Η χορήγηση φαρμάκων στους πάσχοντες από καρδιολογικά προβλήματα έχει βγει εκτός ελέγχου, με συνέπεια να πρέπει να παίρνουν καθημερινά πολυάριθμα χάπια, ορισμένα από τα οποία είναι αμφίβολο εάν τους βοηθούν, υποστηρίζουν αμερικανοί καρδιολόγοι.
Όπως αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, το θέμα ανακινήθηκε στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας (ACC), το οποίο διεξήχθη 9-11 Μαρτίου στο Σαν Φρανσίσκο. Εξέχοντες καρδιολόγοι υποστήριξαν ότι η μείωση των χορηγούμενων φαρμάκων θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει τους ασθενείς δίχως να υπονομεύσει τη θεραπεία τους.
Είπαν επίσης ότι αυξάνονται οι ενδείξεις πως κάποια φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά.
Υπολογίζεται ότι ένας στους τέσσερις ενήλικες πάσχουν από καρδιολογικά προβλήματα – την κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας στη Δύση – και οι περισσότεροι παίρνουν πολλαπλά φάρμακα γι’ αυτά.
«Ο μέσος ασθενής με καρδιοπάθεια πρέπει να παίρνει επτά έως εννέα χάπια την ημέρα, για να διατηρήσει υπό έλεγχο τους διάφορους παράγοντες κινδύνου, όπως η χοληστερόλη, η υπέρταση και ο διαβήτης», είπε ο δρ Ρίτσαρντ Στάιν, καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και εκπρόσωπος της Αμερικανικής Εταιρείας Καρδιάς (ΑΗΑ).
«Από το σημείο αυτό και πέρα, είναι λογικό να γίνεται κάποιος περιοριστικός», πρόσθεσε. «Οι γιατροί θα πρέπει να αναζητούν συνδυασμούς φαρμάκων εάν μπορούν και να αποκλείουν τα χάπια που δεν βοηθούν ζωτικά τον ασθενή.
»Όταν κάποιος περνάει τη ζωή του παίρνοντας πολλά χάπια, κινδυνεύει να σταματήσει να παίρνει εκείνα που έχουν ζωτική σημασία, διότι πόσο πολλά χάπια μπορεί να παίρνει κάποιος αρκετές φορές την ημέρα;».
«Οι ασθενείς που χρειάζονται καθημερινά πολλαπλές δόσεις από τα φάρμακά τους, συχνά δεν τα παίρνουν», συνηγόρησε ο δρ Στήβεν Νίσεν, επικεφαλής του Τομέος Καρδιολογίας στην Cleveland Clinic και πρώην πρόεδρος του ACC. «Υπάρχει επίσης το ερωτηματικό κατά πόσον τα οφέλη των διαφόρων φαρμάκων είναι αθροιστικά».
Έμφραγμα και καρδιακή ανεπάρκεια
Ένας άνθρωπος που παθαίνει έμφραγμα, τυπικά φεύγει από το νοσοκομείο με έναν βήτα-αναστολέα για τον καρδιακό παλμό, έναν αναστολέα του ACEγια την πίεση, μία στατίνη για τη χοληστερόλη, καθώς και με κλοπιδογρέλη και ασπιρίνη για τις θρομβώσεις, κατά τον δρα Μίκα Άιμερ, καρδιολόγο στον νοσηλευτικό οργανισμό Northwestern Medicine του Σικάγου.
«Κατ’ ελάχιστον φεύγει με πέντε φάρμακα, κάθε ένα εκ των οποίων έχει αποδεδειγμένο όφελος στη θνησιμότητα. Ουσιαστικά αποτελεί ιατρική αμέλεια η μη χορήγηση αυτών των φαρμάκων. Όμως δεν έχουμε στοιχεία για το πότε πρέπει να σταματήσει η λήψη τους», πρόσθεσε.
Υπάρχουν, πάντως, καρδιολογικοί ασθενείς που παίρνουν πολύ περισσότερα. Οι πάσχοντες, λ.χ., από καρδιακή ανεπάρκεια (η καρδιά τους είναι πολύ αδύναμη για να ωθήσει αποτελεσματικά το αίμα) λαμβάνουν κατά μέσον όρο 12 φάρμακα, ενώ κάποιοι φτάνουν τα 30, σύμφωνα με μελέτη του δρος Χάρλαν Κρούμχολτζ, καθηγητή Καρδιολογίας & Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, ο οποίος ανέλυσε στοιχεία από το ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ.
