Το ουρικό οξύ παράγεται στον οργανισμό κατά τον μεταβολισμό των πουρινών, τμήματος των πρωτεϊνών των τροφών.
Αν αυξηθεί πολύ το ουρικό οξύ στο αίμα παρουσιάζεται μία κατάσταση που λέγεται υπερουριχαιμία.
Η υπερουριχαιμία ευθύνεται για το 5-10% των λίθων στο ουροποιητικό και μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα.
Η ουρική αρθρίτιδα, σε οξεία ή χρόνια μορφή, εμφανίζεται με μορφή φλεγμονής και πόνου στα άκρα, κυρίως στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού (ποδάγρα).
Εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 35 ετών και προσβάλει κυρίως τους άνδρες, μετά την εμμηνόπαυση όμως, τα επίπεδα ουρικού οξέως αυξάνονται και στις γυναίκες.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί τις τροφές που θα σας βοηθήσουν να ρίξετε τα επίπεδα ουρικού οξέος:
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της νόσου είναι πολύ χαρακτηριστικά και τα βασικά είναι τα εξής δύο:
Απότομος και έντονος πόνος στις αρθρώσεις
Ερυθρότητα και διόγκωση στην πρώτη άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού (ποδάγρα)
Ειδικά στις ηλικιωμένες γυναίκες, όμως, μπορεί να προσβληθούν αρκετές αρθρώσεις μαζί, με συνέπεια μερικές φορές να εκλαμβάνεται λανθασμένα ως ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Αν η ουρική αρθρίτιδα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως και αφεθεί να εξελιχθεί μπορεί να δημιουργηθούν ενοχλητικές συσσωρεύσεις ουρικών κρυστάλλων κάτω από το δέρμα ή ακόμα και νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά).
Φυσιολογικές τιμές
Για να ελέγξει κανείς τα επίπεδα του ουρικού οξέoς, θα πρέπει να κάνει αιματολογικές εξετάσεις.
Οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 3,5 και 6,8 mg/dl.
Όσοι έχουν τιμές πάνω από 6,8 mg/dl, που είναι το ανώτατο φυσιολογικό, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν εκτός από νεφρολιθίαση, ουρική αρθρίτιδα και καρδιαγγειακά προβλήματα.
Αντιμετώπιση
Η θεραπεία αρχίζει με αλλαγές στον τρόπο ζωής, ώστε να περιοριστεί η κατανάλωση πουρινών.
Συνιστάται η αποφυγή κρέατος και παραγώγων κρέατος, ο περιορισμός της κατανάλωσης πουλερικών και θαλασσινών και προτίμηση σε άλλες πηγές πρωτεΐνης (όπως τα γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά, το τόφου, οι ξηροί καρποί, τα όσπρια κ.λπ.).
Το αλκοόλ πρέπει να αποφεύγεται (ή έστω να μην υπερβαίνει το ένα ποτηράκι την ημέρα), το ίδιο και τα αναψυκτικά με ζάχαρη.
Η συστηματική αυξημένη κατανάλωση καφέ (και ίσως τσαγιού) μπορεί να μειώσει τα επίπεδα ουρικού οξέος. Οι χυμοί κερασιών και άλλων φρούτων με σκούρο χρώμα (όπως τα κόκκινα σταφύλια και τα μούρα) επίσης μπορεί να δράσουν προστατευτικά και να μειώσουν τον κίνδυνο νέων κρίσεων.
Βοηθάει πολύ επίσης η κατανάλωση άφθονου νερού (συνιστώνται 1-2 λίτρα νερό την ημέρα, συν 1-2 λίτρα από άλλα υγρά).
onmed.gr