Όποιος έχει πάει φαντάρος έχει περάσει από ιατρικά τεστ και γνωρίζει. Άλλος έχει μυωπία, άλλος έχει πλατυποδία, κάποιος πάσχει από ψυχικές διαταραχές. Οι περισσότεροι βέβαια είναι υγιείς και μπορούν να υπηρετήσουν την πατρίδα κανονικά. Ποιες είναι όμως οι συχνότερες και οι πιο κοινές ασθένειες που συναντούν οι στρατιωτικοί γιατροί; Η Μελέτη νοσηρότητας και απώλειας εργατο-ημερών 122 επαγγελματιών του Ελληνικού Στρατού κατά τη διάρκεια 6 ετών, είναι αποκαλυπτική
Η έρευνα έγινε από τους κκ. Α. Μιχαληνός, H. Κωστάκης, I. Αραμπατζής, Θ. Τρουπής στην 196η Επιλαρχία Αρμάτων Εθνοφυλακής (ΕΑΡΜΕΘ), στη Χίο σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ανατομίας, της Ιατρικής Σχολής, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Στόχος της έρευνας ήταν η μελέτη της επιδημιολογίας νοσημάτων στον Ελληνικό Στρατό, και η ανάδειξη συσχετίσεων καθώς και ο υπολογισμός του κόστους στη λειτουργία του.
Μελετήθηκαν αναδρομικά τα ατομικά δελτία υγείας 122 στελεχών για μια περίοδο 6 ετών (Ιανουάριος 2006−Ιανουάριος 2012), με βαθμό από στρατιώτης έως αρχιλοχίας. Καταγράφηκαν τα αίτια νόσησης και τα διοικητικά μέτρα που ελήφθησαν γι’ αυτά. Υπολογίστηκε η συχνότητα των διαφόρων νοσημάτων και το κόστος που προκαλούν στη λειτουργία της υπηρεσίας και συσχετίστηκαν με την ηλικία του ατόμου και τον αριθμό των ετών που υπηρετεί. Έγινε ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας ως προς το θέμα και πραγματοποιήθηκαν συσχετίσεις με τα ευρήματα ανάλογων ερευνών.
Συχνότερη ομάδα νοσημάτων αναδείχθηκε αυτή της ορθοπαιδικής αιτιολογίας (27%) ακολουθούμενη από την ωτορινολαρυγγολογική (ΩΡΛ) (20%). Τα συχνότερα αίτια αφορούσαν στις λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού με απώλεια 3 ημερών ανά νόσηση, στην ιογενή γαστρεντερίτιδα με 2 ημέρες ανά νόσηση, στην οσφυαλγία με 7 ημέρες ανά νόσηση και στα οδοντιατρικά νοσήματα με 4 ημέρες ανά νόσηση. Δεν προέκυψαν συσχετίσεις με την ηλικία των ατόμων ή τα χρόνια που υπηρετούν. Τα συμπεράσματα που προέκυψαν βρίσκονται σε συνάφεια με αυτά της διεθνούς βιβλιογραφίας.
Στα συμπεράσματα της η μελέτη αναφέρει ότι: “Τα συχνότερα αίτια νόσησης είναι εύκολα προλαμβανόμενα με απλές στρατηγικές πρόληψης και ενημέρωσης. Συντονισμένη προληπτική στρατηγική μπορεί να άρει μεγάλο τμήμα του κόστους της νοσηρότητας. Σημειώνονται σε διεθνές επίπεδο δυσχέρειες ως προς τις καταγραφές των νοσήσεων και ως προς τις συσχετίσεις μεταξύ τους, κάτι που καθιστά τη γενική εικόνα ασαφή. Τα δεδομένα της νοσηρότητας του στρατού κρίνονται ως απαραίτητα για την επιχειρησιακή ετοιμότητα και την εν γένει άνοδο του μαχητικού επιπέδου.”
iatropedia.gr