Το κατά πόσον η πρόληψη υπερέχει της θεραπείας είναι ένα θέμα που διαρκώς βρίσκεται στην επικαιρότητα. Είναι ένα ερώτημα που το απάντησε πρώτος ο Ιπποκράτης με βάση την απλή λογική. «Το να προλαμβάνεις είναι καλύτερο από το να θεραπεύεις» έλεγε.
Όμως η Ιατρική ως επιστήμη κινείται πάντα βάσει αποδείξεων και όχι κατ’ ανάγκη με βάση τη λογική. Ιδιαίτερα μάλιστα τώρα που η πρόοδος στον τομέα της θεραπείας είναι αλματώδης.
Πριν από μερικά χρόνια, π.χ., δεν υπήρχαν εμφυτευμένοι απινιδωτές που αυτόματα να θέτουν την καρδιά σε λειτουργία όταν σταματά.
Δεν υπήρχε η μεταμόσχευση καρδιάς, ούτε η τεχνητή καρδιά που συνεχώς βελτιώνεται. Δεν υπήρχαν στη φαρέτρα του γιατρού οι βηματοδότες και οι δεκάδες των σύγχρονων φαρμάκων. Κατά συνέπεια, με βάση όλα αυτά μήπως έγειρε η πλάστιγγα υπέρ της θεραπείας;
Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο επίσημο περιοδικό της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας, το πασίγνωστο «Circulation», απαντά σε αυτό το ερώτημα παραθέτοντας ποια είναι η τάση που διαφοροποιείται στην Ευρώπη όσον αφορά τη θνητότητα από τις καρδιαγγειακές παθήσεις μεταξύ των ετών 1980-2009. Τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Αυτό που αναδείχθηκε από αυτήν τη μελέτη είναι ότι υπήρχε σημαντική διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η υψηλότερη θνητότητα από τις καρδιαγγειακές παθήσεις παρατηρήθηκε στη Λιθουανία και ακολουθούν η Λετονία και η Σλοβακία.
Αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός ότι καίτοι οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εφαρμόζουν και αυτές τα τελευταία χρόνια τις πλέον σύγχρονες μεθόδους θεραπείας, υπήρξε σημαντική διαφορά στη θνητότητα όσον αφορά την καταπολέμηση των παραγόντων κινδύνου (κάπνισμα, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία, διαβήτη, διατροφή, άσκηση).
Ακόμα και σήμερα πολλά κράτη της Ανατολικής Ευρώπης εξακολουθούν, π.χ., να είναι πρωταθλητές στο κάπνισμα.
Το μυστικό βρίσκεται στο γεγονός ότι όλες οι θεραπείες «επισκευάζουν» τη βλάβη, δεν την αποκαθιστούν. Δηλαδή αλλάζουν την πορεία της νόσου. Δεν εξαλείφουν τη νόσο.
Έτσι, εν αναμονή των γονιδιακών θεραπειών με τις οποίες ο άρρωστος θα γνωρίζει και θα μπορεί να αλλάζει τη γονιδιακή του ταυτότητα, εξακολουθεί ακόμα να ισχύει ο ιπποκρατικός αφορισμός που αναγνωρίζει τους κανόνες πρόληψης ανώτερους από οποιαδήποτε θεραπεία. Η πρόληψη, κατά συνέπεια, υπερέχει ακόμα της θεραπείας.
Πηγή : tanea.gr