Με λένε Δήμητρα και με τον άντρα μου ειμαστε μαζί 2 χρόνια… τώρα είμαι στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης μου με μια καλή σχετικά εγκυμοσύνη… ξέρετε… οτν είδα τον άντρα μου… μπήκε στο μαγαζί που δούλευα και μου χαμογελάσε… πρώτη φορά νομίζω είδα κάποιον να φωτίζεται ολόκληρο…
Πριν τελειώσει το πρώτο ραντεβού είχαμε ήδη κλείσει το δεύτερο και πριν το καταλάβουμε μείναμε μαζί και αποφασίσαμε ν κάνουμε οικογένεια… ήθελα να σας πω ότι τα πάντα τα βλέπεις στην αρχή..αρκεί να προσπαθήσεις σε εκείνη την λεπτή γραμμή να μην το παίξεις οτι έχεις μυωπία… δεν υπάρχει ο τέλειος άνθρωπος όμως πρέπει να δεις με τι μπορείς να ζήσεις και αν τα θετικά καπελωνουν τα αρνητικά..
είναι ο άνθρωπος που ξέρω ότι θα είναι πάντα εδώ…. κάνει πράξεις δεν μένει στα λόγια… είναι ο άνθρωπος που θα ξυπνήσει στις 5 το πρωί να σε πάει στη δουλειά και δεν βαρυγκωμει…είναι αυτός που δεν έχασε ραντεβού να δει την κόρη του στο μονιτορ στην γυναικολογο και να δακρύζει κάθε φορά…
ήταν αυτός που όταν αρρωστησα στην εγκυμοσύνη μου και από τους πόνους δεν μπορούσα να ξαπλώσω ούτε να κοιμηθώ… μου έφτιαχνε πολυθρονα με μαξιλάρια στο κρεβάτι για να ξαπλώνω όρθια και κάπως να ξεκουράζομαι και με κοιτούσε και πονουσε κι εκεινος… ήταν αυτός που με έκανε μπάνιο όταν εγώ δεν μπορούσα…
ήταν αυτός που αν μπορούσε να πάρει τον πόνο από μένα και να πονάει εκεινος θα το έκανε!!
νιώθω πολύ τυχερή που ήρθε στη ζωή μου…αλλά σίγουρα δεν είμαι η μόνη… ανυπομονώ να διαβάσω όμορφες ιστορίες ξανά που να μας δείχνουν ότι η αγάπη και η αφοσίωση στον σύντροφο και στην οικογένεια δεν είναι κακό… μας περνανε συνέχεια τον εγωισμό μέσα από τα πάντα και κοιταμε πλέον τόσο πολύ τον εαυτό μας που δεν έχουμε χώρο ούτε για τα παιδιά μας!!!
Εύχομαι λοιπόν μια στροφή και ένα happy end για όλους !!
Singleparent.gr