Συγκεκριμένα, η προσθήκη στη χημειοθεραπεία της ριτουξιμάμπης βελτιώνει ουσιαστικά τα αποτελέσματά της σε μια μεγάλη κατηγορία μη Hodgkin λεμφωμάτων, ενώ στο λέμφωμα Hodgkin τελευταία χρησιμοποιείται το μονοκλωνικό αντίσωμα brentuximab vedotin, που συνδέεται με το αντιγόνο CD30. Τα αποτελέσματα είναι πολύ ικανοποιητικά ως προς το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Εντυπωσιακά είναι και τα αποτελέσματα από τις στοχευμένες θεραπείες για την αντιμετώπιση της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας και την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, από τους ειδικούς αναστολείς. Ο πρώτος αναστολέας που χρησιμοποιήθηκε στην κλινική πρακτική ήταν η ιματινίμπη που έχει γίνει καλά ανεκτή από τον οργανισμό των ασθενών και έχει συντελέσει σε ουσιαστικό έλεγχο της ασθένειας στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.
Στην κλινική πράξη έχουν περάσει πια και οι αναστολείς δεύτερης γενιάς, δασατινίμπη και νιλοτινίμπη, που έχουν ταχύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα και με διαφορετικές παρενέργειες από την ιματινίμπη, γεγονός που τους καθιστά κατάλληλους για συνέχιση της αγωγής όταν η ιματινίμπη δεν μπορεί πλέον να χορηγηθεί λόγω των αυξημένων παρενεργειών.
Τέλος, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η θεραπεία με νιλοτινίμπη θα αυξήσει τον αριθμό των ασθενών με χρόνια μυελογενή λευχαιμία που είναι κατάλληλοι υποψήφιοι για ένταξη στα κλινικά πρωτόκολλα «διακοπής θεραπείας» ή «αποδέσμευσης από την δια βίου θεραπεία».