Λόγια ενός παιδιού που συκλονίζουν
Θέλω να μιλήσω και εγώ για το θέμα αναπηρίας που έχω εδώ και 20 χρόνια, από τότε που γεννήθηκα δηλαδή!
Θέλω να πω, πως οποίος έχει ένα πρόβλημα υγείας ότι και να είναι αυτό, αναπηρίας και μη, να μην το βάζει ΠΟΤΕ κάτω και να προσπαθεί για τα πάντα, αυτά που μπορεί να κάνει και αυτά που δεν μπορεί,αρκεί να υπάρχει θέληση και όλα τα αλλά γίνονται σιγά σιγά, αρκεί μόνο να το θες και να προσπαθείς με όση δύναμη έχεις και στο τέλος αυτό που θέλεις θα το έχεις πετύχει και θα είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και όχι μόνο!
Επίσης όσοι αντιμετωπίζουν θέμα αναπηρίας δεν θα πρέπει ΠΟΤΕ να σκέφτονται πως είναι ανίκανοι για τα πάντα, αυτό δεν ισχύει καθόλου,τα πάντα μπορείς να κάνεις με όποια δυσκολία και να αντιμετωπίζεις.
Επίσης να μην ακούν τα αρνητικά σχόλια από ανθρώπους που θέλουν να παίξουν με το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν γιατί έτσι νιώθουν ότι είναι ασήμαντοι και δεν μπορούν να έχουν παρέες, κάθε άλλο, όταν ακούν αρνητικά σχόλια, να τους γυρίζουν την πλάτη, είναι το ποιο σωστό πράγμα και η ποιο σωστή συμβουλή πιστεύω, γιατί άμα ακούγαμε τον κάθε “γελοίο” που ”κοροϊδεύει” την αναπηρία μας θα χάναμε την μπάλα και θα είμασταν κλειστοί σε όλους τους ανθρώπους που γνωρίζουμε.
Το ποιο απλό πράγμα είναι να μην δώσουμε καμιά σημασία ότι και να μας έχουν πει και όσο και να μας πλήγωσε αυτό που μας είπε,άπλα χαμογελάμε με το ποιο ωραίο και ζεστό χαμόγελο μας που έχουμε και τους γυρίσουμε την πλάτη. Ο ρατσισμός που βιώνουμε θα υπάρχει αυτό δεν θα αλλάξει πότε πιστεύω ακόμα και νόμος να βγει.
Και τον έχω νιώσει και εγώ στο σχολείο που κάτι κορίτσια έλεγαν πίσω από την πλάτη μου για το πως ντύνομαι με το θέμα υγείας που έχω…
Δηλαδή τι πρέπει να φορέσω ρε παιδιά??! Ράσο??!
Από την στιγμή που έχω αυτό το θέμα αναπηρίας και είναι εμφανές ούτε που με ενδιαφέρει το ντύσιμο μου.. Θα φοράω όσο μπορώ ανοιχτά ρούχα για να φαίνεται. Θα το κάνω για να δείξω πως ναι έχω ένα πρόβλημα αναπηρίας και δεν έχω πρόβλημα να το δείξω,γιατί είμαι εντάξει με τον εαυτό μου και δεν θα αλλάξει πότε αυτό.
Δεν θα ακούσω τον κάθε “γελοίο” να μου λέει:
”Κοπελιά να ντύνεσαι ποιο κλειστά δεν θέλουμε να βλέπουμε το πρόβλημα που έχεις” πολύ άπλα δεν τους δίνω σημασία γιατί είμαι αυτή που θέλω και αυτή πρέπει να είμαι για να αντέχω εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι γιατί αν είσαι δυνατός μπορείς τα πάντα και όλα γίνονται με τον χρόνο τους!
Και για όλους όσους αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα αναπηρίας, να είστε δυνατοί ,γεμάτοι θέληση και να είστε ο εαυτός σας πάνω από όλα,να κάνετε μόνο θετικές σκέψεις και όχι αρνητικές γιατί αυτό δεν οδηγεί πουθενά, είναι μόνο αδιέξοδος.
Για αυτό να είστε όλοι δυνατοί και τα καλύτερα έρχονται!!!
Π. ΑΝΝΑ
Newsroom Aμεα