρκίνου του πνεύμονα, λ.χ., σχεδόν οι μισοί ασθενείς επιζούν επί τουλάχιστον μία πενταετία όταν διαγνωστεί σε στάδιο 1, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό όταν διαγνωστεί σε στάδιο 3 είναι μόλις 5%. Αντίστοιχα, στον καρκίνο του παχέος εντέρου, σχεδόν οι εννέα στους δέκα ασθενείς επιζούν επί τουλάχιστον μία πενταετία όταν ανιχνεύεται σε αρχικό στάδιο, αλλά όταν ο καρκίνος γίνεται αντιληπτός στο τρίτο ή τέταρτο στάδιο λιγότεροι από ένας στους δέκα φτάνουν την πενταετία.
Η καθυστερημένη διάγνωση οφείλεται κυρίως στην παραμέληση του τσεκ απ και στην παραμέληση επίμονων συμπτωμάτων, δηλαδή συμπτωμάτων που δεν υποχωρούν έπειτα από δύο ή τρεις εβδομάδες. Το τσεκ απ είναι απαραίτητο διότι πολλοί καρκίνοι δεν προκαλούν συμπτώματα εάν δεν εξελιχθούν (π.χ. καρκίνος του παγκρέατος), άλλοι έχουν συμπτώματα που θυμίζουν και πολλά άλλα νοσήματα (π.χ. καρκίνος των ωοθηκών), ενώ πολλοί άλλοι είναι ούτως ή άλλως δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους (π.χ. καρκίνος του πνεύμονα) οπότε όσο νωρίτερα ανιχνευθούν, τόσο το καλύτερο.
Βογιατζής Ηλίας
Πηγή: Τα Νέα/Γράφει: Ρούλα Τσουλέα