Η ημέρα που συνειδητοποίησα ότι η θεραπεία είχε αποτέλεσμα.
Πιθανότατα για τους περισσότερους ανθρώπους η ζωή δεν είναι τόσο δύσκολη όπως για εμένα και άλλους που υποφέρουμε από ψυχικές ασθένειες. Το να πάρω το λεωφορείο για να πάω σε ένα καινούριο μέρος, το να φάω, το να ντυθώ, το να κάνω ντους, το να βγω έξω, το να γνωρίζω πώς αισθάνομαι και πώς να κινούμαι με ασφάλεια είναι απλώς λίγες από τις καθημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζω. Κάποιες φορές καταφέρνω να τις ξεπεράσω ενώ άλλες όχι. Και ας μην αναφερθούμε σε κάτι δυσκολότερο, όπως το να γνωρίσω νέο κόσμο, να παρακολουθήσω εκδηλώσεις ή να εργαστώ.
Και δεν είναι ότι δεν θέλω να τα κάνω όλα αυτά. Πραγματικά θέλω. Απλώς πολλές φορές καταλαβαίνω ότι δεν μπορώ. Είναι πολύ, πολύ δύσκολο να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου όταν δεν μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα. Είναι πολύ ευκολότερο να κριτικάρεις τον εαυτό σου, να νιώσεις ντροπή και να κάνεις χρήση μη σωστών μηχανισμών άμυνας.
Όμως, σήμερα, τα κατάφερα πολύ καλά. Αισθάνθηκα στεναχώρια επειδή η χτεσινή ημέρα ήταν δύσκολη. Έπρεπε να πάω σε μία νέα θεραπευτική ομάδα και, στην κυριολεξία, δεν το άντεξα κι έφυγα. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, ό,τι συνέβη ήταν άσχετο με αυτό . Είμαι πραγματικά ευχαριστημένη με τον τρόπο που αντέδρασα στις σημερινές μου καθημερινές προκλήσεις.
Δεν ασχολήθηκα με ψυχικά βλαβερές δραστηριότητες. Αντίθετα, έκανα χρήση των τρόπων άμυνας που έχω μάθει στις συνεδρίες της Διαλεκτικής Συμπεριφορικής Θεραπείας: έχω επίγνωση των συναισθημάτων μου, συμπονώ τον εαυτό μου, ανακουφίζω τον εαυτό μου και αφαιρούμαι. Και όντως, είχε αποτέλεσμα. Αισθάνθηκα καλύτερα. Ένιωσα τα αισθήματά μου, όμως μπόρεσα να ανταπεξέλθω. Αυτό είναι κάτι νέο για εμένα.
Και είμαι περήφανη που κατάφερα να:
- συνειδητοποιήσω ότι ήμουν στενοχωρημένη,
- συνειδητοποιήσω το λόγο για τον οποίο ήμουν στενοχωρημένη,
- επιλέξω να μην το σκέφτομαι συνέχεια ή να το αποφύγω,
- επικοινωνήσω με τους δικούς μου για να τους ενημερώσω για το πού βρίσκομαι, να τους πω ότι είμαι ασφαλής και να τους εξηγήσω τη συμπεριφορά μου αντί να αποφεύγω την επαφή λόγω φόβου και ντροπής,
- αποφασίσω αμέσως πως πρέπει να αφιερώσω μία ημέρα στον εαυτό μου. Να καθίσω αναπαυτικά στη γωνιά μου και να βρω κάτι να παρακολουθήσω που θα με βοηθούσε να αποσπαστώ και να νιώσω καλύτερα,
- ζητήσω βοήθεια και παρηγοριά από αυτούς που μπορούν να με βοηθήσουν (μικρά πράγματα, όπως, για παράδειγμα, να ζητήσω από τον σύντροφό μου να μου φέρει τροφές που γνωρίζω ότι θα φάω καθώς δυσκολεύομαι να φάω όταν αισθάνομαι έτσι),
- μην αισθανθώ μεγάλη ενοχή που τα κάνω όλα αυτά. Και κάθε φορά που αισθάνομαι ενοχές, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι πέρασα μία δύσκολη και συναισθηματικά φορτισμένη εβδομάδα και πως ειδικά η χτεσινή ημέρα ήταν πολύ δύσκολη. Και λέω στον εαυτό μου: «Το αξίζω όλο αυτό. Πρέπει να αφιερωθώ στον εαυτό μου, το αξίζω».
Αυτό είναι σημαντικό, επειδή την περσινή χρονιά δεν θα έκανα τίποτα από όλα αυτά. Θα είχα κολλήσει στο πρώτο (ποτέ δεν συνειδητοποιούσα τι αισθανόμουν κατέβαλα κάθε προσπάθεια να ελευθερωθώ από όλα μου τα συναισθήματα και ιδιαίτερα τα αρνητικά).
Γι’ αυτό, κάθε φορά που νιώθω στεναχώρια, βλέπω πόσα έχω καταφέρει και νιώθω περήφανη για τον εαυτό μου. Και αυτό επειδή όλοι στενοχωριούνται όταν γίνεται κάτι κακό και είναι φυσιολογικό αυτό, όπως και το να παρηγορείς τον εαυτό σου και να ζητάς την παρηγοριά των άλλων. Είναι δύσκολο να συμπονούμε τον εαυτό μας και αυτού του είδους η αυτο – συμπόνια παίρνει πολλές μορφές. Όμως, το καταφέρνω και αισθάνομαι καλύτερα.
Και τέλος, απευθυνόμενη σε όλους εσάς που προσπαθείτε και αναρωτιέστε εάν η θεραπεία θα σας βοηθήσει, σας λέω πως «ναι!». Δοκιμάστε την! Ούτε καν φανταζόμουν ότι θα άλλαζα, όμως τα έχω καταφέρει με τη βοήθεια της θεραπείας και του εξαιρετικού ειδικού που με παρακολουθεί. Η θεραπεία άλλαξε τη ζωή μου και μέρα με τη μέρα καλυτερεύω.
Επιμέλεια κειμένου Σωτηριάδου Χριστίνα
Πηγή κειμένου, εικόνας και βίντεο
https://themighty.com/2017/07/therapy-working-self-care-dbt-skills/
Γ.Δ