Αυτός ο φίλος σας που τρώει τα πάντα αλλά παραμένει αδύνατος σαν… στέκα, δεν είναι απλώς εκνευριστικός. Μπορεί άνετα να χαλάει και… την σιλουέτα σας!
Αυτό είναι το συμπέρασμα μίας νέας μελέτης στην οποία συμμετείχαν 210 φοιτητές, που έβλεπαν μια ταινία παρέα με έναν αδύνατο ή παχύσαρκο φίλο τους.
Όταν δίπλα τους καθόταν ο αδύνατος, οι εθελοντές παρασύρονταν και έτρωγαν ανεξέλεγκτα όσο και αυτός. Αντιθέτως, όταν είχαν δίπλα τους τον παχύσαρκο φίλο τους, επεδείκνυαν αυτοσυγκράτηση και περιόριζαν την κατανάλωση φαγητού.
Τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύονται στην «Επιθεώρηση Καταναλωτικής Έρευνας» (JCR), υποδηλώνουν ότι όταν βλέπουμε έναν αδύνατο φίλο μας να τρώει τον… άμπακο, υποσυνείδητα δίνουμε στον εαυτό μας την άδεια να κάνει το ίδιο.
«Είναι καθαρά θέμα σκέψεων, που συχνά δεν είναι συνειδητές», λέει ο δρ Μπρεντ ΜακΦέρραν, επίκουρος καθηγητής Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στον Καναδά. «Η λογική είναι ότι αφού ένας φίλος μας τρώει τόσο πολύ και παραμένει αδύνατος, κι εμείς μπορούμε να το κάνουμε ή γιατί να πάρει αυτός μία ακόμα φέτα κέικ και να μην πάρουμε εμείς».
Με άλλα λόγια, «η πιο επικίνδυνη για τη γραμμή μας παρέα στο φαγητό δεν είναι οι παχύσαρκοι, αλλά οι αδύνατοι… φαγάδες», προσθέτει.«Το θέμα του φαγητού υπόκειται σε ισχυρές κοινωνικές πιέσεις, οι οποίες μπορεί να αποτελούν τον ισχυρότερο προάγγελο των διατροφικών συνηθειών μας».
Πάντως τα νέα ευρήματα δεν σημαίνουν ότι θα πρέπει εφ’ εξής να ακυρώσουμε κάθε δείπνο που έχουμε προγραμματίσει με αδύνατους φίλους μας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να σκεφτόμαστε καλά τι τρώμε και αν πραγματικά το έχουμε ανάγκη, κατά τον δρα ΜακΦέρραν.
Επειδή, όμως, η όλη ιστορία έχει και μία άλλη πλευρά – το γεγονός ότι οι φίλοι μας που τρώνε υγιεινά, επίσης μας παρακινούν να κάνουμε το ίδιο, σύμφωνα με προγενέστερες μελέτες – σπεύδει να προσθέσει πως η συμβουλή του ισχύει κυρίως για τους αδύνατους που τρώνε την μία πίτσα πάνω από την άλλη δίχως να «βάζουν» ούτε γραμμάριο.
