Το τέλος μιας χρονιάς που όπως όλες οι προηγούμενες περιείχε καλές και κακές στιγμές. Δεν υπάρχει χρόνος που να ήταν υπέροχος σε όλα του. Όπως δεν υπάρχει και χρόνος που να ήταν γεμάτος δυσκολίες. Η ζωή μας είναι γεμάτη ανατροπές και αυτές είναι που την κάνουν ενδιαφέρουσα. Την κάνουν μοναδική, ιδιαίτερη, γεμάτη και ξεχωριστή. Όχι για όλους όμως. Υπάρχουν και αυτοί οι μίζεροι άνθρωποι που καταφέρνουν να γίνουν λίγο πιο μίζεροι αυτές τις ημέρες.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που πάντα σε κάθε γιορτή θα τους δείτε να είναι κατσουφιασμένοι. Πότε γιατί η μέση τους πονάει, πότε γιατί ξαφνικά τους ήρθε ένας πονοκέφαλος ή ο πόνος της περιόδου. Να με συμπαθάτε, δε μειώνω κανέναν πόνο. Αντιθέτως όλα μου τα άρθρα μιλούν για την αποδοχή, την αναγνώριση, τη συμπάθεια. Για το πόσο πρέπει να συμπονούμε όσους υποφέρουν ή περνούν μια δυσχερή περίοδο. Υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά από αυτούς που υποφέρουν και από αυτούς που θέλουν να σε κάνουν να υποφέρεις μαζί τους.
Αυτοί οι μικροί άνθρωποι.
Είναι αυτοί που θέλουν να σε πάρουν μαζί τους στο έρεβος της μιζέριας τους, θέλουν να γίνεις κομμάτι της κακοτροπιάς τους. Βλέπετε η διαφορά είναι στο γεγονός πως όταν πονάει κάποιος, δε θα πρέπει να υποφέρει και ένα ολόκληρο χωριό μαζί τους. Αν μπορούν θα κάνουν κάτι για να ελέγξουν τον πόνο τους. Για την ημέρα της γιορτής θα τον καλύψουν, θα τον απαλύνουν με ένα φάρμακο ή με το χαμόγελο τους.
Οι μικροί και μίζεροι άνθρωποι θα τον πολλαπλασιάσουν. Δε γίνεται να πονούν αυτοί και εσύ να μην πονάς. Θα υποφέρεις μαζί τους και θα το κάνουν με τόσο χειριστικό τρόπο, ούτε που θα το καταλάβεις. Αφού πονάω, ας μη βγούμε, ας καθίσουμε μέσα. Με βλέπεις δεν είμαι καλά, εσύ θέλεις να βγεις να γιορτάσεις; Πως σου κάνει καρδιά να μη κάνεις ότι θέλω εγώ και να με θες χαμογελαστό/η; Και οι κουβέντες αυτές θα είναι με γλυκό και χειριστικό λόγο. Εσείς θα πρέπει να τις αναγνωρίσετε και να μείνετε μακριά τους.
Το έχουν έθιμο να υποφέρουν.
Μα δεν μπορώ σου λέω να βγω σήμερα, πρέπει να σκουπίσω πριν αλλάξει ο χρόνος. Να βάλω πλυντήριο, να ξεσκονίσω, να αλλάξω σεντόνια. Θυμήθηκαν τελευταία ημέρα να κάνουν όλες τις δουλείες τους. Ενώ πονούν και υποφέρουν, δε θέλω να το ξεχνάτε αυτό. Χρησιμοποιούν τα έθιμα ως δικαιολογία ότι είναι ο λόγος που εξαντλήθηκαν. Έτσι έμαθαν από τους γονείς τους βλέπεις. Να τρέχουν δήθεν όλη την ημέρα της παραμονής Πρωτοχρονιάς. Μέχρι χθες το σπίτι δεν ήθελε καθάρισμα, ξεσκόνισμα, συμμάζεμα. Όχι όλα πρέπει να γίνουν σήμερα και μετά να γίνουν κουρέλι.
Είναι τα θύματα που έχω αναφέρει παλιότερα, πως πραγματικά είναι οι θύτες. Κανείς δεν τους επιβάλλει να μιζεριάσουν και να καθαρίζουν 5 ώρες πριν την αλλαγή του χρόνου. Είναι όμως ο τρόπος τους να ξεχωρίσουν και παράλληλα αν μπορούν να κάνουν τους άλλους να νιώσουν άβολα, είναι η καλύτερη τους. Γιατί εννοείται πως θα αναφέρουν πως όλα τα έκαναν για τη σχέση τους, την οικογένεια τους, τα παιδιά, τα τρισέγγονα και τους καλεσμένους τους. Αν τους πεις πως αυτό που κάνουν ίσως να είναι λάθος, θα φωνάξουν ότι δεν τους καταλαβαίνεις και θα βγεις ο τρελός στο τέλος. Όσο και αν θέλουμε να είμαστε ανοιχτοί σε όλους τους ανθρώπους, υπάρχουν μερικοί που έχουν ξεπεράσει το σημείο σωτηρίας.
Εμείς το έχουμε έθιμο να χαμογελάμε και να περνάμε καλά.
Αρκετά με τους μίζερους ανθρώπους. Εμείς όλοι οι υπόλοιποι θα πάμε από την απέναντι όχθη. Σε εκείνη την πλευρά του κόσμου που χαμογελάμε, το ευχαριστιόμαστε, ζούμε τη ζωή μας. Ενώ πονάμε δε ξεχνάμε να αγαπάμε. Ενώ υποφέρουμε δε θέλουμε άλλους να υποφέρουν μαζί μας. Δεν έχουμε ως αυτοσκοπό να μοιράσουμε θλίψη. Έχουμε ως σκοπό να δώσουμε όλη τη θετική μας ενέργεια για να διασκεδάσουμε εμείς και οι άλλοι γύρω μας. Όσοι θέλουν τέλος πάντων.
Είμαστε η πλευρά των θετικών ανθρώπων, που πίσω από κάθε τι άσχημο αναζητούμε να βρούμε κάτι όμορφο. Που δεν τα παρατάμε, που φοράμε το γέλιο μας και προχωράμε μπροστά. Αληθινά όμως, όχι ως προσωπείο. Που θα πούμε τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη! Αν τους αρέσει, αν δεν αντέχουν την αλήθεια, τη μιζέρια τους και έξω από εδώ. Οι θετικοί άνθρωποι εκπέμπουμε ένα αλλιώτικο φως, μια ξεχωριστή αύρα. Για αυτό και όσο αν προσπαθούν να μας μαυρίσουν, δεν τα καταφέρνουν. Ούτε θα μας καταλάβουν ποτέ, δεν αντέχουν τόση χαρά!
Έτσι σας θέλω και για τη νέα χρονιά και κάθε έτος που θα έρχεται. Τα άσχημα θα διαδέχονται τα όμορφα και πάει λέγοντας. Εσείς κρατηθείτε στο χαμόγελο σας και με ανθρώπους που είναι σαν εσάς. Αν οι μίζεροι άνθρωποι έρθουν και ζητήσουν τη βοήθεια μου για να βγουν από αυτή, θα τους τη δώσω. Αν όχι δε θα πεσώ μαζί τους. Έρχονται νέες ημέρες, λευκές σελίδες για να γεμίσω με στιγμές και εμπειρίες. Σας εύχομαι να έχετε μια χρονιά που με ότι και αν χρειαστεί να παλέψετε, να βγείτε νικητές. Ευτυχισμένο σωματικά και πνευματικά το 2023!
Σύνταξη, επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com