Η Παγκόσμια Ημέρα Πληθυσμού καθιερώθηκε το 1990, για τις 11 Ιουλίου κάθε χρόνο. Εδώ και 32 χρόνια αυτό που προσπαθεί να κάνει γνωστό είναι τα προγράμματα που διαχειρίζεται το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον πληθυσμό (United Nation Population Fund).
Μας αφορά όλους καθώς αυτά τα προγράμματα προσεγγίζουν ζητήματα που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν τα ανθρωπινά δικαιώματα, την ισότητα των δυο φύλων και τις ίσες ευκαιρίες. Ακούγεται γραφειοκρατικό μερικές φορές, όμως όταν συχνά λέτε: μα κανείς δεν μπορεί να βοηθήσει, αυτος είναι ο Οργανισμός που απευθύνεστε.
Τον Νοέμβριο του 2022 ο παγκόσμιος πληθυσμός άγγιξε τα 8 δισεκατομμύρια. Πριν 200 χρόνια περίπου μόλις είχε αγγίξει το 1 δισεκατομμύριο, μέσα στο 2011 έφτασε τα 7 δισεκατομμύρια. Υπολογίζεται πως το 2030 θα φτάσει τα 8.5 δις, το 2050 στα 9.7 δις και το 2100 θα αγγίξει τα 10.9 δισεκατομμύρια.
Ο πληθυσμός της γης αυξάνεται δραματικά και σε μεγάλους αριθμούς. Περισσότεροι άνθρωποι επιβιώνουν μέχρι την αναπαραγωγική ηλικία και παρά τις αρνητικές αλλαγές στα ποσοστά γονιμότητας ο πληθυσμός μεγαλώνει.
Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε μεγάλες αλλαγές. Αρχές του 1970 κατά μέσο όρο οι γυναίκες είχαν 4.5 παιδιά. Το 2015 η συνολική γονιμότητα έπεσε στα 2.5 ανά γυναίκα. Την ίδια στιγμή που το παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής ανέβηκε από τα 64.6 χρόνια που ήταν στις αρχές του 1990 στα 72.6 χρόνια το 2019.
Παράλληλα περισσότεροι άνθρωποι οδηγήθηκαν στην αστικοποίηση, υπολογίζοντας πως το μέχρι το 2050 το 66% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις. Αυτή η αστικοποίηση όμως δεν ανταποκρίνεται πάντα με την ανάπτυξη, την εξέλιξη ή τα δικαιώματα.
Απελευθερώνοντας τη δύναμη της ισότητας των δυο φύλων.
Ανυψώνουμε τις φωνές των γυναικών και των κοριτσιών για να ξεκλειδώσουμε τις άπειρες πιθανότητες. Αυτό που θέλουν οι γυναίκες είναι σημαντικό. Αποτελούν το 49.7% του παγκόσμιου πληθυσμού, παρόλα αυτά συχνά εξαιρούνται από τις συζητήσεις περί δημογραφικών και τα δικαιώματα τους παραβιάζονται.
Αυτή η αδικία κρατάει τις γυναίκες και τα κορίτσια μακριά από το σχολείο, την εργασία και τις θέσεις ισχύος. Περιορίζει την αντιπροσώπευση τους και την ικανότητα τους να πάρουν αποφάσεις για την υγεία τους και τις σεξουαλικές/αναπαραγωγικές διαδικασίες.
Είναι πιο ευάλωτες στη βία, σε επώδυνες πρακτικές και σε θανάτους που θα μπορούσαν να αποφευχθούν σχετικές με τη μητρότητα. Μια γυναίκα πεθαίνει κάθε δυο λεπτά εξαιτίας της κυοφορίας, της εγκυμοσύνης ή της γέννας.
Η φετινή αναφορά από το Ταμείο βρίσκει πως σε κοινωνίες που οι γυναίκες έχουν αυτονομία όσον αφορά το σώμα τους και τις ζωές τους, οι ίδιες και οι οικογένειες τους ευδοκιμούν και θριαμβεύουν. Είναι βασικό δικαίωμα για κάθε άτομο να αποφασίζει ελεύθερα τον αριθμό και το χρόνο για τα παιδιά που θέλει να κάνει.
Ως παγκόσμια κοινωνία πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να εγγυηθούμε την ικανότητα του καθενός να αποφασίσει ελεύθερα τις αναπαραγωγικές του αποφάσεις. Το ίδιο και για τις αποφάσεις που αφορούν τη σεξουαλική του υγεία, μακριά από διακρίσεις, εξαναγκασμό και βία.
Για αυτό και οι υπηρεσίες που αφορούν την αναπαραγωγή θα πρέπει είναι οικονομικά προσβάσιμες και να συναντούν τα διεθνή κριτήρια της ισότητας. Ειδικά για τις γυναίκες που για τόσο καιρό τα σώματα τους χρησιμοποιούνται ως εργαλείο διεκδίκησης κοινωνικού, πολιτικού και θρησκευτικού ελέγχου.
