“Μην παίρνεις τη ζωή τόσο σοβαρά. Δεν πρόκειται να βγεις από αυτή ζωντανός” Woody Allen.
Σας έτυχε ποτέ να πατήσετε μία μπανανόφλουδα, να πέσετε κάτω και αντί να χαμογελάσετε, να πλημμυρίζετε από αισθήματα ντροπής και ενοχής επειδή οι άλλοι σας είδαν; Ένα απλό γεγονός, το οποίο όμως πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουν με ντροπή και υπερβολική σοβαρότητα.
Στη ζωή συνηθίζουμε πολλές φορές να τραγικοποιούμε τα πάντα, να τα υπεραναλύουμε και να δημιουργούμε προβλήματα εκ του μη όντος. Μέσα σε αυτή τη μανία μας να μεγεθύνουμε τα πάντα, δεν υπολογίζουμε ποτέ τις μικρές και απλές καθημερινές χαρές της ζωής, καθόμαστε και κλαίμε συνεχώς πάνω από το χυμένο γάλα. Με αποτέλεσμα να χάνουμε τις όμορφες στιγμές που η ζωή μας προσφέρει.
Σε κανέναν άνθρωπο δεν έρχονται όλα όπως τα θέλει. Κανένας άνθρωπος δεν υπάρχει που να μην έχει προδοθεί, πληγωθεί ή απογοητευτεί (και αν είναι και τυχερός, μία φορά το πολύ) στη ζωή του. Όμως, είναι σημαντικό να εκπαιδευτούμε στο να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε την ευλογία και τα μαθήματα ζωής που υπάρχουν πίσω από τα λάθη, τα παθήματα, τις απογοητεύσεις. Δεν ωφελεί να χαλάμε τη ζωή μας και την υγεία μας για μικροπράγματα, είμαστε – αν το καλοσκεφτούμε – ένας μικρός άνθρωπος μέσα σε ένα απέραντο και αχανές σύμπαν.
Να βρίσκουμε χρόνο μέσα στη ζωή και να γελάμε. Να αποφεύγουμε τα θρίλερ και τις ιδιαίτερα φορτισμένες συναισθηματικές ταινίες, να προτιμούμε κωμωδίες οι οποίες θα μας προσφέρουν λίγες ευχάριστες ώρες.
Να γελάμε. Δυνατά. Με όλη μας την καρδιά. Να παίρνουμε αποστάσεις από όλα αυτά που μας θλίβουν, δεν ωφελεί να κλαίμε διαρκώς για καταστάσεις οι οποίες δεν αλλάζουν και το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας προκαλούν βαθύτερο ψυχικό πόνο. Να γελάμε δυνατά. Είμαστε περαστικοί από αυτό το σύντομο αλλά και συνάμα μαγικό ταξίδι που λέγεται ζωή. Ας το χαρούμε και λίγο.
ΠΗΓΗ: enallaktikidrasi.com