Πολλοί λένε τι μπορεί κανείς να έχει ζήσει έως τα 20 του χρόνια.

Και όμως είναι μερικές φορές που βιώνεις κάποιες καταστάσεις που σε κάνουν να τα βλέπεις όλα τελείως διαφορετικά..

Είμαι 21 ετών, φοιτήτρια, πλέον στο 4ο χρόνο της σχολής μου και παράλληλα τα 3 τελευταία χρόνια δουλεύω. Γενικά, τα μόνα θέματα που με απασχολούσαν ήταν η δουλειά μου, οι φίλοι μου, η οικογένεια μου, η σχολή μου, το αγόρι μου. Μέχρι που πέρυσι τον Μάιο ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή μου και πιο συγκεκριμένα στην υγεία μου.

Όλα ξεκίνησαν από μια κύστη (Δερμοειδής ή αλλιώς Τεράτωμα), αρκετά μεγάλη, που ανακάλυψα ότι είχα στην δεξιά μου ωοθήκη ύστερα από έναν υπέρηχο. Έπρεπε να χειρουργηθώ άμεσα σύμφωνα με τον γυναικολόγο μου. Αφού πραγματοποιήθηκε το χειρουργείο ήμουν χαρούμενη ότι θα μπορούσα να επιστρέψω μετά από κάποιες μέρες στη καθημερινότητα μου στη δουλειά μου, τη σχολή μου. Αλλά έκανα λάθος..

Ξεκίνησα εντελώς ξαφνικά να έχω έντονες ζαλάδες, εμετούς και μέρα με τη μέρα η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη..

Εισήλθα στον Ευαγγελισμό στο νευρολογικό τμήμα, όπου και έμεινα για αρκετό καιρό ώστε να βρουν μια λύση οι γιατροί για το τι έχω.. Έκανα μαγνητικές εγκεφάλου, παρακεντησεις, εγκεφαλογραφηματα, αλλά όλα έδειχναν καλά και ότι δεν είχα τίποτα.. Ωστόσο η κατάσταση μου επιδεινωνοταν με αποτέλεσμα να μη μπορώ να περπατήσω λόγω της έντονης ζάλης και να μη σταθώ καθόλου όρθια. Αφού βγήκε η βιοψία της κύστης παρουσίασε ότι το τερατωμα ήταν άωρο, που σημαίνει ότι είχε κακοήθεια (ελάχιστη) και οι νευρολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα πάσχω από αυτοάνοσο σύνδρομο παρεγκεφαλιδικής αταξίας, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο, λόγω της κακοήθειας του τερατώματος.

Μπήκα για δεύτερο χειρουργείο γιατί οι γιατροί πρότειναν πως η λύση για το νευρολογικό ήταν και η αφαίρεση της δεξιάς ωοθήκης.

Το χειρότερο συναίσθημα ήταν όταν ο αναισθησιολόγος μου έλεγε στην κατάσταση που βρισκόμουν “δεν ξέρουμε πως θα ξυπνήσεις ύστερα από την ολική νάρκωση, μπορεί να γίνεις και ακόμη χειρότερα αλλά δεν υπάρχει και άλλη λύση”..  Αφού πέρασε και αυτό όλοι περίμεναν να γίνω καλά άλλα εγώ δεν γινόμουν.. Εξακολουθούσα να μη περπατάω, να μη μιλάω, να μη μπορώ να κοιμηθώ.. Έφτασαν σε σημείο να μου φέρουν ψυχολόγους μήπως και βρουν άκρη.. Λες και το πρόβλημα μου ήταν ψυχολογικό..

Ευτυχώς βρήκαν οι δικοί μου έναν πολύ καλό γιατρό – νευρολόγο- όπου με σιγουριά είπε να ξαναμπώ στον ευαγγελισμό και να μου χορηγήσουν ενδοφλεβίως την πιο ισχυρή δόση κορτιζόνης που υπάρχει.. Και είχε δίκιο.. Ήταν η θεραπεια μου, παρόλο που είχα παρενέργειες και δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα από εκείνο το διάστημα. Απο τον 15 Αύγουστο και μετά ξεκίνησα να κάνω φυσικοθεραπείες , να περπατάω.. Σαν να έγινε θαύμα..

Αφού με τον καιρό περνούσαν όλα αυτά, έμαθα τελευταία στιγμή, γιατί δεν ήμουν και σε θέση να το μάθω και νωρίτερα ότι έπρεπε να κάνω και προληπτικές χημειοθεραπείες..

Τι δύναμη να έχεις μετά από όλο αυτό το σοκ που πέρασες να το παλέψεις και αυτό άραγε;;

Εκεί μέσα ήμουν η μικρότερη ηλικιακά, αλλά έπαιρνα κουράγιο από τους ανθρώπους δίπλα μου. Άνθρωποι που παλεύουν χρόνια με τον καρκίνο και εγώ είχα μόνο 3 μήνες για να ολοκληρωθούν οι δικές μου.

Αυτό που κατάλαβα είναι ότι πάνω από όλα παίζει ρόλο η καλή ψυχολογία. Και να μου πεις τι ψυχολογία μπορεί να έχει κανείς ύστερα από όλα αυτά..;!

Τα μαλλιά και όλες οι συναφείς παρενέργειες είναι απλά παροδικά.

Πλέον, μετά από 7 μήνες ταλαιπωρίας, έχω επιστρέψει στη δουλειά μου, στη σχολή μου.

Έχω καταλάβει ποιοι αξίζουν να είναι δίπλα μου και τους έχω κρατήσει στη ζωή μου.. Είναι και όσοι μου στάθηκαν σε όλα αυτά που πέρασα.. Άλλοι δεν άντεξαν, με άφησαν.. Δεν τους κατηγορώ ίσως να μην άντεχαν να με βλέπουν και σε αυτή τη κατάσταση..

Οι υπόλοιποι που περίμεναν να μείνω μια ζωή στο κρεβάτι, ή σε αναπηρικό καροτσάκι όπως ήταν αναμενόμενο λόγω του νευρολογικού μου προβλήματος , τους ξεγέλασα..

Νιώθω τόσο δυνατή όσο ποτέ και περήφανη για όλα αυτά που έζησα και κατάφερα να τα αντιμετωπίσω με τέτοιο τρόπο . Και χαίρομαι πραγματικά που όλο αυτό έτυχε σε εμένα και όχι σε κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας μου.

Γι’αυτο το μόνο που έχω να πω τώρα είναι υγεία. Υγεία πάνω απ’ όλα και τίποτα άλλο.

Αν έχετε πίστη στον Θεό, συμβαίνουν πραγματικά θαύματα.

ΣΩΤΗΡΙΑ Ζ.

.