Το λέμφωμα είναι ο πέμπτος πιο συχνός καρκίνος στην Ευρώπη, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίζει συνεχή αύξηση.
Το λέμφωμα είναι ο καρκίνος του λεμφικού συστήματος, δηλαδή καρκίνος των λεμφοκυττάρων.
Σύμφωνα με τις ταξινομήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, υπάρχουν πολλά είδη λεμφωμάτων, τα οποία ταξινομούνται ως επιθετικά ή βραδέως εξελισσόμενα.
Το λέμφωμα Hodgkin χαρακτηρίζεται από λεμφοκύτταρα τύπου Reed-Sternberg, ενώ τα λεμφώματα Μη Hodgkin αφορούν στα Β και τα Τ κύτταρα. Τα λεμφώματα Hodgkin προσβάλλουν κυρίως νέες ηλικίες (20-40 ετών), ενώ τα λεμφώματα Μη Hodgkin εμφανίζονται κυρίως στη μέση ηλικία (40-60 ετών).
Οι άνδρες πλήττονται περισσότερο από το λέμφωμα.
Συμπτώματα
-Η ανώδυνη, προοδευτική, διόγκωση ενός ή περισσοτέρων λεμφαδένων σε μία ή περισσότερες περιοχές του σώματος αποτελεί το κύριο σύμπτωμα του λεμφώματος.
-Σε κάποιες περιπτώσεις η διόγκωση συνοδεύεται από χαμηλό πυρετό (37,4-38 βαθμούς Κελσίου) και γενικά συμπτώματα αδιαθεσίας, κούρασης, ανορεξίας και εφιδρώσεων.
-Συχνά το λέμφωμα συγχέεται με άλλες παθήσεις, όπως λοιμώξεις, φλεγμονές, νοσήματα του κολλαγόνου, απλές κύστεις ή μεταστατικό καρκίνο συμπαγών οργάνων, γι’ αυτό και στη βιβλιογραφία η ασθένεια αυτή αποκαλείται «ο μεγάλος μίμος».
Αντιμετώπιση
Η ιατρική αντιμετώπιση του λεμφώματος γίνεται από αιματολόγους και σε ορισμένες περιπτώσεις από ογκολόγους γιατρούς.
Ο ασθενής υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία, ενώ τα τελευταία χρόνια γίνεται και χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων (ανοσοθεραπεία) και βιολογικών παραγόντων, καθώς και ανοσοραδιοθεραπεία.
Ορισμένοι ασθενείς θεραπεύονται με τη μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων (μεταμόσχευση μυελού των οστών), η οποία πραγματοποιείται σε ολοένα και περισσότερα νοσηλευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Γ.Δ