Πότε ο χωρισμός είναι τραυματικός για το παιδί μας;
Σχεδόν όλοι οι γονείς που βρίσκονται στα πρόθυρα χωρισμού αναρωτιούνται αν πρέπει να προχωρήσουν σε ένα διαζύγιο ή όχι για το καλό των παιδιών τους. Φοβούνται μήπως τραυματιστούν ψυχικά, μήπως δεν το ξεπεράσουν, μήπως κατηγορηθούν ότι κοιτάζουν μόνο τον εαυτό τους.
Είναι γεγονός πως το διαζύγιο μπορεί να επηρεάσει και να διαταράξει τον συναισθηματικό παιδικό κόσμο, εάν εξελιχτεί σε μια δύσκολη και επώδυνη διαδικασία, τόσο για τους γονείς, όσο όμως και για τα παιδιά.
Τι να προσέξω για να μην κάνω κακό στο παιδί μου;
Όταν το ζευγάρι αποφασίσει να χωρίσει, χρειάζεται οι δύο γονείς να βάλουν τις διαφορές τους στην άκρη για το καλό των παιδιών τους και να κρατήσουν μία κοινή στάση στο ότι “εμείς οι δύο σε αγαπάμε, απλά δεν μπορούμε να ζήσουμε άλλο μαζί” χωρίς κατηγορίες και διπλά μηνύματα που φέρνουν σύγχυση και ανασφάλεια στη παιδική ψυχούλα. Επίσης, είναι καλύτερα να το ανακοινώσουν και οι δύο μαζί, παρά ο καθένας μόνος του για ευνόητους λόγους.
Και οι δύο γονείς μαζί:
• Εξηγούμε και οι δύο στο παιδί μας ότι χωρίζουμε
• Εξηγούμε ότι δεν φταίει το παιδί μας αλλά εμείς οι δύο δεν μπορούμε πλέον να είμαστε μαζί
• Το διαβεβαιώνουμε ότι το αγαπάμε και πως η αγάπη μας γι αυτό δεν θα αλλάξει
Ο κάθε γονιός:
• Δεν κατηγορώ τον άλλο γονιό στο παιδί μου
• Δεν μιλάω άσχημα για τον άλλο γονιό μπροστά στο παιδί μου, έστω και αν απευθύνομαι σε άλλους
• Δεν κάνω νοήματα για τον άλλο γονιό, νομίζοντας ότι δεν τα καταλαβαίνει το παιδί μου
• Δεν χρησιμοποιώ το παιδί μου για να μαθαίνω πληροφορίες για την εξέλιξη της ζωής του πρώην συντρόφου μου
• Δεν χρησιμοποιώ το παιδί μου για να του μεταφέρω μηνύματα
• Δεν προσπαθώ να πάρω το παιδί μου με το μέρος μου και να το κάνω να μη θέλει τον άλλο γονιό του
• Αν αντιληφθώ ότι δεν φέρεται καλά στο παιδί μας, θα επικοινωνήσω μαζί του (αν έχουμε καλή σχέση) ή μέσω δικηγόρου που θα του υπενθυμίσει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του.
• Αν ο πρώην σύντροφος ξαναφτιάχνει τη ζωή του δεν προσπαθώ να του μπω εμπόδιο χρησιμοποιώντας το παιδί μας, ούτε τον ενοχοποιώ για αυτό
• Προσπαθώ να κατανοήσω τα συναισθήματα που με κάνουν και πονάω λόγω του πένθους του χωρισμού
• Δεν είναι ντροπή να αναζητήσω τη βοήθεια ειδικού εάν δεν μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση, αν προσπαθώ να φύγω από έναν σύντροφο που δημιουργεί προβλήματα, αν νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να ανταπεξέλθω ή ακόμα και αν νιώθω καταθλιπτικά συμπτώματα να κάνουν την εμφάνισή τους.
Δυστυχώς, αυτό που συχνά βλέπουμε στο χώρο μας είναι γονείς που κάνουν “τα πάντα” για χάρη των παιδιών τους, να καταστρέφουν παρόλα αυτά τη ψυχούλα τους επειδή οι ίδιοι είναι ανεύθυνοι και ανώριμοι να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής, όπως ο χωρισμός. Φωνάζουν, βρίζουν, καταριούνται τον πρώην σύντροφο που μπορεί να θέλει να ξαναφτιάξει τη ζωή του, χωρίς να υπολογίζουν αν είναι μπροστά στις κατάρες και το παιδί τους. Άλλοι πάλι, προσπαθούν να στρέψουν το παιδί ενάντια στον άλλο γονιό για να τον εκδικηθούν, να του βάλουν εμπόδια ή ακόμη και να τον ξαναφέρουν πίσω. Ας μην μιλήσουμε για εκείνους που δεν επιτρέπουν στον άλλο γονιό να βλέπει το παιδί του βάζοντας ενδιάμεσους συγγενείς, γνωστούς, φίλους, δικηγόρους και όλους όσους μπορούν να σκεφτούν…
Ναι, αν το διαζύγιό σας λοιπόν παίρνει μία από τις παραπάνω μορφές, καλό είναι να αναρωτηθείτε μήπως τελικά ο εγωισμός σας είναι τόσο μεγάλος που δεν επιτρέπει να δείτε κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό σας. Το παιδί σας όμως τι θα πει μεγαλώνοντας και πως θα σας κρίνει;
Το διαζύγιο λοιπόν, δεν «καταδικάζει» απαραίτητα τη μετέπειτα ψυχική και σεξουαλική υγεία του παιδιού. Οι γονείς που συνειδητά αποφασίζουν να χωρίσουν οφείλουν να δημιουργήσουν μια υγιή σχέση με το παιδί τους, να είναι κοντά του συναισθηματικά, να επικοινωνούν μαζί του και να το στηρίζουν.
Μαρίνα Μόσχα:Ψυχοθεραπεύτρια
mothersblog.gr