Δύσκολο πράγμα η μοναξιά. Θέλει τόλμη και θάρρος να είναι κάποιος μόνος, γιατί τη φοβόμαστε τη μοναξιά μας. Μας κινητοποιεί βαθιά συναισθήματα, μύχιους φόβους.
Φόβους εγκατάλειψης, φόβους μοναξιάς, φόβους απόρριψης. Φόβους για τη δημόσια εικόνα μας και για πράγματα και στιγμές που φοβόμαστε ότι δεν θα ζήσουμε. Φοβόμαστε ότι δεν θα βρούμε κάποιον να μας αγαπήσει, φοβόμαστε ότι δεν θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και συχνά επιλέγουμε τον λάθος άνθρωπο.
Τον λάθος άνθρωπο, τη λάθος σχέση, την οποία προσπαθούμε να σώσουμε καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια, στην οποία προσπαθούμε να μείνουμε, στην οποία υποκρινόμαστε ότι δεν βλέπουμε τα προβλήματα. Και συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας, γιατί η αλήθεια είναι ότι όλους μπορούμε να τους ξεγελάσουμε, όχι όμως τον εαυτό μας.
Ο λάθος άνθρωπος λοιπόν, η λάθος σχέση, που τελικά γίνεται ένας φαύλος κύκλος σκέψεων και συναισθημάτων, ένας φαύλος κύκλος λαθών, ένας φαύλος κύκλος λανθασμένων επιλογών και λανθασμένων ρόλων. Ρόλων που συχνά τους ενστερνιζόμαστε γιατί δεν θέλουμε να αφήσουμε τη σχέση να τελειώσει, ίσως γιατί δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να παραδεχθούμε ότι ήταν μια λανθασμένη επιλογή. Οι συνέπειες αυτών των φαύλων κύκλων τις περισσότερες φορές είναι εμφανείς στην αυτοεικόνα μας, στην αυτοπεποίθησή μας, στην προσωπικότητά μας, στην ανάπτυξη φόβων και άγχους για το μέλλον.
Καλύτερα να είσαι μόνος, παρά με το λάθος άνθρωπο, είπε σοφά η Αλκυόνη Παπαδάκη. Κρίμα σε εκείνους, που ξυπνούν και δεν ξέρουν πού βρίσκονται. Δύσκολη η επιλογή να φύγεις. Ιδιαίτερα όταν είσαι χρόνια μέσα στη σχέση ή όταν υπάρχουν ανασταλτικοί παράγοντες.
Να θυμάσαι όμως πάντα ότι όταν είσαι στη λάθος σχέση, θα ξυπνάς και θα νιώθεις πιο μόνος. Θα μιλάς και θα νιώθεις ότι κανένας δεν σε ακούει ουσιαστικά, κανένας δεν σε καταλαβαίνει. Ίσως γιατί εσύ ο ίδιος, εσύ η ίδια δεν ακούς τις αληθινές σου ανάγκες.
ΠΗΓΗ: enallaktikidrasi.com