Τι συμβαίνει σε έναν δίγλωσσο εγκέφαλο;
Έρευνα σε παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα πλαίσιο με δύο γλώσσες αναδεικνύει πλεονεκτήματα έναντι παιδιών που μεγαλώνουν σε ένα πλαίσιο με μία γλώσσα όχι μόνο σε αυξημένη εστίαση της προσοχής όσο και στη σκέψη.
Τα ευρήματα σχετίζονται με τα δίκτυα δραστηριότητας του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου, που κατευθύνουν τα υψηλότερα επίπεδα σκέψης και συνειδητότητας.
Σε σύγκριση με τα μονόγλωσσα, σύμφωνα με το psychology now, τα δίγλωσσα παιδιά που εξετάστηκαν, τα οποία είχαν πέντε έως δέκα χρόνια έκθεσης σε δίγλωσσο περιβάλλον, παρουσίασαν υψηλότερες βαθμολογίες στη γνωστική ικανότητα στα τεστ και είχαν καλύτερη εστίαση προσοχής, επιλογή αποφάσεων, κριτική ικανότητα, αντίσταση στην απόσπαση προσοχής και ανταπόκριση στην ανατροφοδότηση.
Η σχετική νευροαπεικόνιση (από τη σάρωση fMRI) σε αυτά τα παιδιά αποκάλυψε μεγαλύτερη δραστηριότητα στο δίκτυο του προμετωπιαίου φλοιού που οδηγούσε σε αυτό καθώς και σε άλλες εκτελεστικές λειτουργίες, (Bialystok, 2009, Kaushanskaya & Marian, 2007).
Η αυξημένη αυτή ενεργοποίηση των εκτελεστικών λειτουργιών, στους εγκεφάλους των παιδιών που βρίσκονταν σε δίγλωσσα πλαίσια, εκτείνεται πέρα από τη πρόσληψη και προαγωγή της μετάφρασης της γλώσσας. Οι ισχυρές επιπτώσεις της νέας έρευνας αφορούν την δυναμική του εγκεφάλου, ενισχύοντας την αυξανόμενη δημιουργία δίγλωσσων πλαισίων.
Τα δίκτυα που εμφανίζονται πιο ενεργά στους εγκεφάλους των δίγλωσσων παιδιών έχουν να κάνουν με τις εκτελεστικές λειτουργίες. Πρόκειται, όπω αναφέρει το Psychology now, για έναν αστερισμό γνωστικών ικανοτήτων που υποστηρίζουν τη συμπεριφορά προσανατολισμένη στους στόχους και περιλαμβάνει την κατεύθυνση της προσεκτικής εστίασης, την ιεράρχηση, τον προγραμματισμό, τον αυτοέλεγχο, τον ανασταλτικό έλεγχο, την κριτική ικανότητα, την εργασιακή μνήμη (τη διατήρηση και χρήση των πληροφοριών) και την ανάλυση.
Δεν είναι κατά τους πρώτους μήνες ή ακόμη και τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού κατά τα οποία ο εγκέφαλος υφίσταται τις μεγαλύτερες αλλαγές του όσον αφορά τη γνωστική λειτουργία. Αυτά τα νευρωνικά δίκτυα των εκτελεστικών λειτουργιών αποτελούν τις τελευταίες περιοχές του εγκεφάλου που «ωριμάζουν» και όπως φαίνεται γίνονται ισχυρότερα και πιο αποτελεσματικά.
Οι εκτελεστικές λειτουργίες, όπως η επιλεκτική εστίαση προσοχής και η ικανότητα να αποκλείεται η απόσπαση της προσοχής, στην παιδική ηλικία έχουν κατά κανόνα αναπτυχθεί ελάχιστα. Αυτές οι λειτουργίες γίνονται σταδιακά πιο ισχυρές καθ ‘όλη τη διάρκεια των χρόνων ωρίμανσης του προμετωπιαίου φλοιού μέχρι τα μέσα της εικοσαετίας. Σε ότι αφορά τις εκτελεστικές λειτουργίες η έρευνα για το «δίγλωσσο εγκέφαλο» είναι ιδιαίτερα συναρπαστική.