Είπαν ότι δε θα ζούσε, αλλά ζεί. Είπαν ότι δε θα μιλούσε …και τραγουδάει!!!
Ο γιός μου Ματθαίος, γεννήθηκε πρόωρα μέσα σε 24 εβδομάδες και ζύγιζε λίγο παραπάνω από μισό κιλό, οι ελπίδες για επιβίωση ήταν ελάχιστες. Μαζί με τον δίδυμο αδελφό του Μπράντον , μπήκαν σε θερμοκοιτίδα, όπου εκεί ξεκίνησε ο αγώνας τους. Ο Μπράντον δυστυχώς δεν κατάφερε να ζήσει, εξαιτίας επιπλοκών από επέμβαση, όταν ήταν τριών μηνών.
Ο Ματθαίος παρέμεινε στη θερμοκοιτίδα να συνεχίζει να παλεύει. Νίκησε τις εναντί0ν του πιθανότητες για επιβίωση ακόμα κα της χειρουργικής επέμβασης στην καρδία λίγο μετά την γέννηση του. Ύστερα από πολλούς μήνες μηχανικής υποστήριξης ήταν έτοιμος να πάει πλέον σπίτι του.
Το βράδυ πριν πάρει εξιτήριο αρρώστησε και έπεσε σε κώμα. Δεν είχε απόκριση με το περιβάλλον και κλήθηκαν να πάρουν μια απόφαση ζωής. Μας είπαν ότι δεν υπήρχε ελπίδα για ανάκαμψη, αλλά αν συνερχόταν θα ζούσε σε κατάσταση φυτού. Το νοσοκομείο προσπαθούσε να μας πείσει να τερματίσουμε κάθε προσπάθεια ανάκαμψης. Αρνηθήκαμε και ζητήσαμε να μεταφερθεί διασωληνομένος στο Σύστημα Υγεία του πανεπιστημίου Michigan με σωστικό ελικόπτερο.
Ανέπνεε με μηχανική υποστήριξη πάνω από 30 μέρες σε κωματώδη κατάσταση. Μετά από πέντε εβδομάδες οι προσευχές μας ακούστηκαν και ξύπνησε. Τελικά τον Μάιο ήταν έτοιμος να έρθει σπίτι, όχι μόνο δε ζούσε σαν φυτό αλλά πήγαινε σε κανονικό σχολείο στην Πέμπτη δημοτικού και είναι αριστούχος.
Σε νεαρή ηλικία, ο λογοθεραπευτής είπε ότι δε θα μιλήσει ποτέ ο Ματθαίος και να εξετάσουμε το ενδεχόμενο μιας ηλεκτρονικής συσκευής επικοινωνίας. Εν τέλει δεν σταματάει να μιλάει αλλά του αρέσει και να τραγουδάει.
Δείτε το βίντεο του στο youtube:
[youtube id=”MQPqAY8pdKk” width=”620″ height=”360″]
* Επιμέλεια : Εύη Γεωργοπούλου