Και ξαφνικά το κατάλαβα.
Πάσχουμε όλοι μας από overthinking.
Ποιό το νόημα τελικά να σκέφτεσαι τόσο πολύ.Δεν αλλάζει κάτι…
Πάλι μόνος είσαι.Μόνος με τις σκέψεις σου.
Και ξέρεις…θέλει μεγάλα κότσια η μοναξιά.
Η πιό μεγάλη μαγκιά είναι ν’αντέχεις το πετσί σου.
Να μην χρειάζεσαι την επιβεβαίωση κανενός για να υπάρξεις.
Να μπορείς να χαμογελάς ακόμη κι όταν δεν έχεις κανέναν να σου πεί μια καλημέρα.
Να περνάς καλά με τον εαυτό σου.
Να τον εκπαιδεύεις.
Να τον βγάζεις βόλτες.
Να τον προσέχεις.
Να τον γεμίζεις οξυγόνο.
Κι είναι πολύ σημαντικό να δουλέψεις με τον εαυτό σου.
Είναι ότι πολυτιμότερο έχεις.
Είναι ο μόνος που θα’χεις πάντα.
Γι’αυτό σου λέω…πρόσεχε τις σκέψεις σου.
Μπορούν να σε υψώσουν στα ουράνια ή να σε ρίξουν στα τάρταρα.
Εσύ το επιλέγεις.Εσύ και μόνο εσύ.
Κι αν σου φαίνεται ακατόρθωτο στην αρχή συνέχισε να προσπαθείς και θα’ρθει η μέρα που θα μπορείς να διώχνεις τα μαύρα σύννεφα κάθε φορά που σε κυκλώνουν.
Κι εσύ θα έχεις μια ανεξήγητη χαρά που τα κατάφερες.
Κανείς δεν θα μπορεί να καταλάβει τη χαρά σου γιατί βλέπεις οι άνθρωποι γύρω μας συνηθίζουν να είναι υποχείρια των σκέψεων τους,κυρίως των μαύρων…
Το βλέπεις στα βλέμματα γύρω σου.Απελπισμένα κι αβοήθητα.
Και’σύ ξαφνικά έχεις βρεθεί μες το πλήθος να χαμογελάς σαν χαζός παρόλο που τίποτα δεν πάει καλά στη ζωή σου.
Δεν είσαι κάν ερωτευμένος για να μπορείς να δικαιολογήσεις τη χαρά σου.
Κι όμως…νιώθεις ευτυχισμένος.
Απλά και μόνο γιατί αποφάσισες να είσαι ευτυχισμένος.
Μέσα σε μιά στιγμή…τα κατάφερες.Κατάφερες και άλλαξες όλο σου το είναι.
Κι όταν σου χρειαστεί η μαυρίλα…πάλι εκεί θα είναι στην άκρη και θα παραμονεύει να βρεί τη στιγμή που θα λυγίσεις.
Μπορείς να την αφήσεις να σε κατακλύσει για όσο την έχεις ανάγκη.Ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω.
Οδήγησε τις σκέψεις σου εκεί που θέλεις να πάνε.
Δεν έχει πώς-πολύ απλά.
Δεν έχει γιατί-γιατί μπορείς.
Εκμεταλεύσου τη δύναμη σου γιατί στο λέω…είναι άπιαστη κι απεριόριστη.
Γι’αυτό σου λέω…μαγκιά είναι ν’αντέχεις και να ξεπερνάς τον εαυτό σου!
Αλλιώς τζάμπα μάγκας…
Της Luna Sirano
ΠΗΓΗ: www.anapnoes.gr