Αγγελούδι μου, γλυκιά μου ύπαρξη, σε αγκαλιάζω σφιχτά και σου κρατώ το χέρι.
Στέκομαι δίπλα σου για οτιδήποτε με χρειαστείς και γίνομαι άγρυπνος φρουρός μα και συνάμα καθοδηγητής της ζωούλας σου. Θέλω να σου διδάξω τους δρόμους τη ζωής. Να σου μάθω πως τίποτα δεν κατακτιέται με ευκολία. Θέλει ζήλο , θυσία και επιμονή. Απαιτεί υπομονή και θάρρος για τα δύσκολα που θα έρθουν. Δεν είναι στρωμένοι με ροδοπέταλα οι δρόμοι της ζωής μα και με αμέτρητα αγκάθια. Οφείλω να σε προετοιμάσω σαν έρθει η εκείνη η ώρα.
Όταν με καλείς βρίσκομαι κοντά σου για να σε προστατέψω, τίποτα κακό μη σου συμβεί. Μεταμορφώνομαι με μιας και γίνομαι ο σούπερ ήρωας των παραμυθιών για σένα παιδί μου. Τα βάζω με πελώριους δράκους και μυθικά τέρατα, κρατώντας ασπίδα και ξίφος την απέραντη αγάπη που έχω για σένα μόνο και μόνο για να σε υπερασπιστώ πέρα από κάθε κακό, οτιδήποτε άσχημο σε πικραίνει και σε στενοχωρεί. Δε φοβάμαι τίποτα και δε με τρομάζει κανένας. Αψηφώ τους κινδύνους γιατί είμαι ζωσμένος με τα εκρηκτικά της αγάπης σου. Με ακολουθεί η μορφή σου και μου δίνει δύναμη να αντέχω, να παλεύω στα δύσκολά και να υπερβαίνω τον ίδιο μου τον εαυτό.
Αλήθεια, ούτε κι εγώ το γνώριζα αυτό. Δεν ήξερα πόσες μαγικές ιδιότητες κουβαλάω σαν γονιός. Κι όμως μου το έμαθες εσύ. Γιατί και εγώ μαθαίνω μέσα από εσένα ,εμένα. Και είμαι υπερήφανος για όλα αυτά κι ας μη στο δείχνω. Αρκεί να δεις μέσα στα μάτια μου και να ακούσεις τους χτύπους της καρδιάς μου που ψιθυρίζουν γλυκά το όνομά σου.
Κι όταν περάσουν πια τα χρόνια, εγώ πάλι θα βρίσκομαι κοντά σου αν με χρειαστείς. Θα αισθάνομαι το ίδιο δυνατός όπως και τώρα, ατρόμητος πολεμιστής να τα βάλω με γιγάντιους δράκους και τρομακτικά τέρατα.
Θα είμαι έτοιμος να μπω πρώτος στη μάχη για σένα παιδί μου. Για να μη σε αντικρίσω ποτέ να πονάς , για να μη σε δω ποτέ σου να δακρύσεις από πόνο και πίκρα στη ζωή σου. Μη διστάσεις ποτέ να με καλέσεις .
Γράφει η ψυχολόγος Άρτεμις Βαμβουνάκη.
ΠΗΓΗ: www.anapnoes.gr