Τα δύο τρίτα (ποσοστό 64%) των ανθρώπων ηλικίας 68 ετών δήλωσαν ότι η διασκέδαση ήταν το κίνητρό τους για ζωή, κάτι με το οποίο συμφωνούσε και το 80% των παιδιών ηλικίας 9 ετών.
Σχεδόν τα τρία τέταρτα (72%) εκείνων που ανήκαν στο ηλικιακό γκρουπ 20-40 ετών δήλωσαν ότι η διασκέδαση δεν υπήρχε καν ως προτεραιότητα στη ζωή τους, καθώς έκριναν ως πιο σημαντικά το να αποπληρώνουν χρέη και να φροντίζουν για την καριέρα τους.
Ως αποτέλεσμα το 47% των παιδιών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι περνούσαν πιο καλά με τους παππούδες τους απ’ ό,τι με τους γονείς τους.
«Έτσι εξηγείται και ο ιδιαίτερος δεσμός που παρατηρείται ανάμεσα στα εγγόνια και τους παππούδες. Βρίσκονται σε εκείνο το στάδιο της ζωής τους, που ανακαλύπτουν εκ νέου τα όρια με τα οποία πρέπει να ζει κανείς τη ζωή του, κάτι που οι νεότεροι δε μπορούν να συνειδητοποιήσουν λόγω των κοινωνικών περιορισμών και την επιδίωξη των προσωπικών στόχων που έχει θέσει ο καθένας» ανέφερε η ψυχολόγος Susan Quilliam.