Η συγκεκριμένη παγκόσμια ημέρα είναι ιδιαίτερα σημαντική και ξεχωριστή για εμένα για διάφορους λόγους. Είναι η ημέρα των γενέθλιων μου, είμαι ευτυχής που έχω την τύχη να είμαι καλά, είναι η ημέρα που στηρίζω εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
Γνωρίζοντας πολύ συνειδητά και ως επαγγελματίας του χώρου της αναπηρίας, πως αυτό αύριο μπορεί να αλλάξει. Για εμένα, για τους δικούς μου ανθρώπους, για τον καθένα μας. Η ψυχική υγεία όσο δυνατή μπορεί να φαντάζει, τόσο εύθραυστη είναι που σε μια στιγμή μπορεί να περάσεις στην απέναντι όχθη.
Στην όχθη της μελαγχολίας, της θλίψης, της κατάθλιψης, του άγχους, του νευρικού κλονισμού, των κρίσεων πανικού. Μια όχθη που όταν πατήσεις σε αυτή, αν ζητήσεις βοήθεια μπορείς να την ξαναδιασχίσεις. Με δύσκολο κολύμπι αυτή τη φορά, με ταλαιπωρία, θα πάρει χρόνο και προσπάθεια.
Δυστυχώς κάποιοι συνάνθρωποι μας δε ζητούν ποτέ βοήθεια ή δεν πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει κάτι. Νιώθουν καμένο χαρτί, πως τα πάντα τέλειωσαν και ξαπλώνουν στην όχθη αυτή, χωρίς ελπίδα και παραιτημένοι.
Στα 18 χρόνια επαγγελματικής μου ενασχόλησης με την αναπηρία, η ψυχική υγεία δεν ήταν πάντα πρώτο θέμα. Θυμάμαι πως μιλούσαμε κυρίως για την πρόσβαση των ΑμεΑ, τα δικαιώματα στη μετακίνηση.
Συζητούσαμε για την αλλαγή της ορολογίας, ώστε να είναι αντιπροσωπευτική και όχι προσβλητικά εκδηλωτική. Μέχρι και σήμερα δυστυχώς εξηγώ τη διαφορά του όρου Άτομα με αναπηρίες αντί του παλιακής φράσης Άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ευτυχώς όμως έχουν γίνει βήματα και μπορούμε να μιλάμε σήμερα, περισσότερο ανοιχτά και με λιγότερα ταμπού για τη ψυχική υγεία.
Ο ναρκισσισμός ενός εκφοβιστή που δεν έχει μάθει αλλιώς.
Το θέμα που επέλεξε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για τη φετινή χρονιά είναι: Το μυαλό μας – Τα δικαιώματα μας.
Με χαρά είδα την ώρα που γραφώ αυτές τις σειρές, λίγες ώρες πριν την 10η Οκτωβρίου, πως ήδη αρκετές ιστοσελίδες έχουν διαδώσει το φετινό μήνυμα και έχουν γράψει έστω ένα μικρό αφιέρωμα. Εγώ θα σας το μεταφέρω μεταφρασμένο στο τέλος του σημερινού μου άρθρου.
Για τώρα, θέλω να εξηγήσω γιατί επέλεξα να χρησιμοποιήσω το όνομα του Αχιλλέα Μπέου στον τίτλο μου. Σίγουρα όχι για να πουλήσω το άρθρο, αντιθέτως νιώθω ότι το βρωμίζω λίγο βάζοντας το όνομα του. Όμως αν δεν λερωθείς, πως θα καθαρίσεις;
Επέλεξα λοιπόν να τον χρησιμοποιήσω ως ένα ξεκάθαρο παράδειγμα ανθρώπου που είναι τοξικός, τυπικό παράδειγμα εκφοβιστή και ενός ανθρώπου που είναι ικανός να τροποποιήσει τα γεγονότα όπως αυτά θα υπηρετήσουν τον ναρκισσιστικό του χαρακτήρα καλύτερα.
Όταν κάποιος χτυπάει ευθαρσώς ένα συνάνθρωπο, ένα κάτοικο της περιοχής που τον επέλεξε για δήμαρχο και μετά αναγκάζεται να απολογηθεί το θύμα, είναι ο ύψιστος βαθμός gaslighting. Δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση, μια κακοποιητική χειραγώγηση.
Είναι ο άνθρωπος που αντιπροσωπεύει το παλιό και αντιδρά άσχημα γιατί φοβάται να προχωρήσει στο νέο και στη σημερινή εποχή. Είναι ο άντρας παλιάς κοπής, αλλά χωρίς το σεβασμό, την αξιοπρέπεια προς τρίτους που είχαν εκείνοι οι άντρες.
Είναι ένας εκφοβιστής γιατί απλά δεν ξέρει να κάνει αλλιώς, ίσως γιατί να υπήρξε θύμα εκφοβισμού και ο ίδιος. Το να μην γνωρίζει τι είναι η ομοφυλοφιλία, το πως η υιοθέτηση παιδιών είναι παράγοντας μιας υγειούς κοινωνίας και τι σημαίνει να έχεις αυτογνωσία δε με εκπλήσσει.
Όπως δε με εκπλήσσει για χιλιάδες Έλληνες που δεν έμαθαν να τιμούν την καταγωγή τους και την χρησιμοποιούν μόνο κατ’ επιλογή και όταν τους συμφέρει.
Ένας επικίνδυνος άνθρωπος δεν είναι αρκετός να αλλάξει τίποτα.
Δε με φοβίζουν άνθρωποι σαν τον συγκεκριμένο κύριο. Όπως δε με φόβισε η εκλογή του Τραμπ, δεν μπόρεσε να κάνει και τίποτα. Το είδαμε άλλωστε όταν έχασε τις εκλογές, πόσο απελπισμένα σαν κακομαθημένο παιδί, προσπάθησε να κρατηθεί στην εξουσία.
