Παροξυσμός για το δίχρονο αγοράκι, το οποίο -σύμφωνα με την μητέρα του- έχει μαγικές ικανότητες και θεραπεύει.
Αφότου η είδηση μεταδόθηκε από τα εθνικά μέσα ενημέρωσης, το πλήθος έχει μεγαλώσει τόσο που η μητέρα και το παιδί κρύβονται στο σπίτι ενός συγγενούς. Η μητέρα υποστηρίζει μάλιστα ότι ο μικρός «εκνευρίζεται» από όλη αυτήν την προσοχή και πλέον θεραπεύει μόνο τις πιο βαριές περιπτώσεις.
Ωστόσο οι ασθενείς δεν πτοούνται, συνεχίζουν να περιμένουν υπομονετικά ενώ η οικογένεια μαζεύει τα χρήματα που της δίνουν. Οι «πιστοί» ενθαρρύνονται επίσης να δίνουν δώρα όπως τσιγάρα και αναψυκτικά. Άλλοι φέρνουν μαζί τους θυμίαμα που οι γονείς του Κονγκ χαρίζουν στους ντόπιους Βουδιστές μοναχούς.
Στο χωριό χρυσές δουλειές κάνουν επίσης οι έμποροι. Οι ασθενείς, πολλοί από τους οποίους περιμένουν επί μέρες για να δουν το «νήπιο-θεραπευτή», αγοράζουν αυγά, μάνγκο και καρύδες για να τραφούν. Ένας χωρικός πουλάει φτηνά πλαστικά παιχνίδια διαφημίζοντάς τα ως το «κατάλληλο δώρο» για το ευλογημένο παιδί.
Όσοι δεν καταφέρνουν να δουν τον Κονγκ φεύγουν από το χωριό με ένα δεμάτι «μαγικών» κλαδιών και με φύλλα που «ευλόγησε» ο μικρός, τα οποία πρέπει να τα βάλουν στο τσάι τους και να πιουν.
Ένας 43χρονος πατέρας που δήλωσε ότι «άκουσε στο ραδιόφωνο ότι το αγόρι έχει μαγικές δυνάμεις» περίμενε επί μία ημέρα για να του ζητήσει να θεραπεύσει τον γιο του, ο οποίος πάσχει από πολιομυελίτιδα.
«Τον πήγα στους δυτικούς γιατρούς αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Εδώ πληρώνω 4.000 ρίελ (1 δολάριο) για τη θεραπεία», είπε. Κοντά του, μια γυναίκα ελπίζει ότι έφηβος γιος της θα μπορέσει να σταθεί και πάλι στα πόδια του μόλις τον αγγίξει ο Κονγκ.
Οι ασθενείς και οι συγγενείς τους εκπλήσσονται πραγματικά ακούγοντας την ερώτηση αν ανησυχούν ότι θα τους εξαπατήσουν. Πολλοί εξηγούν ότι έχουν αναζητήσει βοήθεια στους γιατρούς, χωρίς επιτυχία. «Αυτή είναι η τελευταία μας ελπίδα», επαναλαμβάνουν μονότονα.
Ο αρχηγός του χωριού, Σου Χεν, είπε ότι 500-700 άνθρωποι αγοράζουν σε καθημερινή βάση τα «μαγικά φύλλα», επιμένοντας ότι και ο ίδιος πιστεύει στις θεραπευτικές δυνάμεις του παιδιού και αναφέροντας παραδείγματα ανθρώπων που θεραπεύτηκαν.
Το σύστημα υγείας της Καμπότζης θεωρείται ευρέως ότι πάσχει από χρόνια διαφθορά και κατηγορείται ως αναποτελεσματικό. Είναι συνηθισμένο φαινόμενο οι κακοπληρωμένοι και ανεκπαίδευτοι γιατροί να ζητούν χρήματα από τους ασθενείς για να συμφωνήσουν να τους υποβάλουν σε θεραπεία.
Οι εύποροι αποφεύγουν τις ντόπιες κλινικές και πηγαίνουν στη Σιγκαπούρη ή την Μπανγκόκ για να νοσηλευτούν ενώ οι φτωχότεροι συχνά δεν έχουν άλλη δυνατότητα παρά μόνο να απευθυνθούν στους παραδοσιακούς θεραπευτές.
Άλλοι, που δεν κατανοούν ή δεν αποδέχονται ότι η ασθένειά τους, η πολιομυελίτιδα ή η παράλυση, είναι ανίατη με τα σημερινά δεδομένα, είναι πρόθυμοι να ταξιδεύουν επί μέρες για να αγοράσουν λίγη ελπίδα από ένα μικρό αγόρι που, καθισμένο στην αγκαλιά της μαμάς του, χαζεύει αμέριμνο τους νεροβούβαλους.