“Αυτόν τον νέο έρωτα επιστροφή από το Σύμπαν τον λένε, για όλους τους πόνους που πέρασες.”

Τώρα εσύ πιστεύεις ότι σε ξέχασε Κατά λάθος; Πιστεύεις ότι όλη μέρα ήσουν στο μυαλό του και ότι είχε τόση δουλειά που δεν πρόλαβε να σου πει μια καλημέρα; Ή πιστεύεις ότι τα προβλήματα του όλα συνωστίζονται σε ένα μήνυμα που θα έστελνε; Έλα τώρα εμείς είμαστε έξυπνα παιδιά.

Δεν θέλουμε χαϊδεμα στην πλατούλα, ούτε κοροϊδία. Δεν σε ξέχασε γιατί πολύ απλά, δεν ήσουν στο μυαλό του. Αλλού στέλνει, αλλού μιλάει, αλλού περνάει τις ώρες του. Και εάν κάποια στιγμή περάσεις από το μυαλό του, θα σε θυμηθεί βιαστικά, όπως ρουφάει ένα εσπρέσο στρέτο, ούτε καν λούγκο.

Δεν είσαι προτεραιότητα του, ούτε είσαι ο έρωτας του πιά. Εκεί που θέλει ξοδεύεται και αφιερώνεται. Όχι πως κάποια άλλη τώρα, είναι ο έρωτας της ζωής του, όχι.

Απλά οι άντρες είναι τόσο ενθουσιώδης μόλις αρχίζουν ένα ειδύλλιο που ακόμα και εάν ξέρουν ότι θα κρατήσει όσο και οι Πανελλήνιες εξετάσεις, δίνονται και παθιάζονται σαν να είναι η τελευταία τους μέρα στη γη.

Έτσι, όσο πιο ανασφαλής είναι ένας άντρας, τόσο δίνεται περισσότερο.

Για να πείσει πρώτα από όλα τον εαυτό του πως είναι αρεστός, ερωτικός και εραστής.

Οπότε, όσο και να τυραννάς το όμορφο κεφαλάκι σου με σκέψεις μην του δίνεις άλλοθι, είναι αλλού, δεν σε θυμάται καν. Απλά πρέπει να έρθει μια στιγμή που θα δεις καθαρά.

Θα βγεις έξω από το συναίσθημα σου και θα αντικρίσεις την αλήθεια. Θα καταλάβεις και θα αισθανθείς τα κενά, το χώμα που υποχωρεί κάτω από τα παπούτσια σου, τον αέρα που όσο και εάν ανοίγεις το παράθυρο σε πνίγει,τα βράδια που ψάχνεις αιτίες και αφορμές στο μυαλουδακι σου. Απιστία λέγεται και είναι πονηρή.

Είναι σιωπηλή όταν έρχεται και παραμένει σιωπηλή όταν φεύγει. Κάνει θόρυβο, αργότερα όταν μένει μόνη της και μετράει απώλειες. Συναισθηματικές, αφοσίωσης, σταθερότητας.

Τότε σε πονάει πολύ και σου τρυπάει την καρδιά με τα αγκάθια της. Έχουν περάσει και τα χρόνια και εσύ έχεις μάθει σε αυτήν. Της ανοίγεις, περνάει, ξαπλώνει κοιμάται και όποτε θέλει ανοίγει την πόρτα και φεύγει. Αυτή τη φορά κλείσε της την πόρτα στα μούτρα μαζί με τον συνένοχο της.

Άλλαξε διεύθυνση και φύγε μακριά, να μην μπορούνε να σε βρούνε. Τίποτα δεν αλλάζει εάν δεν αλλάξεις εσύ. Και επιτέλους βρε κορίτσι μου, άκουσε με..

Άφησε εκείνο το παιδί που σε έχει τόσες φορές πλησιάσει, να μπει στην ζωή και την καρδιά σου, αλλά εσύ έχεις άχυρα στο κεφαλάκι και δεν υποχωρείς. Αφέσου σε έναν νέο έρωτα, σε έναν άνθρωπο που σε διεκδικεί, από το να σκαλίζεις τα αποκαίδια σε έναν τελειωμένο. Αυτόν τον καινούργιο έρωτα μην τον φοβάσαι.

Αποκλείεται να σε πονέσει περισσότερο από ότι πονάς εσύ μόνη σου, τόσο καιρό τον εαυτό σου.

Αυτόν τον νέο έρωτα επιστροφή από το Σύμπαν τον λένε για όλους τους πόνους που πέρασες. Κανένας δεν σε ξεχνάει κατά λάθος. Μόνο ηθελημένα σε αφήνει στην άκρη. Σειρά σου τώρα να τον αφήσεις στην άκρη του και να περπατήσεις εκεί που σου αξίζει. Στην μέση του δρόμου.

Μπέττυ Κούτσιου

.