Αυτή η μητέρα νόμισε ότι έχασε το γιο της αλλά αυτό το θαύμα.. θα σας προκαλέσει ρίγος
Ποτέ μη ‘’το βάζετε κάτω’’
Υποτίθεται πολύ χαρακτηριστικά ότι τα παιδιά θα θάψουν τους γονείς τους. Δυστυχώς όμως δεν συμβαίνει πάντα έτσι –υπάρχουν εξαιρέσεις σε κάθε κανόνα.Αυτή η ειδική εξαίρεση είναι ένας από τους μεγαλύτερους φόβους για κάθε στοργικό γονέα. Αυτό δεν ήταν διαφορετικό για τη μαμά Λι Αν Ζίρενμπεργκ,η οποία ποτέ δεν περίμενε να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με αυτόν το φόβο ,ενώ παραθέριζε στις νήσους Κέιμαν. Αυτό όμως συμβαίνει με τους φόβους-τους αρέσει να σου εμφανίζονται ,όταν δεν τους περιμένεις.
Η οικογένεια Ζίρενμπεργκ απολάμβανε τον γαλανό ουρανό και τις ωραίες παραλίες-ήταν μαγευτικά.Όταν όμως ο τότε 16 χρονος γιος της Λι Αν, Χάρισον,πετάχτηκε για λίγο βιαστικά να αγοράσει από ένα μαγαζί ένα εμφιαλωμένο νερό στον απέναντι δρόμο,τα πράγματα πήραν εφιαλτική τροπή.
Καθώς ο Χάρισον διέσχιζε το δρόμο να επιστρέψει στο θέρετρο, χτυπήθηκε στο κεφάλι από πλαϊνό καθρέφτη διερχόμενου οχήματος.Τα ατυχήματα ήταν συνηθισμένα σ’αυτήν την έκταση του δρόμου στα νησιά αυτά,εν μέρει διότι ο δρόμος διασχίζετει συχνά από Αμερικανούς τουρίστες που δεν είναι συνηθισμένοι να πηγαίνουν στα αριστερά του δρόμου έναντι στα δεξιά.Τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα γιατί την εποχή που συνέβη το ατύχημα του Χάρισον,το όριο ταχύτητας στο δρόμο ήταν 65 χλμ την ώρα.Έκτοτε το όριο ταχύτητας έχει μειωθεί στα 50 χλμ την ώρα και έχει προστεθεί διάβαση πεζών σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η ασφάλεια.
Για το Χάρισον όμως αυτές οι αλλαγές ήρθαν πολύ αργά. Συνέπεια αυτής της ταχύτητας από τον πλα’ι’νό καθρέφτη ήταν να καταφέρει σοβαρό ράγισμα στο κρανίο του.Για την ακρίβεια, οι μάρτυρες στο ατύχημα υπέθεσαν ότι το παιδί είχε ήδη πεθάνει.Το καημένο έμεινε σε κατάσταση φυτού στην άκρη του δρόμου και μόλις μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο,οι γιατροί διαπίστωσαν σοβαρό οίδημα γύρω από τον εγκέφαλο,ζητώντας τη βοήθεια νευροχειρούργου. Εξετάζοντας τη σοβαρότητα του τραύματος,τα πράγματα ήταν δυσοίωνα για τον Χάρισον.
Το γεγονός φυσικά έκανε ερείπιο τη μητέρα του.Βαθιά συντετριμμένη και περιμένοντας περισσότερες πληροφορίες από τους γιατρούς,η Λι Αν επέστρεψε στο σκηνικό του ατυχήματος.Το αίμα του παιδιού της ακόμα παρέμενε στο πεζοδρόμιο. Η Λι Αν είπε:
‘’Έπρεπε να τον αποχαιρετήσω. Δεν ήξερα,αν θα τον έβλεπα ξανά. Καθόμουν εκεί κοιτώντας έντονα τα σημάδια αίματος και άρχισα να προσεύχομαι.Ειλικρινά καθώς προσευχόμουν,ένιωθα σαν να μου έλεγε ο Θεός:”Τον έσωσα,τον έσωσα. Ήμουν εκεί.”
