Γράμμα από τους Παξούς: “… καθώς χάνεται η αξιοπρέπεια και η περηφάνια ενός ΑμεΑ.”
Αν κάποιος μπορεί να μιλήσει καλύτερα για τις ανάγκες των Αμεα, είναι πάντα τα ίδια τα άτομα! Το κακό είναι πως οι περισσότεροι δε βρίσκουν το θάρρος να δημοσιοποιήσουν την αναπηρία τους και παράλληλα ότι τους απασχολεί. Μετά το πρόσφατο άρθρο μου για τις διακοπές στην Ελλάδα και την ανύπαρκτη πρόσβαση, η αναγνώστρια μας Βιβή Βλαχόπουλου μου έστειλε τη δίκη της εμπειρία ζωής και σας την μεταφέρω αυτούσια. Σ’ευχαριστώ Βιβή για την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη
«Αποφάσισα να στείλω αυτό το κείμενο- παράπονο γιατί, ως συνήθως εδώ στην Ελλάδα και ιδιαίτερα εδώ στο νησί που κατοικώ και από πού και κατάγομαι, δεν βρίσκω καμία μα καμία ανταπόκριση.
Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες, κινούμαι με αναπηρικό αμαξίδιο. Κατάγομαι και κατοικώ στο όμορφο Ελληνικό νησί του Ιονίου Παξούς. Για τους περισσότερους κατοίκους και επισκέπτες του νησιού, Έλληνες και ξένους τουρίστες, η μεγαλύτερη χαρά και απόλαυση τους είναι η θάλασσα και το κολύμπι.
Όχι όμως για μένα…
Γιατί εδώ, σ΄αυτό τον παράδεισο που τόσο διαφημίζεται από τα ΜΜΕ blog, sites, εκπομπές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές, περιοδικά με τις όμορφες παραλίες του νησιού με τα καταπληκτικά γαλάζια και πράσινα νερά, αλλά και από όσους ήρθαν και θα ξανάρθουν, δεν έχει φροντίσει ο Δήμος και οι αρμόδιοί του, να κατασκευάσουν μια ράμπα για όσους δυσκολεύονται κινητικά να χαρούν και αυτοί το μπάνιο τους το καλοκαίρι στη θάλασσα. Με αποτέλεσμα να έχω να κάνω μπάνιο στη θάλασσα τουλάχιστον 10 καλοκαίρια. Και κατά πως φαίνεται πάω για το 11ο καλοκαίρι.
Επίσης, είναι πολύ σημαντική και απαραίτητη η σωματική άσκηση μέσα στο νερό ειδικά για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Δεν απαίτησα ράμπα σε όλες τις παραλίες αλλά έστω σε μία. Επίσης να προσθέσω ότι είμαστε δύο όλα και όλα άτομα με καροτσάκι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού , συν οι ξένοι τουρίστες -επισκέπτες σε καροτσάκια, όπου στο τέλος, αναγκάζονται οι οικογένειές τους, μη έχοντας άλλη λύση, να τους παίρνουν στα χέρια ή αγκαλιά.
Είναι πολύ άσχημο θέαμα και μεγάλη ντροπή αυτό καθώς χάνεται η αξιοπρέπεια και η περηφάνια ενός ΑμεΑ. Δεν παρακαλάω, έχουν υποχρέωση και έχουμε το δικαίωμα να χαρούμε και εμείς τα υπέροχα νερά του νησιού μας!! Όλα όσα αφορούν τη προσβασιμότητα των ΑμεΑ είναι υποχρέωση σοβαρή και πάνω από όλα ανθρώπινη.
Θα ήθελα ο αγώνας μου –μας να είναι απλός, αξιοπρεπής και περήφανος.
Σας ευχαριστώ πολύ
Με εκτίμηση εκ μέρους όλων των ΑμεΑ»
ΒΙΒΗ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Βογιατζής Ηλίας
Email: iliasvogiatzis@gmail.com
Στείλτε μας τις δικές σας ιστορίες, για να τις μοιραστούμε με όλους! Ας κάνουμε τη φωνή των Αμεα ακόμα πιο δυνατή, τη δίκη σας φωνή!