«Είμαστε πρόθυμοι να προσθέτουμε φάρμακα, αλλά διστακτικοί να διακόπτουμε τη λήψη τους», είπε ο δρ Κρούμχολτζ, ο οποίος συχνά επικρίνει τον τρόπο χορήγησης των φαρμάκων. «Και έτσι προστίθενται ολοένα περισσότερα φάρμακα στην κάθε αγωγή».
Αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα
Επιπλέον, πολλά φάρμακα χορηγούνται ευρέως παρότι είναι αδύναμα τα στοιχεία για την αποδοτικότητά τους, πρόσθεσε ο δρ Κρούμχολτζ.
Μεταξύ των φαρμάκων που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία συμπεριλαμβάνονται η νιασίνη που χορηγείται για να αυξήσει την «καλή» (HDL) χοληστερόλη, η φαινοφιμπράτη που ελαττώνει τα τριγλυκερίδια, και οι βήτα-αναστολείς οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι φθηνά και πολύ παλαιά φάρμακα.
Σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο, σε μελέτη με 25.000 ασθενείς καταγράφηκαν απρόσμενες ανεπιθύμητες ενέργειες από τη λήψη νιασίνης.
Στους ασθενείς που την έπαιρναν υπήρξαν περισσότερες αιμορραγίες και λοιμώξεις απ’ όσες περίμεναν οι ερευνητές, ενώ δεν φάνηκε να προλαμβάνει τα εμφράγματα, τα εγκεφαλικά και τον θάνατο σε καρδιολογικούς ασθενείς οι οποίοι έπαιρναν επίσης φάρμακα για να μειώσουν την «κακή» (LDL) χοληστερόλη τους.
Σε δύο διαφορετικές μελέτες, εξάλλου, η φαινοφιμπράτη δεν φάνηκε να παρέχει ιδιαίτερο όφελος, κατά τον δρα Κρούμχολτζ.
Όσον αφορά τους βήτα-αναστολείς, αν και αυτοί είναι απολύτως απαραίτητοι σε μερικούς ασθενείς, πιθανώς χορηγούνται υπερβολικά πολύ και για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά τον δρα Σράιπαλ Μπανγκαλόρε, καρδιολόγο στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Εξετάζοντας τρεις ειδικές ομάδες ασθενών από ένα μητρώο στο οποίο είναι καταγεγραμμένοι 44.000 ασθενείς, διαπίστωσε ότι μετά από 3,5 χρόνια λήψης, τα φάρμακα αυτά δεν μείωναν πια τον κίνδυνο εμφράγματος, εγκεφαλικού ή θανάτου.
Οι οδηγίες από την ΑΗΑ και το ACC συνιστούν στους γιατρούς να χορηγούν στους επιζήσαντες των εμφραγμάτων βήτα-αναστολείς για τουλάχιστον τρία χρόνια. Αρκετοί γιατροί, όμως, είπαν στο συνέδριο ότι οι συστάσεις αυτές βασίζονται σε στοιχεία που συνελλέγησαν πριν από δύο δεκαετίες. «Δεν ξέρουμε εάν παρέχουν όφελος για ένα χρόνο ή για τρία», είπε ο δρ Μπανγκαλόρε.
Και μετά είναι τα αιμολυτικά, όπως η βαρφαρίνη, που χρησιμοποιούνται ευρέως σε μερικές μορφές καρδιοπάθειας για να αποτρέπουν τις θρομβώσεις.
Ο δρ Ρόμπερτ Χάρινγκτον, καρδιολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, είπε ότι υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας όταν οι ασθενείς παίρνουν πάνω από ένα αιμολυτικά φάρμακα.
«Είχαμε πρόσφατες μελέτες όπου από το ένα πηγαίναμε στα δύο και στα τρία», είπε. «Πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος για να αρχίσει η μείωσή τους – ίσως σταδιακά σε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή καθώς θα αλλάζει η κλινική κατάσταση του ασθενούς».
Πηγή : Web Only