Κάπνισμα, τσιγάρο, καπνός, μια τεράστια ιστορία για εκατομμύρια κόσμο. Μια τραγική ιστορία που επηρεάζει τους πάντες, άτομα κάθε ηλικίας. Ίσως η πιο εθιστική και επιβλαβής ουσία στην μέχρι τώρα ιστορία της ανθρωπότητας.
Πρόσφατα ο παγκόσμιος πληθυσμός άγγιξε τα 8 δισεκατομμύρια και οι καπνιστές ξεπερνούν το 1.1 δισεκατομμύριο! Ο αριθμός είναι εξωφρενικά μεγάλος, ένας στους οκτώ καπνίζει και άλλα 200 εκατομμύρια υπολογίζονται όσοι χρησιμοποιούν άλλα είδη καπνού.
Το χειρότερο είναι πως η βιομηχανία καπνού προσπαθεί να αγκιστρώσει τους χρήστες από νεαρή ηλικία. Σε αύξηση βρίσκονται οι καπνιστές ηλικίας 13 με 15 ετών σε πολλές χώρες, ειδικά αυτών με φτωχότερη οικονομία. Η πανδημία και οι περίοδοι εγκλεισμού λειτούργησαν αρνητικά για μεγάλη μερίδα του πληθυσμού.
Οι εταιρίες καπνού βρήκαν την ευκαιρία να προωθήσουν τα προϊόντα τους όσο η παγκόσμια προσοχή είχε στραφεί στην καταπολέμηση του ιού Covid-19. Μια μορφή εκτόνωσης, ένα αποκούμπι στις δύσκολες στιγμές, μια ανακούφιση από την ιδέα του θανάτου που τριγυρνούσε.
Παρόλο που αποδεδειγμένα ασθενείς με κορονοιό έχουν λιγότερες πιθανότητες να τα καταφέρουν εάν έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Κακά τα ψέματα, το τσιγάρο δε θα σου τονώσει την υγεία, ούτε θα σε γιατρέψει από κάτι. Αν θες να είσαι καπνιστής φρόντισε να είσαι και ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Μη στρουθοκαμηλίζεις αρνούμενος τα δεδομένα, πως το κάπνισμα σκοτώνει. Ναι, πολλές άλλες ουσίες σκοτώνουν. Επίσης σκοτώνει η επικίνδυνη οδήγηση, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ κ.α. Όλα αυτά τα αναλύω στο άρθρο που είχα γράψει για τον έναν χρόνο διακοπής του τσιγάρου, σου προτείνω να το διαβάσεις αγαπητέ αναγνώστη.
Τι έμαθα για τη ζωή μου και τον εαυτό μου μετά από δυο χρόνια διακοπής από το κάπνισμα.
Η αλήθεια είναι πως σκεφτόμουν αν πρέπει να γράψω αυτό το άρθρο. Εφόσον ήδη έχω εκφράσει το πως κατάφερα να το κόψω, τι παραπάνω έχω να πω; Μετά ξεκίνησα να αναπολώ όλα όσα έχω βιώσει σε αυτά τα δυο χρόνια και πήρα την απόφαση να τα μοιραστώ μαζί σας.
Το πρώτο και σημαντικότερο πράγμα που έμαθα κόβοντας το τσιγάρο ήταν πως τώρα νιώθω για όλα ικανός. Με την καλή έννοια, μην παρεξηγηθώ κιόλας. Πάντα είχα την αυτοπεποίθηση πως μπορώ να κάνω πολλά. Τα όρια πίστευα και πιστεύω μέχρι σήμερα τα ορίζουμε εμείς τις περισσότερες φορές.
Καταφέρνοντας να διακόψω το κάπνισμα, κάτι που πίστευα ότι δε θα κάνω ποτέ, ένιωσα σίγουρος πως τίποτα πλέον δεν είναι αδύνατο. Εγώ κρατάω τη μοίρα μου στα χέρια μου, εγώ επιλεγώ, εγώ είμαι πιο δυνατός από την κάθε συνήθεια. Η δύναμη που βρίσκεις ξαφνικά να πηγάζει από μέσα σου είναι τεράστια και σου μένει.
Την υιοθετείς, την κάνεις δική σου. Όταν σου λένε δεν μπορείς να κάνεις αυτό ή το άλλο, απαντάς εσύ, εδώ έκοψα το τσιγάρο μετα από 22 χρόνια, δε θα μου πεις εσύ τι μπορώ να κάνω! Ξεπέρασες ήδη τον εαυτό σου με αυτή τη διακοπή, όλα τα άλλα θα σου φαίνονται ευκολότερα από εδώ και πέρα.
