Κοιτάζοντας τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των άλλων.

«Μα δεν βλέπεις ότι επαναλαμβάνεις συνέχεια το ίδιο λάθος;». «Δεν σε φοβάμαι, σ’ έχω δει πώς τα καταφέρνεις στα δύσκολα». «Το ήξερα ότι θα αντιδρούσες έτσι.»

Τι είναι αυτό που βλέπουν ξεκάθαρα οι άλλοι σ’ εμάς και δεν το βλέπουμε εμείς; Να μία πληροφορία που αξίζει για να συμπληρώσουμε το παζλ με την εικόνα του εαυτού μας.

Ολοι έχουμε πλευρές που δεν θέλουμε ή δυσκολευόμαστε να δούμε. Μπορεί να είναι απλώς θέμα οπτικής γωνίας, αλλά συνήθως αναγνωρίζουμε πιο εύκολα τα χαρακτηριστικά των άλλων παρά τα δικά μας. Πώς θα μπορούσαμε λοιπόν να δούμε κι εμείς τον εαυτό μας «απέξω» για να δούμε τη δική μας… καμπούρα ή ομορφιά; Μόνη λύση, να μας δούμε με τα μάτια των άλλων.

Ποιες νύξεις, σχόλια ή κριτική επαναλαμβάνουν οι άλλοι για εμάς; Τι περιμένουν να κάνουμε; Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που μας πλησιάζουν; Γιατί να μη ρωτήσουμε ευθέως άτομα που εμπιστευόμαστε; Αρκεί να ζητήσουμε να μας πουν τα τρία – τέσσερα δυνατά και αδύναμα χαρακτηριστικά μας. Δεν χρειάζεται να πάρουμε τοις μετρητοίς τις απαντήσεις, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε και να συνθέσουμε.

Φυσικά, οι άλλοι δεν μπορούν να τα ξέρουν όλα για εμάς. «Δεν έχουν καταλάβει πώς σκέφτομαι», «κανείς δεν ξέρει πόσο μακριά μπορώ να το φτάσω» λέμε. Τι ξέρουμε μόνο εμείς για εμάς; Τι δεν έχουν καταλάβει ακόμη «οι έξω» για το κρυμμένο μας δυναμικό;

Μην ξεχνάμε και την αόρατη πλευρά του παγόβουνου. Ολες εκείνες οι αδήλωτες δυνατότητες και πλευρές που δεν είχαμε ακόμη την ευκαιρία να εκφράσουμε. Ενα ανασφαλές άτομο μπορεί να έχει μια δυνατή προσωπικότητα που περιμένει την ώρα της να φανεί. Πολλές φορές, είναι θέμα χρόνου ή αφορμής για να εκπλήξουμε ακόμη και τον εαυτό μας με την αντίδρασή μας.

Τι διαφορετικό να κάνουμε για να φέρουμε στο φως αθέατες πλευρές μας; Η έρευνα του ποιοι είμαστε διαρκεί μια ζωή και είναι γεμάτη εκπλήξεις.

Γ.Δ