Όταν οι γιατροί, οι οποίοι στελεχώνουν τις επιτροπές αξιολόγησης των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) όλης της χώρας, αμείβονται βάσει νόμου με… 5,75 ευρώ ανά γνωμάτευση, πώς νομίζετε ότι είναι δυνατόν οι γιατροί να διαγκωνίζονται για μία θέση στις επιτροπές και τα ίδια τα ΚΕΠΑ να… πετούν;
Θα σας φαινόταν πολύ περίεργο, με αυτά τα δεδομένα, το γεγονός ότι η πρόσφατη πρόσκληση ενδιαφέροντος, την οποία δημοσίευσε το ΙΚΑ, προκειμένου να προσλάβει 400 γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων για τη στελέχωση των ΚΕΠΑ σε όλη τη χώρα, προσέλκυσε μόλις… 200 ενδιαφερόμενους γιατρούς, όταν για μία θέση εργαζομένου σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα συνωστίζονται ακόμη και… 600 ενδιαφερόμενοι;
Θα σας φαινόταν επίσης πολύ περίεργο, με όλα αυτά τα δεδομένα, το γεγονός ότι οι ανάπηροι συνάνθρωποί μας, όλων των κατηγοριών αναπηρίας, δηλώνουν με απογοήτευση, αλλά και βαθιά ανησυχία, ότι το κυρίαρχο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουν στις σχέσεις τους με τα ΚΕΠΑ είναι ο ασύλληπτα μακρύς χρόνος αναμονής από την ημέρα κατά την οποία θα καταθέσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά τους, προκειμένου να “περάσουν” από επιτροπή αξιολόγησης για να λάβουν τον βαθμό αναπηρίας τους, ο οποίος, με τη σειρά του, θα τους δώσει το δικαίωμα να λαμβάνουν προνοιακό επίδομα ή αναπηρική σύνταξη; Φυσικά, μέχρι να περάσει ο μακρύς χρόνος αναμονής και να “περάσουν” από την επιτροπή αξιολόγησης ή, μάλλον, μέχρι να λάβουν τον οριστικό βαθμό αναπηρίας τους, δεν έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν το πολύτιμο για τον βιοπορισμό τους προνοιακό επίδομα ή την εξίσου πολύτιμη αναπηρική σύνταξη…
Υπενθυμίζεται ότι η εξ αρχής αξιολόγηση όλων των αναπήρων της χώρας από τα ΚΕΠΑ προβλέπεται από τον νόμο 3863/2010, ενώ το τρίτο μνημόνιο προβλέπει ρητώς ότι ο συνολικός αριθμός των αναπηρικών συντάξεων τις οποίες χορηγεί το ελληνικό κράτος θα πρέπει να μειωθεί στο 10% του συνόλου των συντάξεων τις οποίες χορηγεί, προκειμένου η Ελλάδα να φθάσει ακριβώς στο ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων το οποίο σημειώνεται και στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε., αλλά και διεθνώς.
Με τη φάμπρικα των αναπήρων-μαϊμού, οι οποίοι ελάμβαναν για δεκαετίες αναπηρικές συνάξεις ή προνοιακά επιδόματα στη χώρα μας και, με αυτόν τον τρόπο, προκαλούσαν αισθητή συμπίεση στο ύψος των προνοιακών επιδομάτων και των αναπηρικών συντάξεων τις οποίες ελάμβαναν οι πραγματικά ανάπηροι συνάνθρωποί μας, είναι πολύ λογικό, αλλά και κοινωνικώς δίκαιο, το ελληνικό κράτος να θέσει οριστικά τέλος στο αντικοινωνικό φαινόμενο των αναπήρων-μαϊμού και, παράλληλα, να ενισχύσει αναλόγως το ύψος των προνοιακών επιδομάτων και των αναπηρικών συντάξεων των πραγματικών δικαιούχων τους.
Όμως, από αυτή τη λογική και κοινωνικώς δίκαια αρχή πολιτικής, μέχρι να θεσπίζονται επιτροπές αξιολόγησης οι οποίες ουδέποτε στελεχώνονται γιατί οι γιατροί αμείβονται με… 5,75 ευρώ ανά γνωμάτευση, με αποτέλεσμα να “περνάμε” σε δεκάδες χιλιάδες πραγματικά αναπήρους συνανθρώπους μας οι οποίοι προσπαθούν να ζήσουν χωρίς το προνοιακό επίδομα ή την αναπηρική σύνταξη την οποία δικαιούνται με το παραπάνω, επειδή το ελληνικό κράτος έχει ακόμη ως πρώτο σκοπό του την εξοργιστική ταλαιπωρία των πολιτών του, ε, λοιπόν, από εδώ μέχρι εκεί η απόσταση είναι ουρανομήκης και ουδείς, θέλω να πιστεύω, μπορεί να διατηρεί αντίθετη άποψη.
protagon.gr