Η γνώση είναι ένα κόσμημα που λάμπει εσωτερικά. Δεν επιδεικνύεται ούτε αυτοπροβάλλεται.

Δεν είναι η γνώση τρόπαιο να το αναδεικνύεις και να το προβάλεις στα social media.

Μην κάνεις το λάθος να την υποβιβάσεις σε λάφυρο προσωπικών επιτυχιών και ικανοτήτων.

Δεν είναι μέσο προσέλκυσης θαυμασμού από τον περίγυρό σου. Ούτε θετικό πρόσημο για το κοινωνικό σου προφίλ.

Η γνώση είναι ένα κόσμημα που λάμπει εσωτερικά και στολίζει το νου, εκλεπτύνοντας την ψυχή.

Δεν δέχεται επισκέψεις σαν μουσειακό έκθεμα σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες.

Είναι ένας θησαυρός ατομικός που κανείς δεν μπορεί να στον στερήσει και που προσφέρεται ταπεινά χωρίς φανφάρες.

Μεταδίδεται αιώνες τώρα σε αυτιά που θέλουν ν’ ακούσουν, σε μάτια που ψάχνουν τρόπο να βλέπουν μακρύτερα και βαθύτερα και σε ψυχές που λαχταρούν την ευεργετική της αναζωογόνηση.

Μην την ευτελίζεις θεωρώντας την δείγμα μιας κάποιας ανωτερότητας έναντι ανθρώπων που δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να την αποκτήσουν.

Άλλωστε, μην ξεχνάς πως η γνώση ποτέ δεν κατακτήθηκε εξ ολοκλήρου από τους λάτρεις της.

Απλά υπήρξε η διαπίστωση από μέρους τους ότι όσο περισσότερα μάθαιναν τόσο αντιλαμβάνονταν πως δεν ξέρουν σχεδόν τίποτε.

Πρώτος το εξέφρασε ο Σωκράτης : «Έν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα».

Διότι είναι ασύλληπτο το μέγεθος της γνώσης σε όλες τις διαστάσεις της.

Όταν το συνειδητοποιείς αυτό, η μικρότητα του ποσού που έχεις αποθηκεύσει στα εγκεφαλικά σου κύτταρα, σε ωθεί να σκύψεις το κεφάλι πάνω από περισσότερα βιβλία και να μην κομπάζεις για τις γνώσεις σου.

Η σοφία που αποκομίζεις από το διυλιστήριο της μάθησης είναι να γίνεσαι όλο και πιο ανθρώπινος, ευγενής, συμπονετικός με τους συνανθρώπους σου.

Να κατανοείς τα γιατί και τα πώς τους, να μπαίνεις στη θέση τους και να μην επικρίνεις συμπεριφορές με βιασύνη και αυστηρότητα.

Να δέχεσαι με άνεση την διαφορετικότητά τους και να αποδέχεσαι με συμπάθεια τον καθένα, ανεξαρτήτως από το μορφωτικό του επίπεδο.

Να έχεις την υπομονή και το μεράκι να τους μεταλαμπαδεύσεις έστω και μία μικρή φλογίτσα από το δικό σου κερί της γνώσης.

Γιατί η γνώση είναι φως που διαλύει τα σκοτάδια, όπου και αν βρίσκονται αυτά, στο μυαλό, στην ψυχή και στην καρδιά.

Ενώνει τους ανθρώπους. Δεν τους διαχωρίζει σε κατώτερους και ανώτερους, σε σημαντικούς και ασήμαντους.

Η γνώση είναι ο πυλώνας της αγάπης χωρίς όρια και της ευγνωμοσύνης για ό, τι μας δόθηκε από την μήτρα της μάνας μας μέχρι την έσχατη στιγμή του θανάτου μας.

Σαντίνα Δεναξά (Λίκνον) 

.