Και αν πάρω βάρος, αν καταφύγω σε άλλες καταχρήσεις;
Το βάρος πιθανόν θα το πάρεις, χωρίς να θέλω να ακουστώ απόλυτος. Όπως το πήρα εγώ και αρκετοί από όσα άτομα έχω μιλήσει. Φυσικά υπάρχουν και άτομα που το έριξαν στη γυμναστική και όχι απλά δεν πήραν αλλά βρήκαν τον καλύτερο εαυτό τους. Το κατάφεραν αυτό γιατί από νωρίς κατάλαβαν πως πρέπει να βρουν μια νέα εκτόνωση.
Εγώ δυστυχώς πήρα το βάρος καθώς δικαιολόγησα τον εαυτό μου τρώγοντας ότι βλακεία θα μπορούσα. Αυτά όμως τον πρώτο χρόνο, μετά αναρωτήθηκα: έχεις τη δύναμη να μην καπνίσεις, μπορείς να χάσεις και το περιττό βάρος;
Σας είπα και το εννοώ, όταν διακόψετε το κάπνισμα, η αυτοπεποίθηση και η σιγουριά σας μόνο θα μεγαλώνει. Έτσι λοιπόν βρήκα το νέο εθισμό μου, το περπάτημα. Έπρεπε να ξεκινήσω τη γυμναστική, να ξεσηκωθώ, να βγω από την άνεση της καρέκλας μου. Άνθρωπος του γυμναστήριου δεν είμαι και δεν ήμουν ποτέ.
Αγαπώ το περπάτημα και τη μουσική, αγόρασα ασύρματα ακουστικά και ξεκίνησα να παίρνω τους δρόμους. Στην αρχή έκανα 2-3 χιλιόμετρα, σύντομα έφτασα τα 4-5 χλμ. και μετα ξεπερνούσα τα 10 χλμ. την ημέρα. Εννοείται πως λαχάνιαζα, πως ένιωθα τα πνευμόνια μου να ζορίζονται.
Δεν τα παράτησα όμως, συνέχισα και δοκίμαζα τα όρια μου. Στην αρχή δεν έβγαινα κάθε μέρα για περίπατο αυτό όμως μετα από μερικές εβδομάδες άλλαξε. Έβαλα νέο στοίχημα με τον εαυτό μου, σαν αυτό που είχα βάλει όταν έκοψα το τσιγάρο.
Αποφάσισα να περπατάω καθημερινά, με ότι καιρό και αν έχει, κάτω από όποιες καιρικές ή άλλες συνθήκες. Έμεινα προσηλωμένος στο στόχο μου και αν όλα πάνε καλά, στα τέλη του ερχομένου Γενάρη θα κλείσω ένα χρόνο που δεν θα έχω χάσει ούτε μια ημέρα άσκησης! Έχω περπατήσει με βροχή, με καύσωνα, με δέκατα και με πόνους. Έχω και ένα πείσμα που είναι μην πάρω απόφαση για κάτι.
Βρήκα το νέο εθισμό μου, βρείτε και εσείς το δικό σας!
Μετα από μερικές εβδομάδες που είχα ξεκινήσει το περπάτημα, υπήρχαν μέρες που έλεγα πως βαριόμουν να βγω σήμερα. Ήμουν κουρασμένος, ήταν δύσκολη ημέρα στη δουλειά. Σύντομα όμως ξεκίνησε να μου λείπει, είχα ένα ξεσηκωμό μέσα μου ότι πρέπει να βγω έστω για ένα περίπατο. Το πόσο καλύτερα ένιωθα όταν περπατούσα είναι απερίγραπτο.
Μια ευφορία, μια ευδιαθεσία, μια ανακούφιση στο σώμα και στο πνεύμα. Ξεκίνησα να ακούω τις αγαπημένες μου μουσικές και έτσι έλεγα θα περπατήσω λίγο ακόμα ώστε να ακούσω άλλα δυο τραγούδια. Ανακάλυψα podcasts που συνοδεύουν το περπάτημα μου όταν δεν έχω διάθεση για μουσική.
Ανακάλυψα ένα νέο κόσμο μέσα μου. Μπορείς να ασκείσαι και να το απολαμβάνεις; Παλιότερα έλεγα πως είναι υπερβολικοί όλοι όσοι χτυπιούνται καθημερινά. Τώρα έμαθα πόσο έντονα και θετικά επηρεάζει τη ζωή μου.
Αρκεί να βρεις και να κάνεις αυτό που πραγματικά σου αρέσει. Είναι ο εθισμός μου, το έχω ανάγκη, με ηρεμεί και με γαληνεύει. Δε βγαίνω να περπατήσω γιατί πρέπει αλλά γιατί το θέλω. Ακόμα και όταν τραυμάτισα το δεξί μου πόδι και αναγκάστηκα να μειώσω τις αποστάσεις που διένυα. Δε σταμάτησα, δε το έβαλα κάτω και ούτε άφησα τον τραυματισμό να με κόψει. Αντιθέτως πείσμωσα περισσότερο και προτίμησα να περπατώ πιο αργά αλλά μεγαλύτερες αποστάσεις.
