5 πράγματα που θα καταλάβουν όσοι δεν αντέχουν το πρωινό ξύπνημα
Τα (βασανιστικά) στάδια που περνάς μέχρι να σηκωθείς από το κρεβάτι
Δεν ξέρω κάποιον άνθρωπο που να έχει καλές σχέσεις με το πρωινό ξύπνημα.
Όταν μία τόσο, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ονειρική κατάσταση όπως ο ύπνος (και δη ο βαθύς), διακόπτεται φυσικό είναι να δημιουργηθούν καθόλου ευχάριστα συναισθήματα, κατάρες αλλά και σκέψεις περί άδικης αντιμετώπισης του σύμπαντος προς τα εσένα.
Για μερικά λεπτά πιστεύεις ότι σε υποβάλλουν είναι το χειρότερο βασανιστήριο.Μην ανησυχείς. Όλοι τα ίδια περνάμε.
1. Το στάδιο της άρνησης
Χτυπάει το ξυπνητήρι. “Ονειρεύομαι, δεν μπορεί” (hint:δεν ονειρεύεσαι).
“ΠΟΤΕ ΞΗΜΕΡΩΣΕ κιόλας;”. Να άλλο ένα ερώτημα που δεν θα πάψει ποτέ να σε βασανίζει.
2. Το στάδιο του θυμού
Τα μάτια σου είναι ακόμα μισόκλειστα. Ξεφυσάς. Από το βάθος των σκεπασμάτων ακούγονται απανωτά “ΜΜΜΜΜΜ” που θα έκανα τον βρυχηθμό μίας αρκούδας να ακούγεται σαν νιαούρισμα. Μισείς όλο τον κόσμο.
3. Το στάδιο του παζαρέματος
Πατάς το snooze.Αυτή την στιγμή τίποτα δεν έχει τίποτα περισσότερη σημασία στον κόσμο από το να καταφέρεις να κοιμηθείς πέντε λεπτάκια ακόμα. Σκέφτεσαι πόσο χρόνο μπορείς να ξεκλέψεις αν παραλείψεις το μπάνιο και φας κάτι στο χέρι για πρωινό. Υπολογίζεις ότι έχεις 20 λεπτά ακόμα. Ανακουφισμένη ξανακλείνεις τα μάτια σου ενώ παράλληλα ρυθμίζεις το ξυπνητήρι κάπως έτσι:
Im one of them #earlybird #alarm #wakeupcall
A photo posted by Amy Higham (@amylouiseh06) on Nov 5, 2015 at 12:54pm PST
(Παράλληλα η γάτα κάνει ό,τι μπορεί)
4. Το στάδιο της θλίψης
ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ να πρέπει να εγκαταλείψεις τόσο βίαια κάτι που σε αγκαλιάζει με τόση αγάπη; Όχι, δεν παίζει κανένα ρόλο αν κοιμήθηκες νωρίς ή αργά το προηγούμενο βράδυ. Νιώθεις το ίδιο κομμάτια για να εγκαταλείψεις την θαλπωρή του κρεβατιού σου.
5. Το στάδιο της αποδοχής
ΕΝΤΑΞΕΙ. Θα σηκωθώ, αλλά μη μου μιλήσει ΚΑΝΕΙΣ. Δοκιμάζεις να ξεσκεπαστείς. Παγωνιά. Ξανασκεπάζεσαι. “Πρέπει”, σκέφτεσαι. Ξαναξεσκεπάζεσαι. Σηκώνεσαι και πατάς τα πόδια σου στο πάτωμα. Με το που σταθεροποιηθείς καταλαβαίνεις ότι τα δύσκολα πέρασαν. Περπατάς μέχρι το μπάνιο, πλένεις το πρόσωπό σου, κοιτάζεσαι στον καθρέφτη. Σιγά σιγά νιώθεις ότι η ανάγκη να είσαι στο κρεβάτι μειώνεται. Τα κατάφερες. Αυτό θα πει πρωταθλητισμός.