Το ήξερες ότι:
- Περισσότερο από το 40% του πληθυσμού των γυναικών στον κόσμο δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις σεξουαλικής φύσεως, αναπαραγωγικής υγείας και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων.
- Μόνο 1 στις 4 γυναίκες που ζουν σε χώρες με χαμηλό ή μεσαίο εισόδημα, αντιλαμβάνονται την επιθυμητή τους γονιμότητα.
- Σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες έχουν βιώσει βία από τον σύντροφο τους ή σεξουαλική βία ή και τα δυο.
- Μόνο 6 χώρες έχουν πάνω από το 50% ποσοστό συμμέτοχης γυναικών στη Βουλή.
- Από τα 800 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως που δεν μπορούν να διαβάσουν τα 2/3 είναι γυναίκες.
- Οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και βίας.
Η πολιτική και θρησκευτική χρήση του σώματος των γυναικών.
Κάποιος λογικός άνθρωπος θα αναρωτηθεί: εφόσον ο παγκόσμιος πληθυσμός μεγαλώνει, γιατί υπάρχουν νόμοι που απαγορεύουν στις γυναίκες τα αναπαραγωγικά τους δικαιώματα; Εάν υπάρχουν λογικοί ιστορικοί στο μέλλον, είμαι βέβαιος πως θα παρακολουθούν αυτή την παράνοια που ζούμε και θα αναρωτιούνται πόσο πρωτόγονοι είμαστε οι άνθρωποι του σήμερα.
Ο πληθυσμός αυξάνεται, οι γεννήσεις είναι περισσότερες από τους θανάτους. Το προσδόκιμο ζωής μεγαλύτερο, οι αρρώστιες λιγότερες και η πρόσβαση σε φαγητό και πόσιμο νερό ευκολότερη. Τι κάνουμε λάθος λοιπόν;
Οι άντρες για αιώνες έκαναν κουμάντο στα πάντα, ειδικά μετα την κατάργηση της μητριαρχίας και την άνοδο της πατριαρχίας. Είδαμε θρησκείες να δημιουργούν ιστορίες όπως απλά βολεύουν τους Πατέρες και ποτέ τις Μητέρες.
Ένιωσαν αδύναμοι και κατανοήσαν πως οι γυναίκες μπορούν και είναι ίσες. Χρησιμοποίησαν το φόβο και την έλλειψη μόρφωσης για να προωθήσουν τη δική τους ατζέντα. Αντιστοίχως το ίδιο συνέβη και με τους πολίτικους.
Το βλέπουμε μέχρι και σήμερα, που οι αμβλώσεις είναι εργαλείο και όπλο στην πολιτική τους μάχη. Δυστυχώς βλέπουμε να έχουν την υποστήριξη και από γυναίκες, ένα θλιβερό παραλήρημα από μια μερίδα κόσμου.
Η ισότητα, η επικοινωνία, η αλληλοϋποστήριξη, η καταστολή της βίας και των μαχών θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα σε κάθε ατζέντα. Ζούμε σε έναν μικρό πλανήτη που μας χωράει όλους αρκεί να υπάρξει συνεργασία και λογικός διαμοιρασμός.
Αντ’ αυτού έχουμε τεράστιες ανισότητες. Ένα παράδειγμα είναι πως σύμφωνα με το Worldometers και τη στιγμή που παίρνει μορφή αυτό το άρθρο αυτό, είναι περισσότεροι οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι άνθρωποι από τους υποσιτιζόμενους. Οι αριθμοί το δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν τίθεται θέμα επάρκειας τροφίμων, αλλά ότι κάποιες χώρες επιλέγουν κάποιες άλλες να υποσιτίζονται.
Περισσότεροι πεθαίνουν από το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, τον καρκίνο και τα τροχαία ατυχήματα. Όμως αυτά δεν πουλάνε ως εργαλείο χειρισμού των μαζών όσο δυνατά πουλάει ο τερματισμός μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.
Στην πραγματικότητα δεν αντιλαμβανόμαστε πως τα ποσοστά γεννήσεως που οδηγούνται στα χαμηλά ή στα υψηλά άκρα, είναι σημάδι κινδύνου. Για τις αναπαραγωγικές επιλογές των γυναικών αλλά και τις συνέπειες που έχει αυτό στο μέλλον όλων μας, στις οικογένειες και στις κοινότητες μας.
Η ισότητα δεν είναι μια καραμέλα μόνο για όταν μας βολεύει. Αλλά η λύση στο πρόβλημα επιβίωσης του ανθρώπου και το αύριο.
Δείτε το βίντεο απο τη φετινή καμπάνια εδώ:
Έρευνα, σύνταξη και επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας για newsitamea.gr
Πηγή: www.un.org , www.unfpa.org , www.worldometers.info
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com