Κανόνες προσβασιμότητας στα λεωφορεία για τα ΑμεΑ .Με επιστολή της στο υπουργείο Μεταφορών η ΕΣΑμεΑ στηλιτεύει για ακόμη μία φορά την ανυπαρξία προσβασιμότητας στα λεωφορεία, στα πούλμαν και στους σταθμούς τους, με αφορμή αυτή την φορά την έγκριση Κανονισμού από την ΕΕ. (αριθ. 181/2011).(μμ)
Είναι γνωστό ότι αναφορικά με τις μεταφορές επιβατών με αναπηρία με λεωφορεία και πούλμαν (ΚΤΕΛ αστικά και υπεραστικά, λεωφορεία πρακτορείων, διοργανώσεων ταξιδίων κ.λπ.) οι εθνικοί κανόνες που τις διέπουν κάθε άλλο παρά εφάμιλλοι του παρόντος Κανονισμού είναι, με αποτέλεσμα τα αντίστοιχα λεωφορεία και πούλμαν να είναι απολύτως απρόσβατα στα άτομα με αναπηρία, καμία δε από τις παραπάνω διαδικασίες να μην εφαρμόζεται σε εθνικό επίπεδο.
Ακόμη και τα αστικά ΚΤΕΛ στην Περιφέρεια στη συντριπτική τους πλειοψηφία κάθε άλλο παρά συμβατά είναι με τις απαιτήσεις του Κανονισμού. Όπως εξάλλου και οι κτιριακές υποδομές (στάσεις, σταθμοί, εκδοτήρια εισιτηρίων κ.λπ.) και οι υπηρεσίες (πληροφόρηση, υποστήριξη, κατάρτιση κ.λπ.) που προσφέρονται και σχετίζονται με τον τομέα αυτό.
Για το λόγο αυτό η Ε.Σ.Α.μεΑ. θεωρεί ότι είναι απόλυτα αναγκαία τώρα, την περίοδο αυτή που σχεδιάζεται η Σύμβαση Εταιρικής Σχέσης για την νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, να συσταθεί Ομάδα Εργασίας με συμμετοχή εκπροσώπων του Υπουργείου, των αστικών και υπεραστικών ΚΤΕΛ, της Ε.Σ.Α.μεΑ., των πρακτόρων ταξιδίων και κάθε άλλου εμπλεκόμενου Φορέα για να εξεταστούν έγκαιρα τόσο η υφιστάμενη κατάσταση, όσο και τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα και η δυνατότητα χρήσης των πόρων της νέας προγραμματικής περιόδου για την υλοποίησή τους, και να εξειδικευτούν οι προβλέψεις του Κανονισμού, με στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης των πολιτών με αναπηρία στο αντίστοιχο μεταφορικό δίκτυο.(μμ)
Είναι απόλυτα παράλογο οι πολίτες με αναπηρία, που κατά κανόνα προέρχονται από τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις και πλήττονται ιδιαίτερα από την σημερινή κρίση, να ωθούνται λόγω έλλειψης κατάλληλων υποδομών και υπηρεσιών στη συντήρηση και χρήση κοστοβόρων Ι.Χ. ή επιλογής άλλων πολύ ακριβότερων μέσων μετακίνησης (π.χ. αεροπλάνο) ακόμη και για τις ιατρικές επισκέψεις -που η αναπηρία επιβάλλει- σε μεγαλύτερα αστικά κέντρα.