Βέλγος φιλέλληνας που μαζεύει χρήματα για να ζεστάνει τα σχολεία της Βόρειας Ελλάδας.
Είναι ανεξήγητα πόσο και γιατί αγαπάει την Ελλάδα. Ούτε ο ίδιος, 48 χρόνια μετά, δεν μπορεί να το εξηγήσει. “Ημουν μόλις 16 ετών όταν το κρουαζιερόπλοιο που περνούσα τις καλοκαιρινές μου διακοπές μαζί με την οικογένειά μου “έδεσε” στο Κατάκολο Ηλείας.
Ακόμη θυμάμαι τη μυρωδιά από το γιασεμί και τα άνθη πορτοκαλιάς. Και ενώ ήμουν μόλις μικρό παιδί, σκέφτηκα αμέσως ότι »αυτή η χώρα θα γίνει πατρίδα μου». Πώς και γιατί ένα αγόρι σε τέτοια ηλικία μπορεί να σκεφτεί κάτι τέτοιο; Ακόμη δεν ξέρω”.
Μολονότι τότε δεν είχε καμία απολύτως σχέση με την Ελλάδα, ο Τζίμι Τζαμάρ το είπε και το έκανε. Αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν έχτισε στενές σχέσεις με τη χώρα: παντρεύτηκε Ελληνίδα, απέκτησε ένα σπίτι στη Φολέγανδρο, έγραψε γράμματα στον λόρδο Βύρωνα μέσω ενός βιβλίου του και έζησε από κοντά τη σύγχρονη Οδύσσειά της.
Μόνιμος κάτοικος Βρυξελλών, επικεφαλής του γραφείου της Επιτροπής του Βελγίου, τα τελευταία τέσσερα χρόνια οργανώνει την πρωτοβουλία «12 ώρες για την Ελλάδα».Με τη βοήθεια και τη συμμετοχή τραγουδιστών και μουσικών συλλέγει χρήματα τα οποία προορίζονται για τη θέρμανση των σχολείων στον Εβρο και τους υπόλοιπους νομούς της Θράκης.
Για φέτος η εκδήλωση η οποία διεξήχθη το βράδυ του Σαββάτου στις Βρυξέλλες συμπεριελάμβανε συναυλία των Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Βασίλη Λέκκα, Αφροδίτης Μάνου και Γιάννη Κότσιρα. Για ακόμη μία φορά η αίθουσα γέμισε με κόσμο που θέλησε να προσφέρει τον οβολό του για τα παιδιά και τους δασκάλους τους περίπου 7.000 παιδιά σε 40 σχολεία που περνούν δύσκολους χειμώνες.
«Ολα άρχισαν το 2012, εν μέσω της ελληνικής οικονομικής κρίσης, όταν υπηρετούσα στην Ολλανδία. Από τα ταξίδια που έκανα άκουγα πολύ αρνητικά σχόλια για την Ελλάδα, που ήξερα ότι δεν ίσχυαν. Και τότε αποφάσισα να κινητοποιηθώ. Δεν είναι μόνο να λέω καλά πράγματα για τη χώρα σας, αλλά και να κάνω κάτι γι’ αυτήν» διηγείται ο κ. Τζαμάρ.
Και τότε γεννήθηκε η ιδέα των εκδηλώσεων προς ενίσχυση της Ελλάδας.
«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν η μουσική, ο πολιτισμός. Ρώτησα ένα θέατρο πότε έχει κενή ημερομηνία. Μου είπαν μία μετά από δέκα εβδομάδες. Oλο αυτό το διάστημα κοιμήθηκα ελάχιστα για να στήσω έναν οργανισμό μη κερδοσκοπικό και πλήρως διαφανή, προκειμένου να υπάρξει εμπιστοσύνη από όλες τις πλευρές αλλά και ουσιαστική βοήθεια προς την Ελλάδα» επισημαίνει.
Και τα έχει καταφέρει.
«Μέσα από τις εκδηλώσεις που πάντοτε έχουν συναυλίες, αλλά πολλές φορές υπάρχουν εκθέσεις, αναγνώσεις ελληνικών έργων και άλλα αλλάζει η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό μέσα από τον ελληνικό πολιτισμό. Η ατμόσφαιρα είναι θετική και θα έλεγα συγκινητική. Και φυσικά έρχονται χρήματα, τα οποία διατίθενται ανάλογα με τις ανάγκες. Την πρώτη χρονιά τα έσοδα έγιναν δωρεά στο »Χαμόγελο του Παιδιού». Τη δεύτερη, με τους »Γιατρούς Χωρίς Σύνορα», το Ίδρυμα »Κάνε μια Ευχή» και τον ΕΛΕΠΑΠ, τα χρήματα πήγαν σε ένα σχολείο για ανάπηρα παιδιά. Τον επόμενο χρόνο τα 30.000 ευρώ που μαζέψαμε πήγαν και με τη βοήθεια του Ιδρύματος Λεβέντη- σε 40 σχολεία από την Αλεξανδρούπολη και το Διδυμότειχο μέχρι την Ξάνθη και τη Φλώρινα», εξηγεί.
Ο κ. Τζαμάρ δηλώνει πεπεισμένος ότι οι Ελληνες θα βρουν τον τρόπο να βγουν από την κρίση.
«Χάρη στην Ιστορία σας είστε πολύ δημιουργικοί και έχετε μάθει να αγωνίζεστε συνέχεια. Δημιουργήσατε μια λέξη που δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα, τη λέξη φιλέλληνας. Είμαι ένας από αυτούς. Και θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω την Ελλάδα και τους Ελληνες» καταλήγει.
ΠΗΓΗ: diaforetiko.gr