Ο κόσμος αλλάζει εδώ και αιώνες και την εξέλιξη δεν μπορεί να τη σταματήσει κανείς. Ούτε οι εκφοβιστές, ούτε οι ρατσιστές, ούτε οι αμαθείς ήρωες μιας πλημμυρισμένης πόλης. Το γιατί τον επέλεξαν για το αξίωμα που κατέχει, είναι ένα πρόβλημα που θα πρέπει να το λύσουν μεταξύ τους οι κάτοικοι του Βόλου.
Μετά τα πρόσφατα γεγονότα με τις πλημμύρες, αποδεικνύεται πως ότι επιλέξεις, αυτό θα σε αναδείξει στην επιφάνεια ή θα σε πνίξει στα λασπόνερα. Καλή σας τύχη Βολιώτες. Επέλεξαν να θυσιάσουν τη ψυχική τους υγεία και τα δικαιώματα τους.
Τα θύματα ψυχικού εκβιασμού συχνά επιλέγουν να μείνουν με τον εκφοβιστή τους, γιατί δεν ξέρουν τι θα βρουν παραπέρα. Είναι το ίδιο όταν ρωτάνε: μα γιατί δεν έφυγε από το σπίτι να γλιτώσει; Εύκολο το έχεις όταν η απειλή είναι από πάνω σου; Δεν έχουν όλοι το ίδιο θάρρος και τύχη που έχουμε εγώ και εσύ.
Όσο όμως ο επικίνδυνος άνθρωπος δεν έχει δύναμη για πάντα, εγώ θέλω να επανέλθουμε σε εσένα. Που έχεις ανάγκη ένα καθαρό και υγιή μυαλό. Που χρειάζεσαι φροντίδα, πρόσβαση σε υπηρεσίες και φαρμακευτική αγωγή. Χρειάζεσαι ένα μέρος να μπορείς να ζητήσεις βοήθεια, να μιλήσεις για τη ψυχική σου υγεία και να ακουστείς.
Και να μην ξανακούσεις να σε αποκαλούν τρελό, ψυχοπαθή, σχιζοφρενή. Οι ψυχικές ασθένειες είναι δυσκολότερο να θεραπευτούν, θέλουν χρόνο, καθώς η ιατρική, η ψυχολογία και η ψυχιατρική είναι ακόμα σε εξέλιξη. Μην τα παρατάς γιατί μερικοί άνθρωποι σε πολεμούν μειώνοντας σε. Ζήτα βοήθεια για αυτούς που σε αγαπούν.
Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, 10 Οκτωβρίου 2023 – το μήνυμα του ΠΟΥ.
«Το μυαλό μας, τα δικαιώματά μας»
Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 2023 είναι μια ευκαιρία για ανθρώπους και κοινότητες να ενωθούν πίσω από το θέμα « Η ψυχική υγεία είναι ένα παγκόσμιο ανθρώπινο δικαίωμα» για τη βελτίωση της γνώσης, την ευαισθητοποίηση και την προώθηση δράσεων που προάγουν και προστατεύουν την ψυχική υγεία όλων ως παγκόσμιο ανθρώπινο δικαίωμα.
Η ψυχική υγεία είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα για όλους. Ο καθένας, όποιος και οπου αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο ψυχικής υγείας. Αυτό περιλαμβάνει το δικαίωμα προστασίας από κινδύνους ψυχικής υγείας, το δικαίωμα σε διαθέσιμη, προσβάσιμη, αποδεκτή και καλής ποιότητας φροντίδα και το δικαίωμα στην ελευθερία, την ανεξαρτησία και την ένταξη στην κοινότητα.
Η καλή ψυχική υγεία είναι ζωτικής σημασίας για τη συνολική υγεία και ευημερία μας. Ωστόσο, ένας στους οκτώ ανθρώπους παγκοσμίως ζει με παθήσεις ψυχικής υγείας, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν τη σωματική του υγεία, την ευημερία του, τον τρόπο σύνδεσης με τους άλλους και τα μέσα διαβίωσής του. Οι συνθήκες ψυχικής υγείας επηρεάζουν επίσης έναν αυξανόμενο αριθμό εφήβων και νέων.
Η ύπαρξη μιας πάθησης ψυχικής υγείας δεν πρέπει ποτέ να αποτελεί λόγο για να στερήσετε από ένα άτομο τα ανθρώπινα δικαιώματά του ή να τον αποκλείσετε από αποφάσεις σχετικά με τη δική του υγεία. Ωστόσο, σε όλο τον κόσμο, τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας συνεχίζουν να βιώνουν ένα ευρύ φάσμα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πολλοί αποκλείονται από την κοινοτική ζωή και υφίστανται διακρίσεις, ενώ πολλοί περισσότεροι δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη ψυχικής υγείας που χρειάζονται ή έχουν πρόσβαση μόνο σε φροντίδα που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Ο ΠΟΥ συνεχίζει να εργάζεται με τους εταίρους του για να διασφαλίσει ότι η ψυχική υγεία εκτιμάται, προωθείται και προστατεύεται και ότι λαμβάνεται επείγουσα δράση ώστε όλοι να μπορούν να ασκήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και να έχουν πρόσβαση στην ποιοτική φροντίδα ψυχικής υγείας που χρειάζονται.
Λάβετε μέρος στην εκστρατεία της Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας 2023 για να μάθετε περισσότερα για το βασικό σας δικαίωμα στην ψυχική υγεία καθώς και για το πώς να προστατεύσετε τα δικαιώματα των άλλων.
Σύνταξη, επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας
Email επικοινωνίας: iliasvogiatzis@gmail.com