Υπόδειγμα για το μεγαλείο της ψυχής τους και την ανθρωπιά τους αποτελούν τέσσερις μαθητές Γυμνασίου, στην Πάτρα, οι οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη παρέδωσαν στην Αστυνομία πορτοφόλι με χρήματα.
Πρόκειται για τους Μενέλαο Αποστολόπουλο, Κωνσταντίνο Αρβανίτη, Χρήστο Πιτουρά και Χρήστο Χρυσανθακόπουλο, μαθητές του 7ου Γυμνασίου της Πάτρας, που βρήκαν στην πλατεία Γεωργίου το πορτοφόλι, στο οποίο υπήρχαν 720 ευρώ και τραπεζικές κάρτες.
Όλα συνέβησαν όταν η παρέα των συμμαθητών κάθισε την Κυριακή σ’ ένα παγκάκι στο πάνω μέρος της πλατείας Γεωργίου και διαπιστωσε ότι από κάτω υπήρχε ένα πορτοφόλι.
Δίχως δεύτερη σκέψη, «έπραξαν το αυτονόητο» όπως είπαν και αποφάσισαν από κοινού να πάνε στην Αστυνομία.
«Την Κυριακή το βράδυ, στις 30 Απριλίου,καθόμασταν και οι τέσσερις σε ένα παγκάκι στο πάνω μέρος της πλατείας Γεωργίου. Αντιληφθήκαμε ότι υπήρχε ένα πορτοφόλι κάτω από το παγκάκι. Το ανοίξαμε να δούμε σε ποιον ανήκει και διαπιστώσαμε ότι μέσα είχε 720 ευρώ, 10 κάρτες και προσωπικά έγγραφα.
Ξαφνιαστήκαμε από το ποσό και τον αριθμό των καρτών και υποθέσαμε ότι το πορτοφόλι ανήκει σε κάποιον με καλή οικονομική κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πράξαμε το αυτονόητο. Ομόφωνα αποφασίσαμε να το πάμε στην Ασφάλεια, πιστεύοντας ότι όλο αυτό θα μας βγει σε καλό και ο θεός θα μας το ανταποδώσει!
Άλλωστε κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί και στους δικούς μας γονείς-να χάσουν δηλαδή το πορτοφόλι τους-και θα θέλαμε, αν το έβρισκε κάποιος να τους το παρέδιδε», ανέφερε ο Μενέλαος Αποστολοπουλος, κατά την περιγραφή του στην ιστοσελίδα του σχολείου του και συνέχισε:
«Το πήγαμε λοιπόν στην Ασφάλεια, όπου στην είσοδο επέτρεψαν μόνο σε έναν από μας ν’ ανέβει στον 2ο όροφο και επειδή κρατούσα εγώ το πορτοφόλι, ανέβηκα εγώ και το παρέδωσα.
Όταν ήρθε ο κάτοχος του πορτοφολιού, γνωστός αγγειοχειρουργός της Πάτρας, μας συνεχάρη για το ήθος μας -όπως είπε- μας ευχαρίστησε θερμά και μας έδωσε από 50 ευρώ στον καθένα, παρόλο που του τονίζαμε ότι δεν ήταν ανάγκη να μας δώσει τα χρήματα αυτά»
Η διεύθυνση και οι καθηγητές του 7ου Γυμνασίου συνεχάρησαν δημόσια τους μαθητές, αλλά και στους γονείς τους: «Τέτοιες πράξεις αποτελούν παράδειγμα λαμπρής συμπεριφοράς προς μίμηση και μας γεμίζουν ελπίδα για το μέλλον.
Παρ’ ότι εμείς οι μεγαλύτεροι αντιμετωπίζουμε τους νέους με κάποια καχυποψία ίσως και με κάποια ανησυχία,οι μαθητές μας αυτοί απέδειξαν ότι είναι πoλλώ κάρρονες από εμάς!».