Στις 11 το πρωί της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε η κηδεία του αγαπημένου ηθοποιού Τάσου Πεζιρκιανίδη. Ο οποίος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Τον «Χάμπο» Τάσο Πεζιρκιανίδη αγάπησε ο κόσμος μέσα από την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Εμείς κι Εμείς». Και «έδωσε» την τελευταία του παράσταση στον Άγιο Παντελεήμονα Πολίχνης στη Θεσσαλονίκη. Με πλήθος φίλων και συνεργατών που έσπευσαν να του πουν το στερνό αντίο.
Την είδηση του θανάτου του ηθοποιού Τάσου Πεζιρκιανίδη είχε γνωστοποιήσει η αδελφή του, Μαρία Πεζιρκιανίδη. Στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook:
«Αγαπημένε μου αδερφέ το τελευταίο χειροκρότημα το πήρες το καλοκαίρι από την γενέτειρα σου. Στην τιμητική εκδήλωση που σου έκανε ο Δήμος Παύλου Μελά στο θέατρο Κρύας Βρύσης. Ήσουν πολύ χαρούμενος εκείνη την ημέρα….. Καλό σου ταξίδι πολυαγαπημένε μου… Έφυγες ήρεμα με μια πνοή….»
Η αδελφή του μίλησε συγκινημένη για τον αγαπημένο της αδελφό. Ανέφερε τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν μαζί. Αφού ο Τάσος Πεζιρκιανίδης έμενε στο σπίτι της. Αλλά και το μεγάλο του παράπονο. Η ίδια είπε χαρακτηριστικά:
«Πριν δυόμιση χρόνια κάναμε την πρώτη επέμβαση. Ήταν ένας καρκίνος στον οισοφάγο. Απλώς δεν ήθελα εγώ να το κοινοποιώ προς τα έξω γιατί δεν ήθελε κι ο ίδιος. Ήταν τόσο σεμνός ο Τάσος. Έκανε τις χημειοθεραπείες του, τις ακτινοβολίες του, όλα. Έπαιζε και στο Κρατικό Θέατρο. Μετά έκανε μετάσταση στο ίδιο σημείο, αρχίσαμε να πηγαίνουμε πίσω.
Του δημιούργησε θλίψη αυτό το πράγμα. Σαν μια μικρή παραίτηση, απογοήτευση. Αυτό τον έκλεισε στον εαυτό του, τον διέλυσε. Ήταν στο σπίτι μου, δεν έφυγε από το πατρικό του. Είμαι παντρεμένη, με παιδιά και είχαμε και τον Τάσο μαζί μας. Πήρε πολλή αγάπη από την οικογένειά μας. Ήταν ο καλύτερος αδελφός του κόσμου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι σεμνός άνθρωπος ήταν και τι απίστευτα συναισθήματα έκρυβε.
Είναι και λίγο αυτό το κύκλωμα παρεΐστικο. Άμα είσαι λίγο απομονωμένος, λίγο απομακρυσμένος, σε ξεχνάνε. Μου εξέφραζε την πικρία ότι έφυγε από την Αθήνα. Και ήρθε εδώ γιατί δεν είχε προτάσεις αξιόλογες από πουθενά. Και από ένα σημείο και μετά είχε και πρόβλημα επιβίωσης. Έτσι, γύρισε στο σπίτι μας.»