Τρία στα τέσσερα παιδιά παγκοσμίως πέφτουν θύματα βίας σωματικής ή ψυχικής, από γονείς, συγγενείς ή άτομα που έχουν αναλάβει την επιμέλειά τους.
Επίσης, έξι στα δέκα παιδιά, υφίστανται σωματική επίπληξη ή τιμωρία από τους γονείς τους. Αυτό αναφέρει σε πρόσφατη έκθεσή της η UNICEF.Σίγουρα όλες οι περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν έχουν την ίδια βαρύτητα. Πολλοί γονείς συχνά θεωρούν ότι το «ξύλο» είναι ένα θεσμικό μέσο διαπαιδαγώγησης για τα παιδιά τους. Όπως αναφέρει ο Ντ. Σοσάνα, επικεφαλής της διεθνούς οργάνωσης Save the Children στη Νότια Αφρική, χώρα στην οποία το πρόβλημα της παιδικής κακοποίησης εμφανίζεται ιδιαίτερα έντονο, πολλοί γονείς πιστεύουν ότι έχουν δίκιο και ότι με την συμπεριφορά αυτή θα δείξουν στα παιδιά τους τον σωστό δρόμο.
Όπως σημειώνει ο ίδιος η όποια τιμωρία, ακόμη και σε ήπια μορφή, μπορεί να αποτελέσει βαθιά τραυματική εμπειρία στα παιδιά. «Στην Αφρική, έχουμε μεγαλώσει με την πεποίθηση ότι όποιος ως παιδί δεν φάει ξύλο, δεν θα γίνει καλό παιδί», αναφέρει ο ίδιος λέγοντας: «Μεγαλώσαμε με αυτή τη βία και την εσωτερικοποιήσαμε. Αλλά το να χτυπάς ένα παιδί δεν αποτελεί μέρος της αφρικανικής κουλτούρας».
Μακροπρόθεσμες οι συνέπειες της τιμωρίας στα παιδιά
Η Ν. Αφρική δίνει έτσι ένα καλό παράδειγμα, στέλνοντας σημαντικό μήνυμα σε όλον τον κόσμο. Σύμφωνα με την πρωτοβουλία Global Initiative to End All Corporal Punishment μόλις εξήντα χώρες στον κόσμο έχουν απαγορεύσει με νομοθετικά μέσα τη σωματική τιμωρία. Σύμφωνα με την ίδια πρωτοβουλία, θα πρέπει να γίνουν διεθνώς περισσότερες προσπάθειες προκειμένου οι γονείς να μάθουν να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά χωρίς τιμωρία, αλλά αντίθετα, ανταμείβοντας τη θετική προσπάθεια.
Σε αυτό το πεδίο εργάζονται πολλές οργανώσεις και δίκτυα προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού παγκοσμίως. Το σίγουρο είναι ότι οι ειδικοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η σωματική τιμωρία έχει μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη του παιδιού, ενώ τα ψυχικά τραύματα παραμένουν όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Αυτό επιβεβαιώνεται και από πολλές έρευνες με πιο πρόσφατη αυτή των αμερικανών ερευνητών με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Γκέρσοφ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οικογενειακής ψυχολογίας “Journal of Family Psychology”. Σύμφωνα λοιπόν με την μελέτη τα παιδιά που κατά καιρούς τις «τρώνε», γίνονται ακόμη πιο απείθαρχα απέναντι στους γονείς τους, συμπεριφέρονται πιο αντικοινωνικά και, στην πορεία, αναπτύσσουν επιθετικότητα, καθώς επίσης περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα και γνωσιακές δυσκολίες.
Μια προηγούμενη έρευνα του 2010 είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που τρώνε λίγο ξύλο έως την ηλικία των έξι ετών, έχουν στη συνέχεια καλύτερους βαθμούς στο σχολείο και αργότερα είναι πιο αισιόδοξα στη ζωή τους σε σχέση με όσα παιδιά δεν έχουν φάει ποτέ ξύλο από τους γονείς τους.Όμως η νέα μεγαλύτερη έρευνα δείχνει ότι το «ισοζύγιο» είναι σαφώς αρνητικό για τα ίδια τα παιδιά, για τους γονείς και για την κοινωνία γενικότερα.
Υπενθυμίζεται ότι στη χώρα μας η επιβολή σωματικού πόνου από τον γονιό σε οποιαδήποτε μορφή απαγορεύεται πλέον σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν. 3500/06.
ΠΗΓΗ: www.mothersblog.gr , Deutsche Welle