Πόσο υγιής είναι ο τομέας της υγείας στην Ελλάδα;
Αναταραχή επικρατεί εδώ και μέρες στον τομέα της υγείας, με το να βγαίνουν ξανά στην επιφάνεια οι ειδήσεις με τα ραβασάκια, την άρνηση αξιολόγησης των εργαζομένων στα νοσοκομεία και την άρνηση των ασθενών να επισκεφτούν ένα δημόσιο νοσοκομείο. Καμια αναταραχή όμως δεν έρχεται, χωρίς να υπάρχουν βαθιές αιτίες που έχουν ριζώσει σε έναν οργανισμό που αργεί να ανακάμψει …σαν ασθενής χωρίς θεραπεία!
Ένα εύλογο ερώτημα που γεννάτε από μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού είναι: γιατί να μην υπάρχει αξιολόγηση; Εάν κάποιος κάνει σωστά τη δουλειά του, έχει κάτι να φοβηθεί; Δυστυχώς η απάντηση, είναι κάτι σαν τους χρησμούς τις Πυθίας: αρνούνται τον έλεγχο γιατί θεωρούν πως είναι σκοπιμότητα της Τρόικα, ώστε να απολυθεί κόσμος, ενώ παράλληλα οι καταγγελίες για ότι τα περισσότερα νοσοκομεία δε κάνουν σωστά τη δουλειά τους αυξάνονται. Υπάρχει χρυσή τομή; Ίσως αν η αξιολόγηση επανεξετάσει με ορθό τρόπο τις δυσκολίες που εργάζονται γιατροί, νοσηλευτές και προσωπικό. Ίσως εάν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, δείξουν το ζήλο που θα έπρεπε αφότου αναγνωρίσουν επιτέλους πως παρά τις δυσκολίες, επιτελούν κοινωνικό έργο. Με χαμηλό μισθό, με περικοπές, αλλά παραμένει και κοινωνικό έργο!
Ραβασάκια …πόσα χρόνια ακούω για τα ραβασάκια; Από μικρό παιδί θυμάμαι ιστορίες από θείους, οικογενειακούς φίλους και γνωστούς να λένε ότι έπρεπε να δώσουν ¨μερικές¨ χιλιάδες δραχμές για να έχουν την αντιμετώπιση που οφείλει να τους δώσει ένα νοσοκομείο δωρεάν. Από τη δραχμή περάσαμε στο ευρώ και αν κάτι άλλαξε, είναι το νόμισμα που χρεώνουν και όχι ότι δε θα έπρεπε να υπάρχει όλη αυτή η ιστορία με τα φακελοραβασάκια, να πηγαινοέρχονται κάτω από το κρεβάτι του πόνου! Ευθύνη φυσικά έχουμε και οι πολίτες, που σκύβουμε το κεφάλι και πληρώνουμε, αντί να αντιδράσουμε τόσα χρόνια. Γιατί άλλο να βγουν 5 καταγγελίες στην επιφάνεια το χρόνο και άλλο 5000!
Καμία χώρα δεν είναι ¨καθαρή¨ στο κομμάτι της υγείας και η απόδειξη έρχεται από όσα μαθαίνουμε κάθε χρόνο, για χώρες του δυτικού πολιτισμού, με τα τόσο εξελιγμένα συστήματα υγείας. Πρόσφατα ακόμα και η Μεγάλη Βρετάνια με τις περικοπές στο Εθνικό Σύστημα Υγείας(NHS), ανάγκασε πολλούς ασθενείς να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα. Οι Έλληνες με τη σειρά τους, απογοητευμένοι από τις υπηρεσίες τους δημοσίου, στρέφονται σε ιδιώτες γιατρούς ακόμα και εν μέσω οικονομικής κρίσης. Είναι πολλά τα λεφτά που ¨γυρνάνε» γύρω από την υγεία, πώς να αντισταθεί κανείς;
Είναι χαρακτηριστικό με βάση τα Αποτελέσματα των Οικονομικών & Λειτουργικών δεικτών του συστήματος ESY-NET ότι υπάρχει:
•Μείωση νοσηλευθέντων ασθενών κατά 1,46% το 2014 σε σχέση με το 2013.
•Μείωση στην προσέλευση ασθενών στα επείγοντα εξωτερικά ιατρεία (ΤΕΠ) κατά 7,68%
•Μείωση διαγνωστικών, επεμβατικών και εργαστηριακών εξετάσεων κατά 2,72%
•Μείωση χειρουργικών επεμβάσεων κατά 0,33%
(Πηγή: iatropedia.gr)
Θα πει κάποιος: μικρά τα ποσοστά, δεν λέει κάτι! Κι όμως, εάν αυτά είναι τα αποτελέσματα αριθμών μέσα σε ένα χρόνο, φανταστείτε σε πλαίσιο χρόνου 5ετιας. Οδηγούμαστε άλλωστε σε ένα πιο δυτικότροπο σύστημα, της ιδιωτικής ασφάλισης. Προσωπικά το θεωρώ καλύτερο, γιατί όταν αναγκάζομαι να πληρώνω κάθε μήνα εισφορές της τάξεως των 400-800 ευρώ για την ασφάλεια μου, χωρίς να έχω τις καλύψεις που θέλω, μήπως είναι καλυτέρα να αυτασφαλίζομαι; Μήπως είναι πιο πρακτικό να επιλέξω εγώ πόσα θα δώσω και σε ποιον, ώστε να εξασφαλίσω την υγεία μου; Να συνεχίσει να υπάρχει ο κρατικός μηχανισμός υγείας, αλλά να έχω το δικαίωμα της επιλογής!
Ζούμε σε μια χώρα που πάντα κουτσά στραβά τα φέρναμε βόλτα. Τώρα που η υγεία της Ελλάδας, φαίνεται να έχει περιέλθει σε μια κατάσταση πιο άρρωστη από εμάς τους ίδιους, μήπως ήρθε η ώρα εμείς να τη γιατρέψουμε; Σπάζοντας παλιά δεδομένα, καταρρίπτοντας πρωτόγονες πρακτικές και ρίχνοντας μια ματιά στο μέλλον, να σκεφτούμε: πόσο υγιή θέλουμε τη χώρα μας και τι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε για αυτήν;
Βογιατζής Ηλίας
Email: iliasvogiatzis@gmail.com