Όπως έγραψα και στο περσινό μου άρθρο: δε με συγκρίνω προσπαθώντας να μοιάσω κάπου αλλού. Κάνω ότι μπορώ για να γινώ εγώ καλύτερος, με τα δικά μου δεδομένα. Δε βγήκα στους δρόμους για να φτιάξω κορμί παραλίας, ούτε κοιλιακούς. Το κάνω για μένα. Το ίδιο θα κάνετε και εσείς με τις αλλαγές σας. Θα τις κάνετε για εσάς και μόνο. Όχι γιατί σας το ζήτησε ο σύντροφος σας ή ένας φίλος. Θα αλλάξετε ρότα στη ζωή σας, γιατί το νιώθετε πως κάτι δεν πάει καλά. Έτσι κατάφερα να χάσω 12 κιλά σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Αργά και με το δικό μου ρυθμό. Θα μπορούσα να είχα χάσει και περισσότερα, όμως με ενδιαφέρει να είμαι καλά και χαρούμενος με τον εαυτό μου. Όχι ένας στερημένος 40αρης από κάθε απόλαυση που σου δίνει η σοκολάτα!
Δυο χρόνια μετά, γιατί σκέφτομαι ακόμα το τσιγάρο;
Υπάρχουν πολλών ειδών σκέψεις για το τσιγάρο και τον κάθε εθισμό. Χθες έφαγες γλυκό και όμως το αναζητάς ξανά σήμερα. Χθες ήπιες ένα κρασάκι όμως το θες και απόψε με το φαγητό σου. Μετα από 22 χρόνια καπνιστής, νιώθω ευλογημένος και τυχερός που όταν το σκέφτομαι δεν είναι γιατί μου λείπει. Αντιθέτως το σκέφτομαι με απέχθεια, με δυσφορία και με απωθεί. Ήταν μια σχέση αγάπης που τώρα έγινε μίσους. Αυτά τα συναισθήματα δε φεύγουν εύκολα, ευτυχώς όμως εξασθενούν με το χρόνο.
Γιατί λοιπόν το συζητάω μετά από τόσο καιρό; Είναι απλό, γιατί αποδείχτηκε εύκολο για μένα να το κόψω και θέλω να βοηθήσω κι άλλους. Θέλω να ενημερώσω κόσμο και ντουνιά, πως δεν είναι αδύνατον. Πως αν τα κατάφερα εγώ που το λάτρευα, μπορεί να τα καταφέρει κι άλλος. Γιατί όταν έρχεται στο μυαλό μου είναι με περηφάνια που το έκοψα μαχαίρι, μέσα σε ένα απόγευμα.
Είναι γιατί παρόλο που έχω καπνιστές στο περιβάλλον μου, όχι απλά δε μου λείπει, αντιθέτως ενισχύει την αποστροφή μου. Τριγύρω μας είναι εκατοντάδες οι διαφημίσεις και οι πειρασμοί για να ξεκινήσεις ή να συνεχίσεις να καπνίζεις. Γιατί λοιπόν να μην είμαι ένα κομμάτι από την αντίθετη πλευρά;
Δεν το παίζω Ρομπεν των Δασών, ούτε θα σώσω τον κόσμο. Εάν όμως εμπνεύσω μερικούς ακόμη να προσπαθήσουν να το κόψουν, έχουμε όλοι κερδίσει. Ήδη με το περσινό άρθρο το κατάφεραν μερικοί και σας ευχαριστώ για τα μηνύματα σας. Συνεχίστε και μιλήστε για την προσπάθεια σας παντού, δώσατε έναν αγώνα και βγήκατε νικητές.
Ηττημένοι δεν είναι μόνο αυτοί που καπνίζουν ακόμα αλλά και αυτοί που δεν προσπάθησαν να το διακόψουν. Χωρίς τα ηλεκτρονικά τσιγάρα και παρόμοιες αηδίες που αποδεδειγμένα μόνο καλό δε σας κάνουν. Όλοι εσείς που το καταφέρετε, ξέρετε πόσο δύσκολο είναι. Τώρα ήρθε η σειρά σας να εμπνεύσετε κι άλλους!
*να μη ξεχνάτε να συγχαρείτε τον εαυτό σας, να του προσφέρετε ανταλλάγματα, ειδικά με τα χρήματα που κερδίσατε από τα τσιγάρα. Είναι χρήματα που θα τα καίγατε κυριολεκτικά, τώρα είναι δικά σας να τα κάνετε ότι γουστάρετε!
*η ζωή δεν πρέπει να είναι καλυμμένη με πέπλο καπνού και χαμένη στην ομίχλη των εθισμών. Αφιερώστε τη ζωή σας σε κάτι χρήσιμο, σε έναν σκοπό ή σε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο.
Κείμενο – σύνταξη: Βογιατζής Ηλίας για newsitamea.gr
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com
Πηγή: Tobacco Atlas