Η Λι Αν δεν ήταν η μόνη που προσευχόταν. Η ιστορία με το ατύχημα του γιού της είχε φτάσει στην ιδιαίτερη πατρίδα τους το Ρίτσμοντ, στη Βιρτζίνια και όλοι οι άνθρωποι εκεί άρχισαν να προσεύχονται για την ανάρρωσή του Χάρισον ,καθώς και να μαζεύουν χρήματα για τα ιατρικά του έξοδα.Οι γιατροί, ώστόσο,επέμεναν ότι οι προοπτικές ήταν σκληρές.Αν τα κατάφερνε να ζήσει,έλεγαν ότι μετα βεβαιότητας θα ήταν παράλυτος και απίθανο να αναγνωρίζει καν τους δικούς του.
Οι γιατροι είναι απίστευτα έξυπνοι κια ταλαντούχοι άνθρωποι αλλά στηρίζονται στην επιστήμη.Βασίζονται στην ιατρική και στις μηχανές για τα αποτελέσματα.Δεν βασίζονται όμως πάντα στο Θέο. Ο Θεός αληθινά είχε μιλήσει στη μητέρα του Χάρισον. Είχε μεγαλόπνοα σχέδια γι’αυτόν τον έφηβο.
Ο Χάρισον συνέχισε να λαμβάνει ιατρική θεραπεία στα νησιά Κέιμανκαι είχε μια μεταλλική λάμα μέσα στο κεφάλι του.Μετά από 2 περίπου μήνες εκεί,ο Χάρισον έκανε καθημερινές προόδους που εξέπληξαν τους γιατρούς.Έτσι,τον στείλανε πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες.Η μητέρα του είπε:
‘’Αυτό είναι το καταπληκτικό κομμάτι της ιστορίας, ότι τον χτύπησε αυτοκίνητο που πήγαινε με 80 χλμ την ώρα και η σπονδυλική του στήλη δεν έπαθε τίποτα.’’
Πολύ σωστά!Παρότι έπαθε τόσο κρίσιμα τραύματα,ο Χάρισον είχε ανατρέψει όλες τις προβλέψεις.Για την ακρίβεια,η μητέρα του εξήγησε ότι κάθε νευροχειρούργος εξακολουθούσε να της λέει ότι ο Χάρισον δεν θα επιβίωνε ποτέ. Όμως και ο Χάρισον και η μαμά του ξέρουν ότι ο Θεός επενέβη και συνεχίζει να επεμβαίνει.
Ο Χάρισον παραμένει χαρούμενος και έχει πάρει νέα παράταση ζωής.Κάθε μέρα σημειώνει τεράστια πρόοδο.Ενώ ακόμα δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς το πι και κάποια βοήθεια,εκτελεί αυστηρή σωματική θεραπεία κάθε μέρα και δεν αμφιβάλει ότι θα αναρρώσει πλήρως. Είπε:
“Σίγουρα ο Θεός με βοήθησε να βγω από αυτό και δεν χωράει αμφιβολία.Ακόμα προσεύχομαι κάθε βράδυ.Του ζητάω τη βοήθεια Του.Αλλά εξακολουθώ να λέω στον εαυτό μου,αν δεν γίνει τίποτα καλύτερο,αν μείνω όπως είμαι,τουλάχιστον είμαι ζωντανός.’’
Να είστε σίγουροι ότι η μητέρα του είναι ευγνώμων στο Θεό για όσα έκανε και για όλη τη στήριξη που δέχτηκε η οικογένειά της μέσα από αυτή τη δοκιμασία.Λέει ότι σκοπεύει να πάει πάλι πίσω στα νησιά,μόλις αναρρώσει πλήρως ο Χάρισον.
‘’Θέλω να επιστρέψω στα νησιά αυτά και να το γιορτάσουμε κολυμπώντας,τρέχοντας και περπατώντας.Θα επιστρέψουμε σαν οικογένεια και θα παραθερίσουμε εκεί.’’
Υπηρετούμε ένα υπέροχο Θεό.Είναι ένας Θεός που αληθινά ακούει τις προσευχές μας και ενεργεί θαύματα κάθε μέρα.Παρακαλώ βάλτε το Χάρισον και την οικογένειά του στις προσευχές σας.Έχει πολύ δρόμο μπροστά του ακόμα αλλά κι εμείς πιστεύουμε ότι με την αποφασιστικότητα του και τη χάρη του Θεού,ο Χάρισον θα αναρρώσει πλήρως,κάτι που οι γιατροί ποτέ δεν πίστευαν ότι είναι δυνατό.
Μ.ΣΟΦΙΑ