Οι εικονικές παθήσεις της καρδιάς είναι οι παθήσεις που φαίνονται μόνο κατά την απεικόνιση της καρδιάς με οποιαδήποτε απεικονιστική μέθοδο.
Υπάρχουν δύο ειδών παθήσεις της καρδιάς: οι οργανικές και οι εικονικές. Οι οργανικές συνήθως δίνουν συμπτώματα, δηλαδή ο άρρωστος παραπονιέται για συγκεκριμένα ενοχλήματα, ενώ οι εικονικές δεν παρουσιάζουν ποτέ ενοχλήματα, γιατί είτε δεν αντιστοιχούν σε βλάβες της καρδιάς είτε πρόκειται για βλάβες που βρίσκονται στην αρχική τους φάση.
Χαρακτηριστικές εικονικές παθήσεις υπαρκτές είναι η απεικόνιση αθηροσκληρωτικής πλάκας στις καρωτίδες (αρτηρίες του λαιμού) ή στις στεφανιαίες αρτηρίες. Χαρακτηριστικές εικονικές ανύπαρκτες, στην πράξη, παθήσεις είναι οι λεγόμενες ανεπάρκειες των βαλβίδων της καρδιάς. Στην περίπτωση αυτή απεικονίζεται στο ηχοκαρδιογράφημα (υπέρηχο) μικρή παλινδρόμηση του αίματος διά μέσου των βαλβίδων χωρίς να υπάρχει οργανική βλάβη των βαλβίδων.
Χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνται με τις εικονικές ανεπάρκειες των βαλβίδων, όπως τις χαρακτηρίζουν πολλοί γιατροί, που στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ανεπάρκειες. Πρόκειται για παλινδρόμηση μικρής ποσότητας αίματος που φαίνεται με το ηχω-Doppler και που κακώς γνωματεύεται από τους γιατρούς ως ανεπάρκεια, γιατί ως ανεπάρκεια μιας βαλβίδας ορίζεται η αδυναμία της βαλβίδας να επιτελέσει τη λειτουργία της, δηλαδή να κλείσει.
Οι βαλβίδες της καρδιάς είναι τέσσερις. Οι λεγόμενες κολποκοιλιακές βαλβίδες (μιτροειδής και τριγλώχινα) και οι βαλβίδες που βρίσκονται στην αρχή των μεγάλων αρτηριών (αορτική και πνευμονική). Οι βαλβίδες, όταν κλείνουν, δεν αφήνουν το αίμα να παλινδρομήσει (να κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση από τη φυσιολογική του κίνηση).
Το αίμα φυσιολογικά επιστρέφει από τα διάφορα όργανα προς την καρδιά. Οι φλέβες είναι εκείνες που μεταφέρουν το αίμα από τα όργανα του σώματος στην καρδιά. Με δύο μεγάλες φλέβες, που λέγονται άνω και κάτω κοίλη φλέβα, το αίμα φθάνει στον δεξιό κόλπο. Από τον δεξιό κόλπο το αίμα κινείται προς τη δεξιά κοιλία διά μέσου μιας βαλβίδας που λέγεται τριγλώχινα.
Κατά τη συστολή της δεξιάς κοιλίας κλείνει η τριγλώχινα και ανοίγει η πνευμονική βαλβίδα και το αίμα κινείται προς τον πνεύμονα. Οταν αδειάσει η δεξιά κοιλία, η πνευμονική βαλβίδα κλείνει υδατοστεγώς και δεν επιτρέπει στο αίμα να γυρίσει πίσω στη δεξιά κοιλία. Εν συνεχεία, το αίμα κινείται μέσα στην πνευμονική αρτηρία, φθάνει στον πνεύμονα όπου οξυγονώνεται (παίρνει οξυγόνο). Αυτή είναι η λεγόμενη μικρή κυκλοφορία του αίματος μέσα στον πνεύμονα.
Από τον πνεύμονα το αίμα μετά την οξυγόνωσή του φθάνει στον αριστερό κόλπο. Από τον αριστερό κόλπο αρχίζει η μεγάλη κυκλοφορία, όπου το αίμα κινείται διά μέσου της μιτροειδούς βαλβίδας προς την αριστερή κοιλία και από την αριστερή κοιλία διά μέσου της αορτικής βαλβίδας προς την αορτή. Από την αορτή το αίμα διά μέσου μικρότερων αρτηριών φθάνει σε όλα τα όργανα του σώματος, μεταφέροντας οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά.
Ολες οι βαλβίδες, όταν κλείνουν, είναι δυνατόν να επιτρέψουν να διαφύγει προς τα πίσω μια μικρή ποσότητα αίματος. Αυτή η μικρή ποσότητα αίματος απεικονίζεται με το ηχοκαρδιογράφημα Doppler. Tο φαινόμενο αυτό μπορεί να παρατηρηθεί σε απόλυτα φυσιολογικές βαλβίδες, χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε αντιμετώπιση και θεραπεία.
Αυτό το φαινόμενο περιγράφουν στις γνωματεύσεις πολλοί γιατροί ως ανεπάρκεια μιας βαλβίδας, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο άρρωστος να θορυβείται και να αγχώνεται, αναζητώντας χειρουργό για να του επιδιορθώσει τη… φυσιολογική του βαλβίδα.
Αντίθετα προς τις ανύπαρκτες, για τις υπαρκτές παθήσεις της καρδιάς, που στα αρχικά τους στάδια δεν δίνουν συμπτώματα, η συνεχής παρακολούθηση της εξέλιξής τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι επιβεβλημένη.
Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία